Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Tobia 14


font
NOVA VULGATAEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Et consummati sunt sermones confessionis Thobis.
Et mortuus est in pace annorum centum duodecim et sepultus est praeclare inNineve.
1 Así terminó Tobit su canto de acción de gracias
2 Sexaginta autem et duorum annorum erat, cum invalidus oculis factusest; et, postquam lucem recepit, vixit in bonis et fecit eleemosynas etproposuit benedicere Deum et confiteri magnitudini Dei.2 Tobit murió en paz a la edad de ciento doce años y fue enterrado honrosamente en Nínive. El tenía sesenta y dos años cuando se quedó ciego; y después de recuperar la vista, vivió en la abundancia, haciendo limosnas, bendiciendo siempre a Dios y celebrando su grandeza.
3 Et, cum moreretur,vocavit Thobiam filium suum et praecepit illi dicens: “ Fili, duc filios tuos3 Cuando estaba por morir, llamó a su hijo Tobías y le recomendó» «Hijo mío, llévate a tus hijos
4 et recurre in Mediam, quoniam credo ego verbo Dei, quod locutus est Nahum inNineven, quia omnia erunt et venient super Assyriam et Nineven, quae locuti suntprophetae Israel, quos misit Deus; omnia evenient, nihilque minuetur ex omnibusverbis, sed omnia contingent temporibus suis. Et in Media erit salus magis quamin Assyriis et quam in Babylone, quia scio ego et credo quoniam omnia, quaedixit Deus, erunt. Et perficientur, et non excidet verbum de sermonibus. Etfratres nostri, qui habitant in terra Israel, omnes dispergentur et captividucentur a terra optima. Et erit omnis terra Israel deserta, et Samaria etIerusalem erit deserta, et domus Dei in tristitia erit et incendetur et eritdeserta usque in tempus.4 y parte en seguida para Media, porque yo creo en la palabra que Dios pronunció contra Nínive por medio de Nahúm: todo eso se realizará y le sobrevendrá a Asiria y a Nínive. Se cumplirá todo lo que han anunciado los profetas enviados por Dios. No se perderá ninguna de sus palabras, y todo sucederá a su tiempo. Habrá más seguridad en Media que en Asiria y en Babilonia. Porque yo sé y creo que todo lo que Dios ha dicho se cumplirá y se realizará: no fallará ni uno solo de sus oráculos. Nuestros hermanos que habitan en la tierra de Israel serán llevados cautivos fuera de su hermoso país. Toda la tierra de Israel quedará desierta. Samaría y Jerusalén quedarán desoladas. La Casa de Dios será incendiada y devastada por algún tiempo.
5 Et iterum misericordiam faciet illorum Deus etconvertetur ad illos Deus in terram Israel, et iterum aedificabunt domum, sednon sicut prius, quoadusque repleatur tempus maledictionum. Et postearevertentur a captivitate sua omnes et aedificabunt Ierusalem honorifice, etdomus Dei aedificabitur in ea, sicut locuti sunt de illa omnes prophetae Israel.5 Pero Dios volverá a compadecerse de ellos y los hará volver a la tierra de Israel. Ellos reconstruirán su Casa, aunque no como la primera, hasta que se cumpla el tiempo señalado. Entonces volverán todos del destierro y reconstruirán Jerusalén con toda su magnificencia. La Casa de Dios será reconstruida en ella, como lo anunciaron los profetas de Israel.
6 Et omnes nationes in tota terra convertentur et timebunt Deum vere etrelinquent omnes idola sua, quae seducunt false seductione eorum.6 Todas las naciones de la tierra se convertirán y temerán de verdad a Dios. Todos abandonarán los ídolos que los hicieron extraviar en el error.
7 Etbenedicent Deo aeterno in iustitia. Omnes filii Israel, qui liberabuntur indiebus illis, memores Dei in veritate, colligentur et venient in Ierusalem ethabitabunt in aeternum in terra Abraham cum tutela, et tradetur eis. Etgaudebunt, qui diligunt Deum in veritate; qui autem faciunt iniquitatem etpeccatum, deficient de terris omnibus.7 Y ellos bendecirán al Dios de los siglos, practicando la justicia. Todos los israelitas que se hayan salvado en aquellos días se acordarán sinceramente de Dios e irán a reunirse en Jerusalén; habitarán seguros en la tierra de Abraham y la recibirán para siempre. Se alegrarán los que aman verdaderamente a Dios, y desaparecerán de la tierra los que cometen el pecado y la injusticia.
8 Et nunc, filii, mando vobis: ServiteDeo in veritate et facite coram illo, quod ipsi placet. Et filiis vestrismandabitur, ut faciant iustitias et eleemosynam et ut sint memores Dei etbenedicant nomini ipsius in omni tempore in veritate et in tota virtute sua.8 Ahora, hijos míos, yo les recomiendo que sirvan a Dios de verdad y que hagan lo que a él le agrada. Manden a sus hijos que practiquen la justicia y la limosna, que se acuerden de Dios y bendigan de verdad su Nombre, siempre y con todas sus fuerzas.
9 Nunc vero, fili, exi a Nineve et noli manere hic,9 Tú, hijo mío, vete de Nínive; no te quedes aquí.
10 sed, quocumque diesepelieris matrem tuam circa me, eodem die noli manere in finibus eius. Videoenim quia multa iniquitas est in illa, et fictio multa perficitur in illa, etnon confunduntur. Vide, fili, quae fecit Nadab Achicaro, qui eum nutrivit. Nonnevivus deductus est in terram? Sed tradidit Deus infamiam ante faciem ipsius, etAchicarus exiit ad lucem, Nadab autem intravit in tenebras aeternas, quiaquaesivit occidere Achicarum. Cum faciebat eleemosynam, exiit de laqueo mortis,quem fixerat ei Nadab, et Nadab cecidit in laqueum mortis, et perdidit illum.10 Una vez que hayas enterrado a tu madre junto a mí, parte el mismo día y no te quedes más en este país, donde veo que se cometen desvergonzadamente la iniquidad y el engaño. Mira, hijo mío, todo lo que hizo Nadab con Ajicar, que lo había criado. ¿Acaso no lo sepultó en vida? Pero Dios hizo pagar su infamia al criminal, porque Ajicar salió a la luz, mientras que Nadab entró en las tinieblas eternas, por haber tramado la muerte de Ajicar. A causa de sus limosnas, Ajicar se libró de la trampa mortal que le había tendido Nadab, y este cayó en ella para su perdición.
11 Et nunc, filii, videte quid faciat eleemosyna, et quid faciat iniquitas, quoniamoccidit. Et ecce anima mea deficit! ”. Et posuerunt eum super lectum, etmortuus est et sepultus est praeclare.
11 Vean entonces, hijos míos, cuál es el fruto de la limosna y cuál el de la injusticia que lleva a la muerte. Pero ya me falta el aliento». Entonces lo tendieron sobre su lecho, y él murió y fue enterrado honrosamente.
12 Et, cum mortua est mater eius, Thobias sepelivit eam iuxta patrem suum etabiit ipse et uxor eius in Mediam et habitavit in Ecbatanis cum Raguel socerosuo.12 Cuando murió su madre, Tobías la enterró al lado de su padre. Después partió con su esposa para Media y se estableció en Ecbátana, junto a su suegro Ragüel.
13 Et curam habuit senectutis eorum honorifice et sepelivit illos inEcbatanis Mediae et hereditatem percepit domus Raguel et Thobis patris sui.13 El cuidó respetuosamente a sus suegros durante su vejez, y los enterró en Ecbátana de Media. Tobías heredó el patrimonio de Ragüel y el de su padre Tobit,
14 Et mortuus est annorum centum decem et septem cum claritate.14 y vivió rodeado de estima, hasta la edad de ciento diecisiete años.
15 Et, antequammoreretur, vidit et audivit perditionem Nineves et vidit captivitatem illius inMediam adductam, quam adduxit Asuerus rex Mediae, et benedixit Deum in omnibus,quae fecit filiis Nineves et Assyriae. Et gavisus est, antequam moreretur, inNineve, et benedixit Dominum Deum in omnia saecula saeculorum.
15 Antes de morir, fue testigo de la ruina de Nínive, y vio como sus habitantes eran llevados cautivos a Media por Ciajares, rey de Media. El bendijo a Dios por todo lo que había hecho a los ninivitas y a los asirios. Antes de su muerte, pudo alegrarse por la suerte de Nínive y bendijo al Señor Dios por los siglos de los siglos. Amén.