Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Tobia 10


font
NOVA VULGATABIBLIA
1 Et cotidie ex illo die computabat Thobi dies, in quibus iret et inquibus reverteretur filius eius. Et, postquam consummati sunt dies, et filiuseius non veniebat,1 Tobit, mientras tanto, llevaba cuenta, uno por uno, de los días de ida y vuelta. Cuando se cumplió el plazo sin que el hijo hubiera regresado,
2 dixit: “ Numquid detentus est ibi? Aut numquid Gabaelmortuus est, et nemo illi reddit pecuniam? ”.2 pensó: «¿Habrá algo que le retenga allí? ¡Acaso haya muerto Gabael y no haya nadie que le entregue el dinero!»
3 Et contristari coepit.3 Y empezó a ponerse triste.
4 EtAnna uxor illius dixit: “ Periit filius meus et iam non est inter vivos. Quaretardat? ”. Et coepit plorare et lugere filium suum et dixit:4 Ana, su mujer, decía: «Mi hijo ha muerto y ya no se cuenta entre los vivos». Y rompió a llorar y a lamentarse por su hijo, diciendo:
5 “ Vae mihi,fili, quia te dimisi ire, lumen oculorum meorum! ”.5 «¡Ay de mí, hijo mío! ¡Que te dejé marchar a ti, luz de mis ojos!»
6 Cui Thobi dicebat: “Tace, noli computare, soror; salvus est filius noster, sed certe mora fuit illisibi, et homo, qui cum illo ivit, fidelis est et est ex fratribus nostris. Nolitaediare pro illo, soror, iam veniet ”.6 Tobit le dijo: «Calla, hermana, no pienses eso. El está bien. Habrán tenido algún contratiempo allí, pero su compañero es hombre de fiar y uno de los nuestros; no te inquietes por él, que debe estar cerca».
7 Et illa dixit: “ Tace a me; nolime seducere! Periit filius meus ”. Et exsiliens circumspiciebat cotidie viam,qua filius eius profectus erat, et nihil gustabat; et, cum occidisset sol,introibat et lugebat lacrimans tota nocte et non dormiebat.
Et, ut consummati sunt quattuordecim dies nuptiarum, quos iuraverat Raguelfacere filiae suae, exiit ad illum Thobias et dixit: “ Dimitte me. Scio enimquia pater meus et mater mea non credunt se adhuc visuros me. Nunc itaque peto,pater, ut dimittas me, et eam ad patrem meum; iam tibi indicavi quomodo illumreliquerim ”.
7 Ella le replicó: «Déjame, no intentes engañarme. Mi hijo ha muerto». Y todos los días se iba a mirar el camino por donde su hijo había marchado. No creía a nadie. Y cuando se ponía el sol, entraba en casa y pasaba las noches gimiendo y llorando, sin poder dormir.
8 Et dixit Raguel Thobiae: “ Remane, fili, remane penes me, etego nuntios mitto ad Thobin patrem tuum, et indicabunt illi de te ”.8 Cuando se pasaron los catorce días con que Ragüel había determinado celebrar la boda de su hija, se dirigió a él Tobías y le dijo: «Déjame regresar, porque estoy seguro que mi padre y mi madre están pensando que ya no van a volver a verme. Así que te ruego, padre, que me permitas regresar al lado de mi padre. Ya te dije en qué situación le he dejado».
9 Etdixit illi: “ Minime; peto, ut dimittas me hinc ad patrem meum ”.9 Ragüel respondió a Tobías: «Quédate, hijo; quédate commigo y yo enviaré mensajeros a tu padre Tobit para que le den noticias tuyas». Pero Tobías replicó: «No. Te ruego que me permitas volver al lado de mi padre».
10 Etsurgens Raguel tradidit Thobiae Saram uxorem eius et dimidiam partem substantiaesuae, pueros et puellas, oves et boves, asinos et camelos, vestem et pecuniam etvasa.10 Entonces Ragüel se levantó y entregó a Tobías su mujer Sarra y la mitad de todos sus bienes, criados, criadas, bueyes y carneros, asnos y camellos, vestidos, plata y utensilios,
11 Et dimisit illos et vale illi fecit et dixit illi: “ Sanus sis, fili,et vade sanus! Dominus caeli bene dirigat vias vestras; et videam ex vobisfilios, antequam moriar ”.11 y les dejó partir gozosos. Al despedirse de Tobías le dijo: «¡Salud, hijo, y buen viaje! El Señor del Cielo os guíe a vosotros y a tu mujer Sarra por buen camino y que pueda yo ver vuestros hijos antes de morir».
12 Et osculatus est Saram filiam suam et dixitilli: “ Filia, honorem habe socero tuo et socrui tuae, quia ipsi amodo suntparentes tui tamquam hi qui te genuerunt. Vade in pacem, filia! Audiam de teauditionem bonam in vita mea ”. Et osculatus est eam et dimisit illos. Et Ednadixit Thobiae: “ Fili et frater dilecte, te restituat Dominus caeli, et videamfilios tuos et Sarae filiae meae, antequam moriar, ut delecter coram Domino. Egotrado tibi filiam meam tamquam depositum, ut non vexes eam omnibus diebus vitaetuae. Vade, fili, in pacem. Ego mater tua amodo, et Sara soror tua. Benedirigamur omnes in ipso omnibus diebus vitae nostrae ”. Et osculata est amboset dimisit illos sanos.12 A su hija Sarra le dijo: «Vas al lado de tu suegro, pues desde ahora ellos son padres tuyos igual que los que te han engendrado. Vete en paz, hija. Que tenga buenas noticias de ti, mientras yo viva». Y saludándoles, se despidió de ellos.
13 Et discessit Thobias a Raguel gaudens et benedicensDominum caeli et terrae, regem omnium, quia direxerat viam eius. Et benedixitRaguel et Ednae uxori eius et dixit eis: “ Fiat mihi honorare vos tamquamparentes meos omnibus diebus vitae vestrae ”.
13 Edna dijo a Tobías: «Hijo y hermano queridísimo: Que el Señor te devuelva y que yo viva hasta ver tus hijos y de mi hija Sarra antes de morir. En presencia del Señor te entrego a mi hija en custodia; no le causes tristeza en todos los días de tu vida. Vete en paz, hijo. A partir de ahora, yo soy tu madre y Sarra es tu hermana. ¡Ojalá pudiéramos vivir juntos todos los días de nuestra vida!» Y besando a los dos, los dejó partir llenos de gozo.
14 Tobías salió de casa de Ragüel contento y gozoso, y bendiciendo al Señor del Cielo y de la tierra, rey de todas las cosas, porque había llevado a buen término su viaje. Bendijo a Ragüel y a su mujer Edna y les dijo: «Que pueda yo honraros todos los días de mi vida».