Genesi 12
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA TINTORI |
---|---|
1 Dixit autem Dominus ad Abram: “Egredere de terra tua et de cognatione tua et de domo patris tui in terram, quam monstrabo tibi. | 1 E il Signore disse ad Abramo: « Parti dalla tua terra, dal tuo parentado e dalla casa di tuo padre, e vieni nel paese che io ti mostrerò. |
2 Faciamque te in gentem magnam et benedicam tibi et magnificabo nomen tuum, erisque in benedictionem. | 2 Io poi farò di te una grande nazione, ti benedirò e farò grande il tuo nome, e tu sarai una benedizione. |
3 Benedicam benedicentibus tibi et maledicentibus tibi maledicam, atque in te benedicentur universae cognationes terrae!”. | 3 Io benedirò chi ti benedice, e maledirò chi ti maledice, e in te saranno benedette tutte le nazioni della terra. » |
4 Egressus est itaque Abram, sicut praeceperat ei Dominus, et ivit cum eo Lot. Septuaginta quinque annorum erat Abram, cum egrederetur de Charran. | 4 Partì adunque Abramo secondo l'ordine del Signore, e Lot andò con lui. Abramo aveva settantacinque anni quando partì da Haran. |
5 Tulitque Sarai uxorem suam et Lot filium fratris sui universamque substantiam, quam acquisiverant, et animas, quas fecerant in Charran, et egressi sunt, ut irent in terram Chanaan; et venerunt in terram Chanaan. | 5 Egli prese con sè la sua moglie Sarai, e Lot figlio di suo fratello, e tutto quello che possedevano, e le persone che avevano acquistate in Haran, e partirono per andare nella terra di Canaan. E, giunti colà, |
6 Pertransivit Abram terram usque ad locum Sichem, usque ad Quercum Moreh. Chananaeus autem tunc erat in terra. | 6 Abramo attraversò il paese fino al luogo di Sichem, fino alla valle famosa. Erano allora in quella terra i Cananei. |
7 Apparuit autem Dominus Abram et dixit ei: “Semini tuo dabo terram hanc”. Qui aedificavit ibi altare Domino, qui apparuerat ei. | 7 Là il Signore apparve ad Abramo e gli disse: « Alla tua progenie io darò questa terra ». Ed egli edificò in quel luogo un altare al Signore, che gli era apparso. |
8 Et inde transgrediens ad montem, qui erat contra orientem Bethel, tetendit ibi tabernaculum suum ab occidente habens Bethel et ab oriente Hai; aedificavit quoque ibi altare Domino et invocavit nomen Domini. | 8 E di lì procedendo verso il monte ad oriente di Betel, vi tese la sua tenda, avendo Betel a occidente ed Ai ad oriente; e anche li edificò un altare al Signore e ne invocò il nome. |
9 Perrexitque Abram de mansione in mansionem usque ad Nageb. | 9 Poi Abramo continuò il suo cammino spingendosi verso mezzogiorno. |
10 Facta est autem fames in terra; descenditque Abram in Aegyptum, ut peregrinaretur ibi; praevaluerat enim fames in terra. | 10 Ma sopravvenuta la carestia nel paese, Abramo scese in Egitto, per starvi un po' di tempo, perchè la fame dominava nel paese. |
11 Cumque prope esset, ut ingrederetur Aegyptum, dixit Sarai uxori suae: “Novi quod pulchra sis mulier | 11 E stando per entrare in Egitto disse a Sarai sua moglie: « So che tu sei una bella donna, |
12 et quod, cum viderint te Aegyptii, dicturi sunt: "Uxor ipsius est"; et interficient me et te reservabunt. | 12 e che gli Egiziani, appena ti avran veduta, diranno: « E sua moglie », e uccideranno me, e lasceranno a te la vita. |
13 Dic ergo, obsecro te, quod soror mea sis, ut bene sit mihi propter te, et vivat anima mea ob gratiam tui”. | 13 Di' dunque che sei mia sorella, te ne scongiuro, affinchè per amor tuo io sia bene accolto, e per te abbia salva la vita ». |
14 Cum itaque ingressus esset Abram Aegyptum, viderunt Aegyptii mulierem quod esset pulchra nimis, | 14 Entrato adunque Abramo in Egitto, gli Egiziani osservarono che la donna era molto bella; |
15 et viderunt eam principes pharaonis et laudaverunt eam apud illum; et sublata est mulier in domum pharaonis. | 15 e i principi ne parlarono a Faraone, e la magnificarono dinanzi a lui, e la donna fu portata nella casa di Faraone. |
16 Abram vero bene usus est propter illam; fueruntque ei oves et boves et asini et servi et famulae et asinae et cameli. | 16 E per riguardo a lei trattaron bene Abramo, che ebbe pecore e buoi e asini, e servi e serve, e asine e cammelli. |
17 Flagellavit autem Dominus pharaonem plagis maximis et domum eius propter Sarai uxorem Abram. | 17 Ma il Signore percosse con gravissime piaghe Faraone e la sua casa a motivo di Sarai moglie di Abramo. |
18 Vocavitque pharao Abram et dixit ei: “Quidnam est hoc quod fecisti mihi? Quare non indicasti mihi quod uxor tua esset? | 18 Allora Faraone, chiamato Abramo, gli disse: « Che m'hai fatto? Perchè non mi hai detto che è tua moglie? |
19 Quam ob causam dixisti esse sororem tuam, ut tollerem eam mihi in uxorem? Nunc igitur, ecce coniux tua: accipe eam et vade!”. | 19 Perché mi hai dichiarato che è tua sorella, in modo che io l'ho presa in moglie? Or dunque eccoti la tua moglie: prendila, e vattene ». |
20 Praecepitque pharao super Abram viris; et deduxerunt eum et uxorem illius et omnia, quae habebat. | 20 E Faraone diede gli ordini ai suoi uomini riguardo ad Abramo, ed essi scortarono lui, la sua moglie e tutto quello che possedeva. |