1 - Iram, re di Tiro, mandò a Davide messaggeri e legna di cedro e artigiani per fabbricare pareti e lavorare il legno, affinchè edificassero per lui una casa. | 1 Misit quoque Hiram rex Tyri nuntios ad David et ligna cedrina et artifices parietum lignorumque, ut aedificarent ei domum. |
2 Conobbe Davide che il Signore l'aveva confermato re d'Israele e che avrebbe innalzato il suo regno al disopra del suo popolo Israele. | 2 Cognovitque David quod confirmasset eum Dominus in regem super Israel et sublevatum esset regnum suum propter populum eius Israel.
|
3 Davide si prese ancora a Gerusalemme altre mogli e generò figli e figlie. | 3 Accepit quoque David alias uxores in Ierusalem genuitque filios et filias; |
4 Ecco i nomi di quelli che gli nacquero in Gerusalemme: Samua, Sobad, Natan, Salomone, | 4 et haec nomina eorum, qui nati sunt ei in Ierusalem: Samua et Sobab, Nathan et Salomon, |
5 Jebaar, Elisua, Elifalet, | 5 Iebahar et Elisua et Eliphalet, |
6 Noga, Nafeg, Jafia, | 6 Noga quoque et Napheg et Iaphia, |
7 Elisama, Baaliada e Elifalet. | 7 Elisama et Beeliada et Eliphalet.
|
8 Avendo inteso i Filistei che Davide era stato consacrato re sopra tutto Israele, salirono tutti in cerca di lui; il che avendo udito Davide, uscì incontro a loro. | 8 Audientes autem Philisthim quod unctus esset David in regem super universum Israel, ascenderunt omnes, ut quaererent eum; quod cum audisset David, egressus est obviam eis. |
9 I Filistei vennero e si sparsero nella valle di Rafaim | 9 Porro Philisthim venientes diffusi sunt in valle Raphaim. |
10 e Davide consultò il Signore dicendo: «Salirò io contro i Filistei? Me li darai tu nelle mani?». Il Signore gli rispose: «Sali, e io li darò in tua mano». | 10 Consuluitque David Deum dicens: “ Si ascendam contra Philisthaeos, et si trades eos in manu mea? ”. Et dixit ei Dominus: “ Ascende, et tradam eos in manu tua ”. |
11 Essendo essi venuti in Baalfarasim, Davide ve li battè e disse: «Iddio ha disperso con la mia mano i miei nemici come si disperdono le acque». E perciò a quel luogo fu dato il nome di Baalfarasim. | 11 Cumque illi ascendissent in Baalpharasim, percussit eos ibi David et dixit: “ Dirupit Deus inimicos meos per manum meam sicut dirumpuntur aquae ”. Et idcirco vocatum est nomen loci illius Baalpharasim (id est Dominus diruptionum). |
12 Essi aveano abbandonato colà i loro dèi, che Davide comandò di abbruciare. | 12 Dereliqueruntque ibi deos suos, quos David iussit exuri.
|
13 Anche un'altra volta i Filistei fecero una irruzione e si sparsero nella valle. | 13 Alia etiam vice Philisthim irruerunt et diffusi sunt in valle; |
14 Davide consultò Iddio, e Dio gli disse: «Non salire dietro ad essi, ma allontanati da loro e va' contro essi dalla parte opposta dei peri. | 14 consuluitque rursum David Deum, et dixit ei Deus: “ Non ascendas post eos; circumdabis eos et venies contra illos ex adverso arborum celthium; |
15 Quando sentirai il rumore di chi cammina sopra le cime dei peri, allora moverai all'attacco. Poichè Iddio è uscito dinanzi a te, perchè tu abbia a colpire l'accampamento dei Filistei». | 15 cumque audieris sonitum gradientis in cacumine arborum celthium, tunc egredieris ad bellum; egressus est enim Deus ante te, ut percutias castra Philisthim ”. |
16 Davide fece quanto Dio gli avea comandato e percosse l'accampamento dei Filistei da Gabaon fino a Gazera. | 16 Fecit ergo David, sicut praeceperat ei Deus, et percussit castra Philisthinorum de Gabaon usque Gazer. |
17 La fama di Davide si sparse in tutte quelle regioni e il Signore lo rese temibile a tutte le genti. | 17 Divulgatumque est nomen David in universis regionibus, et Dominus dedit pavorem eius super omnes gentes.
|