Vangelo secondo Marco - Mark 14
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | STUTTGARTENSIA-DELITZSCH |
---|---|
1 Ἦν δὲ τὸ πάσχα καὶ τὰ ἄζυμα μετὰ δύο ἡμέρας. καὶ ἐζήτουν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς πῶς αὐτὸν ἐν δόλῳ κρατήσαντες ἀποκτείνωσιν· | 1 וַיְהִי יוֹמַיִם לִפְנֵי חַג הַפֶּסַח וְהַמַּצּוֹת וַיְבַקְשׁוּ הַכֹּהֲנִים הַגְּדוֹלִים וְהַסּוֹפְרִים אֵיךְ־יִתְפְּשֻׂהוּ בְעָרְמָה לַהֲמִיתוֹ |
2 ἔλεγον γάρ· μὴ ἐν τῇ ἑορτῇ, μήποτε ἔσται θόρυβος τοῦ λαοῦ. | 2 וַיֹּאמְרוּ אַךְ־לֹא בֶחָג פֶּן־תִּהְיֶה מְהוּמָה בָּעָם |
3 Καὶ ὄντος αὐτοῦ ἐν Βηθανίᾳ ἐν τῇ οἰκίᾳ Σίμωνος τοῦ λεπροῦ, κατακειμένου αὐτοῦ ἦλθεν γυνὴ ἔχουσα ἀλάβαστρον μύρου νάρδου πιστικῆς πολυτελοῦς, συντρίψασα τὴν ἀλάβαστρον κατέχεεν αὐτοῦ τῆς κεφαλῆς. | 3 וַיְהִי בִּהְיוֹתוֹ בְּבֵית־הִינִי בֵּית שִׁמְעוֹן הַמְצֹרָע וַיַּסֵּב אֶל־הַשֻּׁלְחָן וַתָּבֹא אִשָּׁה וּבְיָדָהּ פַּךְ־שֶׁמֶן נֵרְדְּ זַךְ וְיָקָר מְאֹד וַתִּשְׁבֹּר אֶת־הַפַּךְ וַתִּצֹּק עַל־רֹאשׁוֹ |
4 ἦσαν δέ τινες ἀγανακτοῦντες πρὸς ἑαυτούς· εἰς τί ἡ ἀπώλεια αὕτη τοῦ μύρου γέγονεν; | 4 וְיֵּשׁ אֲשֶׁר מִתְרָעֲמִים אִישׁ אֶל־רֵעֵהוּ לֵאמֹר עַל־מֶה הָיָה אִבּוּד הַשֶּׁמֶן הַזֶּה |
5 ἠδύνατο γὰρ τοῦτο τὸ μύρον πραθῆναι ἐπάνω δηναρίων τριακοσίων καὶ δοθῆναι τοῖς πτωχοῖς· καὶ ἐνεβριμῶντο αὐτῇ. | 5 כִּי רָאוּי הָיָה זֶה לְהִמָּכֵר בְּיוֹתֵר מִשְּׁלשׁ מֵאוֹת דִּינַר וּלְתִתּוֹ לָעֲנִיִּים וַיִּגְעֲרוּ בָּהּ |
6 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν· ἄφετε αὐτήν· τί αὐτῇ κόπους παρέχετε; καλὸν ἔργον ἠργάσατο ἐν ἐμοί. | 6 וַיֹּאמֶר יֵשׁוּעַ הַנִּיחוּ לָהּ לָמָּה תֹגְיוּן נַפְשָׁהּ מַעֲשֶׂה טוֹב עָשְׂתָה עִמָּדִי |
7 πάντοτε γὰρ τοὺς πτωχοὺς ἔχετε μεθ’ ἑαυτῶν καὶ ὅταν θέλητε δύνασθε αὐτοῖς εὖ ποιῆσαι, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε. | 7 כִּי הָעֲנִיִּים תָּמִיד עִמָּכֶם וּכְשֶׁתִּרְצוּ תּוּכְלוּ לְהֵיטִיב לָהֶם וְאָנֹכִי לֹא־אֶהְיֶה אִתְּכֶם תָּמִיד |
8 ὃ ἔσχεν ἐποίησεν· προέλαβεν μυρίσαι τὸ σῶμά μου εἰς τὸν ἐνταφιασμόν. | 8 אֵת אֲשֶׁר הָיָה לְאֵל יָדָהּ עָשָׂתָה קִדְּמָה לִמְשׁוֹחַ אֶת־גּוּפִי לְחָנְטוֹ |
9 ἀμὴν δὲ λέγω ὑμῖν, ὅπου ἐὰν κηρυχθῇ τὸ εὐαγγέλιον εἰς ὅλον τὸν κόσμον, καὶ ὃ ἐποίησεν αὕτη λαληθήσεται εἰς μνημόσυνον αὐτῆς. | 9 אָמֵן אֹמֵר אֲנִי לָכֶם כִּי בַּאֲשֶׁר תִּקָּרֵא הַבְּשׂוֹרָה הַזֹּאת אֶל־כָּל־הָעוֹלָם גַּם אֶת־אֲשֶׁר עָשְׂתָה הִיא יְסֻפַּר לְזִכָּרוֹן לָהּ |
10 Καὶ Ἰούδας Ἰσκαριὼθ ὁ εἷς τῶν δώδεκα ἀπῆλθεν πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς ἵνα αὐτὸν παραδοῖ αὐτοῖς. | 10 וִיהוּדָה אִישׁ־קְרִיּוֹת אֶחָד מִשְּׁנֵים הֶעָשָׂר הָלַךְ אֶל־רָאשֵׁי הַכֹּהֲנִים לִמְסֹר אוֹתוֹ אֲלֵיהֶם |
11 οἱ δὲ ἀκούσαντες ἐχάρησαν καὶ ἐπηγγείλαντο αὐτῷ ἀργύριον δοῦναι. καὶ ἐζήτει πῶς αὐτὸν εὐκαίρως παραδοῖ. | 11 וְהֵם כְּשָׁמְעָם שָׂמְחוּ וַיֹּאמְרוּ לָתֶת־לוֹ כָסֶף וַיְבַקֵּשׁ תֹּאֲנָה לְמָסְרוֹ |
12 Καὶ τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ τῶν ἀζύμων, ὅτε τὸ πάσχα ἔθυον, λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· ποῦ θέλεις ἀπελθόντες ἑτοιμάσωμεν ἵνα φάγῃς τὸ πάσχα; | 12 וַיְהִי בָּרִאשׁוֹן לְחַג הַמַּצּוֹת עֵת זְבֹחַ הַפָּסַח וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו תַּלְמִידָיו אֵיפֹה תַחְפֹּץ לֶאֱכֹל אֶת־הַפֶּסַח וְנֵלְכָה וְנָכִין |
13 καὶ ἀποστέλλει δύο τῶν μαθητῶν αὐτοῦ καὶ λέγει αὐτοῖς· ὑπάγετε εἰς τὴν πόλιν, καὶ ἀπαντήσει ὑμῖν ἄνθρωπος κεράμιον ὕδατος βαστάζων· ἀκολουθήσατε αὐτῷ | 13 וַיִּשְׁלַח שְׁנַיִם מִתַּלְמִידָיו וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם לְכוּ הָעִירָה וְיִפְגַּע אֶתְכֶם אִישׁ נֹשֵׂא צַפַּחַת הַמָּיִם לְכוּ אַחֲרָיו |
14 καὶ ὅπου ἐὰν εἰσέλθῃ εἴπατε τῷ οἰκοδεσπότῃ ὅτι ὁ διδάσκαλος λέγει· ποῦ ἐστιν τὸ κατάλυμά μου ὅπου τὸ πάσχα μετὰ τῶν μαθητῶν μου φάγω; | 14 וּבַאֲשֶׁר יָבוֹא שָׁמָּה אִמְרוּ לְבַעַל הַבַּיִת כֹּה אָמַר הָרַב אַיֵּה הַמָּלוֹן אֲשֶׁר אֹכְלָה שָּׁם אֶת־הַפֶּסַח עִם־תַּלְמִידָי |
15 καὶ αὐτὸς ὑμῖν δείξει ἀνάγαιον μέγα ἐστρωμένον ἕτοιμον· καὶ ἐκεῖ ἑτοιμάσατε ἡμῖν. | 15 וְהוּא יַרְאֶה אֶתְכֶם עֲלִיָּה גְדוֹלָה מֻצָּעָה וּמוּכָנָה וְשָׁם הָכִינוּ לָנוּ |
16 καὶ ἐξῆλθον οἱ μαθηταὶ καὶ ἦλθον εἰς τὴν πόλιν καὶ εὗρον καθὼς εἶπεν αὐτοῖς καὶ ἡτοίμασαν τὸ πάσχα. | 16 וַיֵּצְאוּ תַלְמִידָיו וַיָּבֹאוּ הָעִירָה וַיִּמְצְאוּ כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר לָהֶם וַיָּכִינוּ אֶת־הַפָּסַח |
17 Καὶ ὀψίας γενομένης ἔρχεται μετὰ τῶν δώδεκα. | 17 וַיְהִי בָּעֶרֶב וַיָּבֹא עִם־שְׁנֵים הֶעָשָׂר |
18 καὶ ἀνακειμένων αὐτῶν καὶ ἐσθιόντων ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἷς ἐξ ὑμῶν παραδώσει με ὁ ἐσθίων μετ’ ἐμοῦ. | 18 וַיַּסֵּבּוּ וַיֹּאכֵלוּ וַיֹּאמֶר יֵשׁוּעַ אָמֵן אֹמֵר אֲנִי לָכֶם אֶחָד מִכֶּם הָאֹכֵל אִתִּי יִמְסְרֵנִי |
19 ἤρξαντο λυπεῖσθαι καὶ λέγειν αὐτῷ εἷς κατὰ εἷς· μήτι ἐγώ; | 19 וַיָּחֵלּוּ לְהִתְעַצֵּב וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו זֶה אַחַר זֶה הֲכִי אֲנִי הוּא |
20 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· εἷς τῶν δώδεκα, ὁ ἐμβαπτόμενος μετ’ ἐμοῦ εἰς τὸ τρύβλιον. | 20 וַיַּעַן וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם אֶחָד מִשְּׁנֵים הֶעָשָׂר הוּא הַטֹּבֵל עִמִּי בַּקְּעָרָה |
21 ὅτι ὁ μὲν υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὑπάγει καθὼς γέγραπται περὶ αὐτοῦ, οὐαὶ δὲ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι’ οὗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται· καλὸν αὐτῷ εἰ οὐκ ἐγεννήθη ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος. | 21 הֵן בֶּן־הָאָדָם הָלֹךְ יֵלֵךְ כַּאֲשֶׁר כָּתוּב עָלָיו אֲבָל אוֹי לָאִישׁ הַהוּא אֲשֶׁר עַל־יָדוֹ יִמָּסֵר בֶּן־הָאָדָם טוֹב לָאִישׁ הַהוּא שֶׁלֹּא נוֹלָד |
22 Καὶ ἐσθιόντων αὐτῶν λαβὼν ἄρτον εὐλογήσας ἔκλασεν καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς καὶ εἶπεν· λάβετε, τοῦτό ἐστιν τὸ σῶμά μου. | 22 וַיְהִי בְאָכְלָם וַיִּקַּח יֵשׁוּעַ לֶחֶם וַיְבָרֶךְ וַיִּבְצַע וַיִּתֵּן לָהֶם וַיֹּאמַר קְחוּ אִכְלוּ זֶה הוּא גוּפִי |
23 καὶ λαβὼν ποτήριον εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς, καὶ ἔπιον ἐξ αὐτοῦ πάντες. | 23 וַיִּקַח אֶת־הַכּוֹס וַיְבָרֶךְ וַיִּתֵּן לָהֶם וַיִּשְׁתּוּ מִמֶּנָּה כֻּלָּם |
24 καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τοῦτό ἐστιν τὸ αἷμά μου τῆς διαθήκης τὸ ἐκχυννόμενον ὑπὲρ πολλῶν. | 24 וַיֹּאמֶר לָהֶם זֶה הוּא דָמִי דַּם־הַבְּרִית הַחֲדָשָׁה הַנִּשְׁפָּךְ בְּעַד רַבִּים |
25 ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐκέτι οὐ μὴ πίω ἐκ τοῦ γενήματος τῆς ἀμπέλου ἕως τῆς ἡμέρας ἐκείνης ὅταν αὐτὸ πίνω καινὸν ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ θεοῦ. | 25 אָמֵן אֹמֵר אֲנִי לָכֶם שָׁתֹה לֹא־אֶשְׁתֶּה עוֹד מִתְּנוּבַת הַגֶּפֶן עַד־הַיּוֹם הַהוּא אֲשֶׁר אֶשְׁתֶּה אוֹתָהּ חֲדָשָׁה בְּמַלְכוּת הָאֱלֹהִים |
26 Καὶ ὑμνήσαντες ἐξῆλθον εἰς τὸ ὄρος τῶν ἐλαιῶν. | 26 וְאַחֲרֵי גָּמְרָם אֶת־הַהַלֵּל וַיֵּצְאוּ אֶל־הַר הַזֵּיתִים |
27 καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ὅτι πάντες σκανδαλισθήσεσθε, ὅτι γέγραπται· πατάξω τὸν ποιμένα, καὶ τὰ πρόβατα διασκορπισθήσονται. | 27 וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם יֵשׁוּעַ אַתֶּם כֻּלְּכֶם תִּכָּשְׁלוּ בִי בַּלַּיְלָה הַזֶּה כִּי כָתוּב אַכֶּה אֶת־הָרֹעֶה וּתְפוּצֶיןָ הַצֹּאן |
28 ἀλλὰ μετὰ τὸ ἐγερθῆναί με προάξω ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν. | 28 וְאַחֲרֵי קוּמִי מִן הַמֵּתִים אֵלֵךְ לִפְנֵיכֶם הַגָּלִילָה |
29 ὁ δὲ Πέτρος ἔφη αὐτῷ· εἰ καὶ πάντες σκανδαλισθήσονται, ἀλλ’ οὐκ ἐγώ. | 29 וַיֹּאמֶר אֵלָיו פֶּטְרוֹס גַּם אִם־כֻּלָּם יִכָּשְׁלוּ אֲנִי לֹא אֶכָּשֵׁל |
30 καὶ λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ἀμὴν λέγω σοι ὅτι σὺ σήμερον ταύτῃ τῇ νυκτὶ πρὶν ἢ δὶς ἀλέκτορα φωνῆσαι τρίς με ἀπαρνήσῃ. | 30 וַיֹּאמֶר אֵלָיו יֵשׁוּעַ אָמֵן אֹמֵר אֲנִי לְךָ כִּי הַיּוֹם בַּלַּיְלָה הַזֶּה בְּטֶרֶם יִקְרָא הַתַּרְנְגוֹל פַּעֲמַיִם אַתָּה תְכַחֶשׁ־בִּי שָׁלשׁ פְּעָמִים |
31 ὁ δὲ ἐκπερισσῶς ἐλάλει· ἐὰν δέῃ με συναποθανεῖν σοι, οὐ μή σε ἀπαρνήσομαι. ὡσαύτως δὲ καὶ πάντες ἔλεγον. | 31 וַיּוֹסֶף לְדַבֵּר בְּחָזְקָה וַיֹּאמֶר גַּם כִּי־יִהְיֶה עָלַי לָמוּת אִתְּךָ כַּחֵשׁ לֹא־אֲכַחֵשׁ בָּךְ וְכֵן אָמְרוּ גַּם־כֻּלָּם |
32 Καὶ ἔρχονται εἰς χωρίον οὗ τὸ ὄνομα Γεθσημανὶ καὶ λέγει τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· καθίσατε ὧδε ἕως προσεύξωμαι. | 32 וַיָּבֹאוּ אֶל־חָצֵר גַּת־שְׁמָנִים שְׁמוֹ וַיֹּאמֶר אֶל־תַּלְמִידָיו שְׁבוּ־לָכֶם פֹּה עַד אֲשֶׁר אֶתְפַּלָּל |
33 καὶ παραλαμβάνει τὸν Πέτρον καὶ [τὸν] Ἰάκωβον καὶ [τὸν] Ἰωάννην μετ’ αὐτοῦ καὶ ἤρξατο ἐκθαμβεῖσθαι καὶ ἀδημονεῖν | 33 וַיִּקַּח אִתּוֹ אֶת־פֶּטְרוֹס וְאֶת־יַעֲקֹב וְאֶת־יוֹחָנָן וַיָּחֶל לְהַשְׁמִים וְלָמוּג |
34 καὶ λέγει αὐτοῖς· περίλυπός ἐστιν ἡ ψυχή μου ἕως θανάτου· μείνατε ὧδε καὶ γρηγορεῖτε. | 34 וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם נַפְשִׁי מָרָה־לִי עַד־מָוֶת עִמְדוּ־פֹה וּשְׁקֹדוּ |
35 καὶ προελθὼν μικρὸν ἔπιπτεν ἐπὶ τῆς γῆς καὶ προσηύχετο ἵνα εἰ δυνατόν ἐστιν παρέλθῃ ἀπ’ αὐτοῦ ἡ ὥρα, | 35 וַיַּעֲבֹר מִשָּׁם מְעַט וָהָלְאָה וַיִּפֹּל אַרְצָה וַיִּתְפַּלֵּל אֲשֶׁר אִם־יוּכַל הֱיוֹת תַּעֲבָר־נָא מֵעָלָיו הַשָּׁעָה הַזֹּאת |
36 καὶ ἔλεγεν· αββα ὁ πατήρ, πάντα δυνατά σοι· παρένεγκε τὸ ποτήριον τοῦτο ἀπ’ ἐμοῦ· ἀλλ’ οὐ τί ἐγὼ θέλω ἀλλὰ τί σύ. | 36 וַיֹּאמֶר אַבָּא אָבִי הַכֹּל תּוּכָל הַעֲבֵר־נָא מֵעָלַי אֶת־הַכּוֹס הַזֹּאת אַךְ־לֹא אֶת־אֲשֶׁר אֲנִי רוֹצֶה כִּי אִם־אֵת אֲשֶׁר־אַתָּה |
37 καὶ ἔρχεται καὶ εὑρίσκει αὐτοὺς καθεύδοντας, καὶ λέγει τῷ Πέτρῳ· Σίμων, καθεύδεις; οὐκ ἴσχυσας μίαν ὥραν γρηγορῆσαι; | 37 וַיָּבֹא וַיִּמְצָאֵם יְשֵׁנִים וַיֹּאמֶר אֶל־פֶּטְרוֹס שִׁמְעוֹן הֲתִישַׁן הֲכִי־לֹא יָכֹלְתָּ לִשְׁקֹד שָׁעָה אֶחָת |
38 γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσθε, ἵνα μὴ ἔλθητε εἰς πειρασμόν· τὸ μὲν πνεῦμα πρόθυμον ἡ δὲ σὰρξ ἀσθενής. | 38 שִׁקְדוּ וְהִתְפַּלְלוּ פֶּן־תָּבֹאוּ לִידֵי נִסָּיוֹן הֵן הָרוּחַ הִיא חֲפֵצָה וְהַבָּשָׂר רָפֶה |
39 Καὶ πάλιν ἀπελθὼν προσηύξατο τὸν αὐτὸν λόγον εἰπών. | 39 וַיֹּסֶף לָסוּר וַיִּתְפַּלֵּל בְּאָמְרוֹ עוֹד־הַפַּעַם כַּדְּבָרִים הָהֵמָּה |
40 καὶ πάλιν ἐλθὼν εὗρεν αὐτοὺς καθεύδοντας, ἦσαν γὰρ αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοὶ καταβαρυνόμενοι, καὶ οὐκ ᾔδεισαν τί ἀποκριθῶσιν αὐτῷ. | 40 וַיָּשָׁב וַיִּמְצָאֵם שֵׁנִית יְשֵׁנִים כִּי עֵינֵיהֶם הָיוּ כְבֵדוֹת וְלֹא יָדְעוּ מַה־יַּעֲנֻהוּ |
41 Καὶ ἔρχεται τὸ τρίτον καὶ λέγει αὐτοῖς· καθεύδετε τὸ λοιπὸν καὶ ἀναπαύεσθε· ἀπέχει· ἦλθεν ἡ ὥρα, ἰδοὺ παραδίδοται ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου εἰς τὰς χεῖρας τῶν ἁμαρτωλῶν. | 41 וַיָּבֹא פַּעַם שְׁלִישִׁית וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם מֵעַתָּה נוּמוּ וְנוּחוּ רַב־לִי כִּי־בָאָה הַשָּׁעָה הִנֵּה בֶן־הָאָדָם נִמְסַר בִּידֵי חַטָּאִים |
42 ἐγείρεσθε ἄγωμεν· ἰδοὺ ὁ παραδιδούς με ἤγγικεν. | 42 קוּמוּ וְנֵלֵכָה הִנֵּה הַמּוֹסֵר אוֹתִי קָרֵב |
43 Καὶ εὐθὺς ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος παραγίνεται Ἰούδας εἷς τῶν δώδεκα καὶ μετ’ αὐτοῦ ὄχλος μετὰ μαχαιρῶν καὶ ξύλων παρὰ τῶν ἀρχιερέων καὶ τῶν γραμματέων καὶ τῶν πρεσβυτέρων. | 43 עוֹדֶנּוּ מְדַבֵּר וִיהוּדָה בָא וְהוּא אֶחָד מִשְּׁנֵים הֶעָשָׂר וְעִמּוֹ הָמוֹן רַב בַּחֲרָבוֹת וּבְמַקְלוֹת מֵאֵת הַכֹּהֲנִים הַגְּדוֹלִים וְהַסּוֹפְרִים וְהַזְּקֵנִים |
44 δεδώκει δὲ ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν σύσσημον αὐτοῖς λέγων· ὃν ἂν φιλήσω αὐτός ἐστιν, κρατήσατε αὐτὸν καὶ ἀπάγετε ἀσφαλῶς. | 44 וְהַמּוֹסֵר אוֹתוֹ נָתַן לָהֶם אוֹת לֵאמֹר הָאִישׁ אֲשֶׁר אֶשָּקֵהוּ זֶה הוּא אֹתוֹ תִפְשֹוּ וְהוֹלִיכֻהוּ אַל־יִמָּלֵט |
45 καὶ ἐλθὼν εὐθὺς προσελθὼν αὐτῷ λέγει· ῥαββί, καὶ κατεφίλησεν αὐτόν· | 45 הוּא בָא וְהוּא נִגַּשׁ אֵלָיו וַיֹּאמֶר רַבִּי רַבִּי וַיְנַשֶּק־לוֹ |
46 οἱ δὲ ἐπέβαλον τὰς χεῖρας αὐτῷ καὶ ἐκράτησαν αὐτόν. | 46 וַיִּשְׁלְחוּ־בוֹ אֶת־יְדֵיהֶם וַיִּתְפְּשֻׂהוּ |
47 εἷς δέ [τις] τῶν παρεστηκότων σπασάμενος τὴν μάχαιραν ἔπαισεν τὸν δοῦλον τοῦ ἀρχιερέως καὶ ἀφεῖλεν αὐτοῦ τὸ ὠτάριον. | 47 וְאֶחָד מִן־הָעֹמְדִים אֶצְלוֹ שָׁלַף אֶת־חַרְבּוֹ וַיַּךְ אֶת־עֶבֶד הַכֹּהֵן הַגָּדוֹל וַיְקַצֵּץ אֶת־אָזְנוֹ |
48 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ὡς ἐπὶ λῃστὴν ἐξήλθατε μετὰ μαχαιρῶν καὶ ξύλων συλλαβεῖν με; | 48 וַיַּעַן יֵשׁוּעַ וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם כְּמוֹ עַל־פָּרִיץ יְצָאתֶם עָלַי בַּחֲרָבוֹת וּבְמַקְלוֹת לְתָפְשֵׂנִי |
49 καθ’ ἡμέραν ἤμην πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷ ἱερῷ διδάσκων καὶ οὐκ ἐκρατήσατέ με· ἀλλ’ ἵνα πληρωθῶσιν αἱ γραφαί. | 49 וְיוֹם יוֹם הָיִיתִי אֶצְלְכֶם מְלַמֵּד בַּמִּקְדָּשׁ וְלֹא הֶחֱזַקְתֶּם בִּי אֲבָל לְמַעַן יִמָּלְאוּ הַכְּתוּבִים |
50 Καὶ ἀφέντες αὐτὸν ἔφυγον πάντες. | 50 וַיַּעַזְבוּ אוֹתוֹ כֻּלָּם וַיָּנוּסוּ |
51 καὶ νεανίσκος τις συνηκολούθει αὐτῷ περιβεβλημένος σινδόνα ἐπὶ γυμνοῦ, καὶ κρατοῦσιν αὐτόν· | 51 וְנַעַר אֶחָד הָלַךְ אַחֲרָיו מְעֻטָּף בְּסָדִין לְכַסּוֹת אֶת־עֶרְוָתוֹ וַיֹּאחֲזֻהוּ הַנְּעָרִים |
52 ὁ δὲ καταλιπὼν τὴν σινδόνα γυμνὸς ἔφυγεν. | 52 וְהוּא עָזַב אֶת־הַסָּדִין בְּיָדָם וַיָּנָס עָרֹם מִפְּנֵיהֶם |
53 Καὶ ἀπήγαγον τὸν Ἰησοῦν πρὸς τὸν ἀρχιερέα, καὶ συνέρχονται πάντες οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι καὶ οἱ γραμματεῖς. | 53 וַיּוֹלִיכוּ אֶת־יֵשׁוּעַ אֶל־הַכֹּהֵן הַגָּדוֹל וַיִּקָּהֲלוּ אִתּוֹ כָּל־הַכֹּהֲנִים הַגְּדוֹלִים וְהַזְּקֵנִים וְהַסּוֹפְרִים |
54 καὶ ὁ Πέτρος ἀπὸ μακρόθεν ἠκολούθησεν αὐτῷ ἕως ἔσω εἰς τὴν αὐλὴν τοῦ ἀρχιερέως καὶ ἦν συγκαθήμενος μετὰ τῶν ὑπηρετῶν καὶ θερμαινόμενος πρὸς τὸ φῶς. | 54 וּפֶטְרוֹס הָלַךְ אַחֲרָיו מֵרָחוֹק עַד־לַחֲצַר הַכֹּהֵן הַגָּדוֹל פְּנִימָה וַיֵּשֶׁב שָׁם עִם־הַמְשָׁרְתִים וַיִּתְחַמֵּם נֶגֶד הָאוּר |
55 Οἱ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ ὅλον τὸ συνέδριον ἐζήτουν κατὰ τοῦ Ἰησοῦ μαρτυρίαν εἰς τὸ θανατῶσαι αὐτόν, καὶ οὐχ ηὕρισκον· | 55 וְרָאשֵׁי הַכֹּהֲנִים וְכָל־הַסַּנְהֶדְרִין בִּקְשׁוּ עֵדוּת עַל־יֵשׁוּעַ לַהֲמִיתוֹ וְלֹא מָצָאוּ |
56 πολλοὶ γὰρ ἐψευδομαρτύρουν κατ’ αὐτοῦ, καὶ ἴσαι αἱ μαρτυρίαι οὐκ ἦσαν. | 56 כִּי רַבִּים עָנוּ בוֹ עֵדוּת שָׁקֶר אַךְ הָעֵדֻיּוֹת לֹא הָיוּ שָׁוֺת |
57 καί τινες ἀναστάντες ἐψευδομαρτύρουν κατ’ αὐτοῦ λέγοντες | 57 וַיָּקוּמוּ אֲנָשִׁים וַיַּעֲנוּ בוֹ עֵדוּת שָׁקֶר לֵאמֹר |
58 ὅτι ἡμεῖς ἠκούσαμεν αὐτοῦ λέγοντος ὅτι ἐγὼ καταλύσω τὸν ναὸν τοῦτον τὸν χειροποίητον καὶ διὰ τριῶν ἡμερῶν ἄλλον ἀχειροποίητον οἰκοδομήσω. | 58 שָׁמַעְנוּ אֹתוֹ אֹמֵר אֲנִי אֶהֱרֹס אֶת־הַהֵיכָל הַזֶּה מַעֲשֵׂה יְדֵי אָדָם וְלִשְׁלשֶׁת יָמִים אֶבְנֶה הֵיכָל אַחֵר אֲשֶׁר אֵינֶנּוּ מַעֲשֵׂה יְדֵי אָדָם |
59 καὶ οὐδὲ οὕτως ἴση ἦν ἡ μαρτυρία αὐτῶν. | 59 וְגַם־בָּזֹאת עֵדוּתָם לֹא שָׁוָתָה |
60 Καὶ ἀναστὰς ὁ ἀρχιερεὺς εἰς μέσον ἐπηρώτησεν τὸν Ἰησοῦν λέγων· οὐκ ἀποκρίνῃ οὐδὲν τί οὗτοί σου καταμαρτυροῦσιν; | 60 וַיָּקָם הַכֹּהֵן הַגָּדוֹל וַיַּעֲמֹד בַּתָּוֶךְ וַיִּשְׁאַל אֶת־יֵשׁוּעַ לֵאמֹר הַאֵינְךָ מֵשִׁיב דָּבָר עַל־אֲשֶׁר אֵלֶּה עֹנִים בָּךְ |
61 ὁ δὲ ἐσιώπα καὶ οὐκ ἀπεκρίνατο οὐδέν. πάλιν ὁ ἀρχιερεὺς ἐπηρώτα αὐτὸν καὶ λέγει αὐτῷ· σὺ εἶ ὁ χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ εὐλογητοῦ; | 61 וְהוּא הֶחֱרִישׁ וְלֹא הֵשִׁיב דָּבָר וַיּוֹסֶף עוֹד הַכֹּהֵן הַגָּדוֹל לִשְׁאֹל אֹתוֹ וַיֹּאמֶר אֵלָיו הַאַתָּה הוּא הַמָּשִׁיחַ בֶּן־הַמְבֹרָךְ |
62 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν· ἐγώ εἰμι, καὶ ὄψεσθε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐκ δεξιῶν καθήμενον τῆς δυνάμεως καὶ ἐρχόμενον μετὰ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ. | 62 וַיֹּאמֶר יֵשׁוּעַ אֲנִי הוּא וְאַתֶּם תִּרְאוּ אֶת־בֶּן־הָאָדָם יוֹשֵׁב לִימִין הַגְּבוּרָה וּבָא עִם־עַנְנֵי הַשָּׁמָיִם |
63 ὁ δὲ ἀρχιερεὺς διαρρήξας τοὺς χιτῶνας αὐτοῦ λέγει· τί ἔτι χρείαν ἔχομεν μαρτύρων; | 63 וַיִּקְרַע הַכֹּהֵן הַגָּדוֹל אֶת־בְּגָדָיו וַיֹּאמַר מַה־לָּנוּ עוֹד לְבַקֵּשׁ עֵדִים |
64 ἠκούσατε τῆς βλασφημίας· τί ὑμῖν φαίνεται; οἱ δὲ πάντες κατέκριναν αὐτὸν ἔνοχον εἶναι θανάτου. | 64 שְׁמַעְתֶּם אֶת־הַגִּדּוּף מַה־דַּעְתְּכֶם וַיַּרְשִׁיעֻהוּ כֻלָּם כִּי־חַיַּב מִיתָה הוּא |
65 Καὶ ἤρξαντό τινες ἐμπτύειν αὐτῷ καὶ περικαλύπτειν αὐτοῦ τὸ πρόσωπον καὶ κολαφίζειν αὐτὸν καὶ λέγειν αὐτῷ· προφήτευσον, καὶ οἱ ὑπηρέται ῥαπίσμασιν αὐτὸν ἔλαβον. | 65 וַיָּחֵלּוּ מֵהֶם לָרֹק בּוֹ וַיְחַפּוּ אֶת־פָּנָיו וַיַּכֻּהוּ בְאֶגְרֹף וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו הִנָּבֵא וְהַמְשָׁרְתִים הִכְאִיבֻהוּ בְּהַכּוֹתָם אוֹתוֹ עַל־הַלֶּחִי |
66 Καὶ ὄντος τοῦ Πέτρου κάτω ἐν τῇ αὐλῇ ἔρχεται μία τῶν παιδισκῶν τοῦ ἀρχιερέως | 66 וַיְהִי בִּהְיוֹת פֶּטְרוֹס לְמַטָּה בֶחָצֵר וַתָּבֹא אַחַת מִשִּׁפְחוֹת הַכֹּהֵן הַגָּדוֹל |
67 καὶ ἰδοῦσα τὸν Πέτρον θερμαινόμενον ἐμβλέψασα αὐτῷ λέγει· καὶ σὺ μετὰ τοῦ Ναζαρηνοῦ ἦσθα τοῦ Ἰησοῦ. | 67 וַתֵּרֶא אֶת־פֶּטְרוֹס כִּי מִתְחַמֵּם הוּא וַתַּבֶּט־בּוֹ וַתֹּאמַר גַּם־אַתָּה הָיִיתָ עִם־הַנָּצְרִי יֵשׁוּעַ |
68 ὁ δὲ ἠρνήσατο λέγων· οὔτε οἶδα οὔτε ἐπίσταμαι σὺ τί λέγεις. καὶ ἐξῆλθεν ἔξω εἰς τὸ προαύλιον [καὶ ἀλέκτωρ ἐφώνησεν]. | 68 וַיְכַחֵשׁ לֵאמֹר לֹא אֵדַע וְלֹא אָבִין מָה אַתְּ אֹמָרֶת וַיֵּצֵא הַחוּצָה אֶל־הָאוּלָם וְהַתַּרְנְגֹל קָרָא |
69 καὶ ἡ παιδίσκη ἰδοῦσα αὐτὸν ἤρξατο πάλιν λέγειν τοῖς παρεστῶσιν ὅτι οὗτος ἐξ αὐτῶν ἐστιν. | 69 וַתִּרְאֵהוּ הַשִּׁפְחָה וַתּוֹסֶף וַתֹּאמֶר אֶל־הָעֹמְדִים שָׁם כִּי זֶה הוּא אֶחָד מֵהֶם וַיְכַחֵשׁ פַּעַם שֵׁנִית |
70 ὁ δὲ πάλιν ἠρνεῖτο. Καὶ μετὰ μικρὸν πάλιν οἱ παρεστῶτες ἔλεγον τῷ Πέτρῳ· ἀληθῶς ἐξ αὐτῶν εἶ, καὶ γὰρ Γαλιλαῖος εἶ. | 70 וְכִמְעַט אַחֲרֵי־כֵן גַּם־הָעֹמְדִים שָׁם אָמְרוּ אֶל־פֶּטְרוֹס אָמְנָם אַתָּה אֶחָד מֵהֶם כִּי אַף־גְּלִילִי אַתָּה וּלְשׁוֹנְךָ כִּלְשׁוֹנָם |
71 ὁ δὲ ἤρξατο ἀναθεματίζειν καὶ ὀμνύναι ὅτι οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον τοῦτον ὃν λέγετε. | 71 וַיָּחֶל לְהַחֲרִים אֶת־נַפְשׁוֹ וּלְהִשָּׁבֵעַ לֵאמֹר לֹא יָדַעְתִּי אֶת־הָאִישׁ הַזֶּה אֲשֶׁר אֲמַרְתֶּם |
72 καὶ εὐθὺς ἐκ δευτέρου ἀλέκτωρ ἐφώνησεν. Καὶ ἀνεμνήσθη ὁ Πέτρος τὸ ῥῆμα ὡς εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ὅτι πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι δὶς τρίς με ἀπαρνήσῃ· καὶ ἐπιβαλὼν ἔκλαιεν. | 72 וְהַתַּרְנְגֹל קָרָא פַּעַם שֵׁנִית וַיִּזְכֹּר פֶּטְרוֹס אֶת־הַדָּבָר אֲשֶׁר אָמַר־לוֹ יֵשׁוּעַ בְּטֶרֶם יִקְרָא הַתַּרְנְגֹל פַּעֲמַיִם תְּכַחֵשׁ בִּי שָׁלשׁ פְּעָמִים וַיָּשֶׂם אֶל־לִבּוֹ וַיֵּבְךְּ |