ΖΑΧΑΡΙΑΣ - Zaccaria - Zachariah 2

LXX	BIBBIA TINTORI
1 και ηρα τους οφθαλμους μου και ειδον και ιδου τεσσαρα κερατα	1 Ed alzai gli occhi e vidi: ed ecco un uomo che aveva in mano una corda da misurare.
2 και ειπα προς τον αγγελον τον λαλουντα εν εμοι τι εστιν ταυτα κυριε και ειπεν προς με ταυτα τα κερατα τα διασκορπισαντα τον ιουδαν και τον ισραηλ	2 E io dissi: « Dove vai tu? » Mi rispose: « A misurare Gerusalemme, per vedere quanta ne sia la larghezza e quanta la lunghezza ».
3 και εδειξεν μοι κυριος τεσσαρας τεκτονας	3 Ed ecco uscir l'angelo che parlava con me, ed un altro angelo gli andava incontro
4 και ειπα τι ουτοι ερχονται ποιησαι και ειπεν προς με ταυτα τα κερατα τα διασκορπισαντα τον ιουδαν και τον ισραηλ κατεαξαν και ουδεις αυτων ηρεν κεφαλην και εισηλθον ουτοι του οξυναι αυτα εις χειρας αυτων τα τεσσαρα κερατα τα εθνη τα επαιρομενα κερας επι την γην κυριου του διασκορπισαι αυτην	4 a dirgli: « Corri, parla a questo giovane e digli: Senza mura sarà abitata Gerusalemme per la gran quantità di uomini e di bestie che avrà nel suo seno.
5 και ηρα τους οφθαλμους μου και ειδον και ιδου ανηρ και εν τη χειρι αυτου σχοινιον γεωμετρικον	5 Ma io sarò per essa — dice il Signore — una muraglia di fuoco che la circonderà, e sarò in gloria in mezzo a lei.
6 και ειπα προς αυτον που συ πορευη και ειπεν προς με διαμετρησαι την ιερουσαλημ του ιδειν πηλικον το πλατος αυτης εστιν και πηλικον το μηκος	6 Oh! oh! Fuggite dalla terra del settentrione, — dice il Signore — perchè io v'ho dispersi ai quattro venti del cielo — dice il Signore —
7 και ιδου ο αγγελος ο λαλων εν εμοι ειστηκει και αγγελος ετερος εξεπορευετο εις συναντησιν αυτω	7 Oh! Fuggi, o Sion, che abiti presso la figlia di Babilonia;
8 και ειπεν προς αυτον λεγων δραμε και λαλησον προς τον νεανιαν εκεινον λεγων κατακαρπως κατοικηθησεται ιερουσαλημ απο πληθους ανθρωπων και κτηνων εν μεσω αυτης	8 perché così paria, il Signore degli eserciti: Per la gloria mi ha inviato allo nazioni che vi spogliarono, perchè chi tocca voi tocca la pupilla del mio occhio.
9 και εγω εσομαι αυτη λεγει κυριος τειχος πυρος κυκλοθεν και εις δοξαν εσομαι εν μεσω αυτης	9 Ecco che io alzo sopra di loro la mia mano, e saranno preda di quelli che furon loro schiavi, e voi conoscerete che mi ha mandato il Signore degli eserciti.
10 ω ω φευγετε απο γης βορρα λεγει κυριος διοτι εκ των τεσσαρων ανεμων του ουρανου συναξω υμας λεγει κυριος	10 Canta inni, rallegrati o figlia di Sion perchè ecco che vengo ad abitare in mezzo a te dice il Signore —
11 εις σιων ανασωζεσθε οι κατοικουντες θυγατερα βαβυλωνος	11 e molte nazioni si attaccheranno al Signore in quel giorno, e saranno mio popolo ed io abiterò in mezzo a te, e saprai che mi ha mandato a te il Signore degli eserciti.
12 διοτι ταδε λεγει κυριος παντοκρατωρ οπισω δοξης απεσταλκεν με επι τα εθνη τα σκυλευσαντα υμας διοτι ο απτομενος υμων ως απτομενος της κορης του οφθαλμου αυτου	12 E il Signore possederà Giuda come sua porzione nella Terra Santa, e di nuovo sceglierà Gerusalemme.
13 διοτι ιδου εγω επιφερω την χειρα μου επ' αυτους και εσονται σκυλα τοις δουλευουσιν αυτοις και γνωσεσθε διοτι κυριος παντοκρατωρ απεσταλκεν με	13 Ogni mortale taccia dinanzi al Signore, perchè egli s'è alzato dalla sua santa dimora ».
14 τερπου και ευφραινου θυγατερ σιων διοτι ιδου εγω ερχομαι και κατασκηνωσω εν μεσω σου λεγει κυριος
15 και καταφευξονται εθνη πολλα επι τον κυριον εν τη ημερα εκεινη και εσονται αυτω εις λαον και κατασκηνωσουσιν εν μεσω σου και επιγνωση οτι κυριος παντοκρατωρ εξαπεσταλκεν με προς σε
16 και κατακληρονομησει κυριος τον ιουδαν την μεριδα αυτου επι την γην την αγιαν και αιρετιει ετι την ιερουσαλημ
17 ευλαβεισθω πασα σαρξ απο προσωπου κυριου διοτι εξεγηγερται εκ νεφελων αγιων αυτου