ΑΜΩΣ - Amos 7

LXX	VULGATA
1 ουτως εδειξεν μοι κυριος και ιδου επιγονη ακριδων ερχομενη εωθινη και ιδου βρουχος εις γωγ ο βασιλευς	1 Hæc ostendit mihi Dominus Deus : et ecce fictor locustæ in principio germinantium serotini imbris, et ecce serotinus post tonsionem regis.
2 και εσται εαν συντελεση του καταφαγειν τον χορτον της γης και ειπα κυριε κυριε ιλεως γενου τις αναστησει τον ιακωβ οτι ολιγοστος εστιν	2 Et factum est, cum consummasset comedere herbam terræ, dixi : Domine Deus, propitius esto, obsecro ; quis suscitabit Jacob, quia parvulus est ?
3 μετανοησον κυριε επι τουτω και τουτο ουκ εσται λεγει κυριος	3 Misertus est Dominus super hoc : Non erit, dixit Dominus.
4 ουτως εδειξεν μοι κυριος και ιδου εκαλεσεν την δικην εν πυρι κυριος και κατεφαγε την αβυσσον την πολλην και κατεφαγεν την μεριδα	4 Hæc ostendit mihi Dominus Deus : et ecce vocabat judicium ad ignem Dominus Deus ; et devoravit abyssum multam, et comedit simul partem.
5 και ειπα κυριε κυριε κοπασον δη τις αναστησει τον ιακωβ οτι ολιγοστος εστιν	5 Et dixi : Domine Deus, quiesce, obsecro ; quis suscitabit Jacob, quia parvulus est ?
6 μετανοησον κυριε επι τουτω και τουτο ου μη γενηται λεγει κυριος	6 Misertus est Dominus super hoc : Sed et istud non erit, dixit Dominus Deus.
7 ουτως εδειξεν μοι κυριος και ιδου ανηρ εστηκως επι τειχους αδαμαντινου και εν τη χειρι αυτου αδαμας	7 Hæc ostendit mihi Dominus : et ecce Dominus stans super murum litum, et in manu ejus trulla cæmentarii.
8 και ειπεν κυριος προς με τι συ ορας αμως και ειπα αδαμαντα και ειπεν κυριος προς με ιδου εγω εντασσω αδαμαντα εν μεσω λαου μου ισραηλ ουκετι μη προσθω του παρελθειν αυτον	8 Et dixit Dominus ad me : Quid tu vides, Amos ? Et dixi : Trullam cæmentarii. Et dixit Dominus : Ecce ego ponam trullam in medio populi mei Israël ; non adjiciam ultra superinducere eum.
9 και αφανισθησονται βωμοι του γελωτος και αι τελεται του ισραηλ εξερημωθησονται και αναστησομαι επι τον οικον ιεροβοαμ εν ρομφαια	9 Et demolientur excelsa idoli, et sanctificationes Israël desolabuntur, et consurgam super domum Jeroboam in gladio.
10 και εξαπεστειλεν αμασιας ο ιερευς βαιθηλ προς ιεροβοαμ βασιλεα ισραηλ λεγων συστροφας ποιειται κατα σου αμως εν μεσω οικου ισραηλ ου μη δυνηται η γη υπενεγκειν απαντας τους λογους αυτου	10 Et misit Amasias, sacerdos Bethel, ad Jeroboam, regem Israël, dicens : Rebellavit contra te Amos in medio domus Israël ; non poterit terra sustinere universos sermones ejus.
11 διοτι ταδε λεγει αμως εν ρομφαια τελευτησει ιεροβοαμ ο δε ισραηλ αιχμαλωτος αχθησεται απο της γης αυτου	11 Hæc enim dicit Amos : In gladio morietur Jeroboam, et Israël captivus migrabit de terra sua.
12 και ειπεν αμασιας προς αμως ο ορων βαδιζε εκχωρησον εις γην ιουδα και εκει καταβιου και εκει προφητευσεις	12 Et dixit Amasias ad Amos : Qui vides, gradere : fuge in terram Juda, et comede ibi panem, et prophetabis ibi.
13 εις δε βαιθηλ ουκετι μη προσθης του προφητευσαι οτι αγιασμα βασιλεως εστιν και οικος βασιλειας εστιν	13 Et in Bethel non adjicies ultra ut prophetes, quia sanctificatio regis est, et domus regni est.
14 και απεκριθη αμως και ειπεν προς αμασιαν ουκ ημην προφητης εγω ουδε υιος προφητου αλλ' η αιπολος ημην και κνιζων συκαμινα	14 Responditque Amos, et dixit ad Amasiam : Non sum propheta, et non sum filius prophetæ : sed armentarius ego sum vellicans sycomoros.
15 και ανελαβεν με κυριος εκ των προβατων και ειπεν κυριος προς με βαδιζε προφητευσον επι τον λαον μου ισραηλ	15 Et tulit me Dominus cum sequerer gregem, et dixit Dominus ad me : Vade, propheta ad populum meum Israël.
16 και νυν ακουε λογον κυριου συ λεγεις μη προφητευε επι τον ισραηλ και ου μη οχλαγωγησης επι τον οικον ιακωβ	16 Et nunc audi verbum Domini : Tu dicis : Non prophetabis super Israël, et non stillabis super domum idoli.
17 δια τουτο ταδε λεγει κυριος η γυνη σου εν τη πολει πορνευσει και οι υιοι σου και αι θυγατερες σου εν ρομφαια πεσουνται και η γη σου εν σχοινιω καταμετρηθησεται και συ εν γη ακαθαρτω τελευτησεις ο δε ισραηλ αιχμαλωτος αχθησεται απο της γης αυτου	17 Propter hoc hæc dicit Dominus : Uxor tua in civitate fornicabitur, et filii tui et filiæ tuæ in gladio cadent, et humus tua funiculo metietur : et tu in terra polluta morieris, et Israël captivus migrabit de terra sua.