ΙΕΖΕΚΙΗΛ - Ezechiele - Ezekiel 38

LXX	NOVA VULGATA
1 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων	1 Et factus est sermo Domini ad me dicens:
2 υιε ανθρωπου στηρισον το προσωπον σου επι γωγ και την γην του μαγωγ αρχοντα ρως μοσοχ και θοβελ και προφητευσον επ' αυτον	2 “ Fili hominis, pone faciemtuam contra Gog, in terra Magog, principem summum Mosoch et Thubal, etvaticinare de eo
3 και ειπον αυτω ταδε λεγει κυριος κυριος ιδου εγω επι σε γωγ αρχοντα ρως μοσοχ και θοβελ	3 et dices: Haec dicit Dominus Deus: Ecce ego ad te, Gog,principem summum Mosoch et Thubal,
4 και συναξω σε και πασαν την δυναμιν σου ιππους και ιππεις ενδεδυμενους θωρακας παντας συναγωγη πολλη πελται και περικεφαλαιαι και μαχαιραι	4 et circumagam te et ponam uncos in maxillistuis et educam te et omnem exercitum tuum, equos et equites vestitos perfecteuniversos, multitudinem magnam cum scuto et clipeo arripientes gladium.
5 περσαι και αιθιοπες και λιβυες παντες περικεφαλαιαις και πελταις	5 Persae, Chus et Phut cum eis, omnes scutati et galeati;
6 γομερ και παντες οι περι αυτον οικος του θεργαμα απ' εσχατου βορρα και παντες οι περι αυτον και εθνη πολλα μετα σου	6 Gomer et universaagmina eius, domus Thogorma de extremo aquilone et totum robur eius, populimulti tecum.
7 ετοιμασθητι ετοιμασον σεαυτον συ και πασα η συναγωγη σου οι συνηγμενοι μετα σου και εση μοι εις προφυλακην	7 Praepara et instrue te et omnem multitudinem tuam, quaecoacervata est ad te, et esto mihi in custodiam.
8 αφ' ημερων πλειονων ετοιμασθησεται και επ' εσχατου ετων ελευσεται και ηξει εις την γην την απεστραμμενην απο μαχαιρας συνηγμενων απο εθνων πολλων επι γην ισραηλ η εγενηθη ερημος δι' ολου και ουτος εξ εθνων εξεληλυθεν και κατοικησουσιν επ' ειρηνης απαντες	8 Post dies multos evocaberis;in novissimo annorum venies ad terram, quae reversa est a gladio, congregata estde populis multis ad montes Israel, qui fuerunt deserti iugiter: haec de populiseducta est, et habitant in ea confidenter universi.
9 και αναβηση ως υετος και ηξεις ως νεφελη κατακαλυψαι γην και εση συ και παντες οι περι σε και εθνη πολλα μετα σου	9 Ascendens autem quasitempestas venies, quasi nubes, ut operias terram, tu et omnia agmina tua etpopuli multi tecum.
10 ταδε λεγει κυριος κυριος και εσται εν τη ημερα εκεινη αναβησεται ρηματα επι την καρδιαν σου και λογιη λογισμους πονηρους	10 Haec dicit Dominus Deus: In die illa ascendent sermones super cor tuum, etcogitabis cogitationem pessimam
11 και ερεις αναβησομαι επι γην απερριμμενην ηξω επι ησυχαζοντας εν ησυχια και οικουντας επ' ειρηνης παντας κατοικουντας γην εν η ουχ υπαρχει τειχος ουδε μοχλοι και θυραι ουκ εισιν αυτοις	11 et dices: “Ascendam ad terram absque muro,veniam ad quiescentes habitantesque secure; hi omnes habitant sine muro, vecteset portae non sunt eis”;
12 προνομευσαι προνομην και σκυλευσαι σκυλα αυτων του επιστρεψαι χειρα σου εις την ηρημωμενην η κατωκισθη και επ' εθνος συνηγμενον απο εθνων πολλων πεποιηκοτας κτησεις κατοικουντας επι τον ομφαλον της γης	12 ut diripias spolia et capias praedam, ut inferasmanum tuam super deserta iterum inhabitata et super populum, qui est congregatusex gentibus, qui acquisivit pecora et substantiam et habitat in umbilico terrae.
13 σαβα και δαιδαν και εμποροι καρχηδονιοι και πασαι αι κωμαι αυτων ερουσιν σοι εις προνομην του προνομευσαι συ ερχη και σκυλευσαι σκυλα συνηγαγες συναγωγην σου λαβειν αργυριον και χρυσιον απενεγκασθαι κτησιν του σκυλευσαι σκυλα	13 Saba et Dedan et negotiatores Tharsis et omnes principes eius dicent tibi:“Numquid ad sumenda spolia tu venis? Numquid ad diripiendam praedamcongregasti multitudinem tuam, ut tollas argentum et aurum, auferas pecora atquesubstantiam et diripias manubias infinitas?”.
14 δια τουτο προφητευσον υιε ανθρωπου και ειπον τω γωγ ταδε λεγει κυριος ουκ εν τη ημερα εκεινη εν τω κατοικισθηναι τον λαον μου ισραηλ επ' ειρηνης εγερθηση	14 Propterea vaticinare, fili hominis, et dices ad Gog: Haec dicit Dominus Deus:Numquid non in die illo, cum habitaverit populus meus Israel confidenter,consurges?
15 και ηξεις εκ του τοπου σου απ' εσχατου βορρα και εθνη πολλα μετα σου αναβαται ιππων παντες συναγωγη μεγαλη και δυναμις πολλη	15 Et venies de loco tuo ab extremo aquilone, tu et populi multitecum, ascensores equorum universi, coetus magnus et exercitus vehemens.
16 και αναβηση επι τον λαον μου ισραηλ ως νεφελη καλυψαι γην επ' εσχατων των ημερων εσται και αναξω σε επι την γην μου ινα γνωσιν παντα τα εθνη εμε εν τω αγιασθηναι με εν σοι ενωπιον αυτων	16 Etascendes super populum meum Israel quasi nubes, ut operias terram. In novissimisdiebus erit, et adducam te super terram meam, ut sciant gentes me, cumsanctificatus fuero in te in oculis eorum, o Gog.
17 ταδε λεγει κυριος κυριος τω γωγ συ ει περι ου ελαλησα προ ημερων των εμπροσθεν δια χειρος των δουλων μου προφητων του ισραηλ εν ταις ημεραις εκειναις και ετεσιν του αγαγειν σε επ' αυτους	17 Haec dicit Dominus Deus: Tu ergo ille es, de quo locutus sum in diebusantiquis in manu servorum meorum prophetarum Israel, qui prophetaverunt indiebus illis per annos, ut adducerem te super eos.
18 και εσται εν τη ημερα εκεινη εν ημερα η αν ελθη γωγ επι την γην του ισραηλ λεγει κυριος κυριος αναβησεται ο θυμος μου	18 Et erit in die illa, indie adventus Gog super terram Israel, ait Dominus Deus, ascendet indignatio meain furore meo.
19 και ο ζηλος μου εν πυρι της οργης μου ελαλησα ει μην εν τη ημερα εκεινη εσται σεισμος μεγας επι γης ισραηλ	19 Et in zelo meo, in igne irae meae locutus sum: In die illaerit commotio magna super terram Israel,
20 και σεισθησονται απο προσωπου κυριου οι ιχθυες της θαλασσης και τα πετεινα του ουρανου και τα θηρια του πεδιου και παντα τα ερπετα τα ερποντα επι της γης και παντες οι ανθρωποι οι επι προσωπου της γης και ραγησεται τα ορη και πεσουνται αι φαραγγες και παν τειχος επι την γην πεσειται	20 et commovebuntur a facie mea piscesmaris et volucres caeli et bestiae agri et omne reptile, quod movetur superhumum, cunctique homines, qui sunt super faciem terrae; et subvertentur montes,et cadent rupes, et omnis murus in terram corruet.
21 και καλεσω επ' αυτον παν φοβον λεγει κυριος μαχαιρα ανθρωπου επι τον αδελφον αυτου εσται	21 Et convocabo adversus eumin cunctis montibus meis gladium, ait Dominus Deus; gladius uniuscuiusque infratrem suum dirigetur.
22 και κρινω αυτον θανατω και αιματι και υετω κατακλυζοντι και λιθοις χαλαζης και πυρ και θειον βρεξω επ' αυτον και επι παντας τους μετ' αυτου και επ' εθνη πολλα μετ' αυτου	22 Et iudicabo eum peste et sanguine et imbre vehementiet lapidibus grandinis; ignem et sulphur pluam super eum et super exercitum eiuset super populos multos, qui sunt cum eo,
23 και μεγαλυνθησομαι και αγιασθησομαι και ενδοξασθησομαι και γνωσθησομαι εναντιον εθνων πολλων και γνωσονται οτι εγω ειμι κυριος	23 et magnificabor et sanctificabor etnotus ero in oculis multarum gentium, et scient quia ego Dominus.