ΙΕΡΕΜΙΑΣ - Geremia - Jeremiah 30

LXX	SAGRADA BIBLIA
1 τη ιδουμαια ταδε λεγει κυριος ουκ εστιν ετι σοφια εν θαιμαν απωλετο βουλη εκ συνετων ωχετο σοφια αυτων	1 Dirigiu o Senhor nestes termos a palavra a Jeremias.
2 ηπατηθη ο τοπος αυτων βαθυνατε εις καθισιν οι κατοικουντες εν δαιδαν οτι δυσκολα εποιησεν ηγαγον επ' αυτον εν χρονω ω επεσκεψαμην επ' αυτον	2 Eis o que disse o Senhor, Deus de Israel: consignarás em um livro todas as palavras que te tenho dito.
3 οτι τρυγηται ηλθον σοι ου καταλειψουσιν σοι καταλειμματα ως κλεπται εν νυκτι επιθησουσιν χειρα αυτων	3 Pois dias virão - oráculo do Senhor - em que mudarei a sorte de meu povo, Israel e Judá, disse o Senhor, a fim de reintegrá-lo na posse da terra que havia dado a seus pais.
4 οτι εγω κατεσυρα τον ησαυ ανεκαλυψα τα κρυπτα αυτων κρυβηναι ου μη δυνωνται ωλοντο δια χειρα αδελφου αυτου και γειτονος αυτου και ουκ εστιν	4 Eis as palavras que pronunciou o Senhor a respeito de Judá.
5 υπολειπεσθαι ορφανον σου ινα ζησηται και εγω ζησομαι και χηραι επ' εμε πεποιθασιν	5 Eis o que disse o Senhor: fez-se ouvir um grito de pavor e por toda parte o espanto! Acabou-se a paz!
6 οτι ταδε ειπεν κυριος οις ουκ ην νομος πιειν το ποτηριον επιον και συ αθωωμενη ου μη αθωωθης οτι πινων πιεσαι	6 Perguntai! Vede se um homem pode dar à luz. Por que, então, vejo todos os homens com as mãos sobre os rins qual a mulher em parto? Por que trazem essa palidez em seus semblantes?
7 οτι κατ' εμαυτου ωμοσα λεγει κυριος οτι εις αβατον και εις ονειδισμον και εις καταρασιν εση εν μεσω αυτης και πασαι αι πολεις αυτης εσονται ερημοι εις αιωνα	7 Desgraça! Nenhum dia se assemelha a este; tempo de tribulação para Jacó, do qual, porém, será libertado.
8 ακοην ηκουσα παρα κυριου και αγγελους εις εθνη απεστειλεν συναχθητε και παραγενεσθε εις αυτην αναστητε εις πολεμον	8 Naquele dia - oráculo do Senhor dos exércitos - partirei o jugo que lhe pesa ao pescoço e lhe romperei os laços. Não serão mais cativos dos estrangeiros,
9 μικρον εδωκα σε εν εθνεσιν ευκαταφρονητον εν ανθρωποις	9 mas servirão o Senhor, seu Deus, e Davi, seu rei, que eu lhes suscitarei.
10 η παιγνια σου ενεχειρησεν σοι ιταμια καρδιας σου κατελυσεν τρυμαλιας πετρων συνελαβεν ισχυν βουνου υψηλου οτι υψωσεν ωσπερ αετος νοσσιαν αυτου εκειθεν καθελω σε	10 E tu, Jacó, meu servo, não temas - oráculo do Senhor -; não tremas, Israel, pois que te vou retirar da terra longínqua, assim como tua raça da terra do exílio. Jacó tornará a viver na tranqüilidade e em segurança, sem que ninguém mais o perturbe.
11 και εσται η ιδουμαια εις αβατον πας ο παραπορευομενος επ' αυτην συριει	11 Estou contigo - oráculo do Senhor - para livrar-te. Aniquilarei os povos entre os quais te dispersei. A ti, porém, não destruirei; castigar-te-ei com eqüidade, sem te deixar impune.
12 ωσπερ κατεστραφη σοδομα και γομορρα και αι παροικοι αυτης ειπεν κυριος παντοκρατωρ ου μη καθιση εκει ανθρωπος και ου μη ενοικηση εκει υιος ανθρωπου	12 Porque eis o que diz o Senhor: tua ferida é incurável e perigosa a tua chaga.
13 ιδου ωσπερ λεων αναβησεται εκ μεσου του ιορδανου εις τοπον αιθαμ οτι ταχυ εκδιωξω αυτους απ' αυτης και τους νεανισκους επ' αυτην επιστησατε οτι τις ωσπερ εγω και τις αντιστησεται μοι και τις ουτος ποιμην ος στησεται κατα προσωπον μου	13 Ninguém quer tomar o encargo de curá-la, não há para ti remédio nem emplasto.
14 δια τουτο ακουσατε βουλην κυριου ην εβουλευσατο επι την ιδουμαιαν και λογισμον αυτου ον ελογισατο επι τους κατοικουντας θαιμαν εαν μη συμψησθωσιν τα ελαχιστα των προβατων εαν μη αβατωθη επ' αυτην καταλυσις αυτων	14 Esqueceram-te os que te amavam, e contigo nem mais se preocupam. Pois que te feri, como se fere um inimigo, com cruel castigo, por causa da gravidade de tua falta e do número de teus pecados.
15 οτι απο φωνης πτωσεως αυτων εσεισθη η γη και κραυγη σου εν θαλασση ηκουσθη	15 Por que choras sobre tua ferida? Por que incurável é tua dor? É por causa da gravidade de tua falta e do número de teus pecados que te fiz isso.
16 ιδου ωσπερ αετος οψεται και εκτενει τας πτερυγας επ' οχυρωματα αυτης και εσται η καρδια των ισχυρων της ιδουμαιας εν τη ημερα εκεινη ως καρδια γυναικος ωδινουσης	16 Todos aqueles, contudo, que te devoram, serão devorados; irão para o cativeiro teus opressores; teus destruidores serão despojados, e entregarei ao saque os que te pilharam.
17 τοις υιοις αμμων ουτως ειπεν κυριος μη υιοι ουκ εισιν εν ισραηλ η παραλημψομενος ουκ εστιν αυτοις δια τι παρελαβεν μελχομ τον γαδ και ο λαος αυτων εν πολεσιν αυτων ενοικησει	17 Vou enfaixar tuas chagas e curar tuas feridas - oráculo do Senhor. Chamam-te a Repudiada, Sião, de quem não mais se cuida.
18 δια τουτο ιδου ημεραι ερχονται φησιν κυριος και ακουτιω επι ραββαθ θορυβον πολεμων και εσονται εις αβατον και εις απωλειαν και βωμοι αυτης εν πυρι κατακαυθησονται και παραλημψεται ισραηλ την αρχην αυτου	18 Mas, eis o que diz o Senhor: restaurarei as tendas de Jacó, e me apiedarei de suas moradas. Será a cidade reconstruída em sua colina, e reedificado o palácio no primitivo lugar.
19 αλαλαξον εσεβων οτι ωλετο γαι κεκραξατε θυγατερες ραββαθ περιζωσασθε σακκους και επιλημπτευσασθε και κοψασθε επι μελχομ οτι εν αποικια βαδιειται οι ιερεις αυτου και οι αρχοντες αυτου αμα	19 Cânticos de louvor se erguerão e gritos de alegria. Multiplicar-lhes-ei o número, que não será mais reduzido; eu os exaltarei, e não serão mais humilhados.
20 τι αγαλλιαση εν τοις πεδιοις ενακιμ θυγατερ ιταμιας η πεποιθυια επι θησαυροις αυτης η λεγουσα τις εισελευσεται επ' εμε	20 Os filhos serão como eram outrora, e forte será diante de mim sua assembléia; eu castigarei seus opressores.
21 ιδου εγω φερω φοβον επι σε ειπεν κυριος απο πασης της περιοικου σου και διασπαρησεσθε εκαστος εις προσωπον αυτου και ουκ εσται ο συναγων	21 Um dentre eles será o chefe, e do meio deles sairá seu soberano. Mandarei buscá-lo, e perante mim terá acesso, porque nenhum homem se arriscaria a aproximar-se de mim - oráculo do Senhor.
22 -	22 Sereis o meu povo, e eu, o vosso Deus.
23 τη κηδαρ βασιλισση της αυλης ην επαταξεν ναβουχοδονοσορ βασιλευς βαβυλωνος ουτως ειπεν κυριος αναστητε και αναβητε επι κηδαρ και πλησατε τους υιους κεδεμ	23 Eis a tempestade do Senhor, a explosão do seu furor, a borrasca que turbilhona, prestes a irromper sobre a cabeça dos maus.
24 σκηνας αυτων και προβατα αυτων λημψονται ιματια αυτων και παντα τα σκευη αυτων και καμηλους αυτων λημψονται εαυτοις και καλεσατε επ' αυτους απωλειαν κυκλοθεν	24 Não se acalmará a cólera do Senhor, sem que cumpra e realize seus desígnios. Somente nos dias que virão, havereis de compreender.
25 φευγετε λιαν βαθυνατε εις καθισιν καθημενοι εν τη αυλη οτι εβουλευσατο εφ' υμας βασιλευς βαβυλωνος βουλην και ελογισατο εφ' υμας λογισμον
26 αναστηθι και αναβηθι επ' εθνος ευσταθουν καθημενον εις αναψυχην οις ουκ εισιν θυραι ου βαλανοι ου μοχλοι μονοι καταλυουσιν
27 και εσονται καμηλοι αυτων εις προνομην και πληθος κτηνων αυτων εις απωλειαν και λικμησω αυτους παντι πνευματι κεκαρμενους προ προσωπου αυτων εκ παντος περαν αυτων οισω την τροπην αυτων ειπεν κυριος
28 και εσται η αυλη διατριβη στρουθων και αβατος εως αιωνος ου μη καθιση εκει ανθρωπος και ου μη κατοικηση εκει υιος ανθρωπου
29 τη δαμασκω κατησχυνθη ημαθ και αρφαδ οτι ηκουσαν ακοην πονηραν εξεστησαν εθυμωθησαν αναπαυσασθαι ου μη δυνωνται
30 εξελυθη δαμασκος απεστραφη εις φυγην τρομος επελαβετο αυτης
31 πως ουχι εγκατελιπεν πολιν εμην κωμην ηγαπησαν
32 δια τουτο πεσουνται νεανισκοι εν πλατειαις σου και παντες οι ανδρες οι πολεμισται σου πεσουνται φησιν κυριος
33 και καυσω πυρ εν τειχει δαμασκου και καταφαγεται αμφοδα υιου αδερ