ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 65

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 εμφανης εγενομην τοις εμε μη ζητουσιν ευρεθην τοις εμε μη επερωτωσιν ειπα ιδου ειμι τω εθνει οι ουκ εκαλεσαν μου το ονομα	1 Je me suis laissé approcher par ceux qui ne s’intéressaient pas, je me suis laissé trouver par ceux qui ne me cherchaient pas. J’ai dit: “Me voici, me voici!” à une nation qui n’invoquait pas mon nom.
2 εξεπετασα τας χειρας μου ολην την ημεραν προς λαον απειθουντα και αντιλεγοντα οι ουκ επορευθησαν οδω αληθινη αλλ' οπισω των αμαρτιων αυτων	2 Tout le jour j’ai tendu mes mains vers un peuple rebelle, vers ceux qui marchent sur un mauvais chemin, qui n’en font qu’à leur tête,
3 ο λαος ουτος ο παροξυνων με εναντιον εμου δια παντος αυτοι θυσιαζουσιν εν τοις κηποις και θυμιωσιν επι ταις πλινθοις τοις δαιμονιοις α ουκ εστιν	3 vers un peuple qui me met sans cesse en colère, qui offre des sacrifices dans les jardins, qui brûle de l’encens sur des briques.
4 και εν τοις μνημασιν και εν τοις σπηλαιοις κοιμωνται δι' ενυπνια οι εσθοντες κρεα υεια και ζωμον θυσιων μεμολυμμενα παντα τα σκευη αυτων	4 Ils vont au milieu des tombes, ils passent la nuit dans des alvéoles, ils mangent de la chair de porc et préparent une nourriture impure.
5 οι λεγοντες πορρω απ' εμου μη εγγισης μου οτι καθαρος ειμι ουτος καπνος του θυμου μου πυρ καιεται εν αυτω πασας τας ημερας	5 Ils disent: “Si tu t’approches, ne me touche pas, j’ai en moi du fluide sacré!” Ces gens-là sont un feu qui tout le jour m’enfume.
6 ιδου γεγραπται ενωπιον μου ου σιωπησω εως αν αποδω εις τον κολπον αυτων	6 Mais c’est écrit sous mes yeux, dit Yahvé: Je ne me tairai pas tant que je n’aurai pas réglé avec eux,
7 τας αμαρτιας αυτων και των πατερων αυτων λεγει κυριος οι εθυμιασαν επι των ορεων και επι των βουνων ωνειδισαν με αποδωσω τα εργα αυτων εις τον κολπον αυτων	7 le compte de leurs fautes et des fautes de leurs pères qui faisaient fumer l’encens sur les montagnes et me provoquaient sur les collines. C’est pourquoi je leur revaudrai leurs actes et je réglerai mes comptes avec eux.
8 ουτως λεγει κυριος ον τροπον ευρεθησεται ο ρωξ εν τω βοτρυι και ερουσιν μη λυμηνη αυτον οτι ευλογια κυριου εστιν εν αυτω ουτως ποιησω ενεκεν του δουλευοντος μοι τουτου ενεκεν ου μη απολεσω παντας	8 Voici ce que dit Yahvé: Quand on trouve du jus dans une grappe de raisin, on dit: “Ne la jetez pas, c’est une bénédiction!” Eh bien, je ferai de même pour mes serviteurs, je ne jetterai pas tout.
9 και εξαξω το εξ ιακωβ σπερμα και το εξ ιουδα και κληρονομησει το ορος το αγιον μου και κληρονομησουσιν οι εκλεκτοι μου και οι δουλοι μου και κατοικησουσιν εκει	9 Je ferai que Jacob ait une descendance, je ferai de Juda l’héritier de mes montagnes, mes élus les posséderont et mes serviteurs y habiteront.
10 και εσονται εν τω δρυμω επαυλεις ποιμνιων και φαραγξ αχωρ εις αναπαυσιν βουκολιων τω λαω μου οι εζητησαν με	10 Le Saron deviendra une pâture de brebis, et la vallée d’Akor, un parc pour les bœufs, pour le bien de mon peuple qui m’aura recherché.
11 υμεις δε οι εγκαταλιποντες με και επιλανθανομενοι το ορος το αγιον μου και ετοιμαζοντες τω δαιμονι τραπεζαν και πληρουντες τη τυχη κερασμα	11 Mais vous tous qui abandonnez Yahvé, qui oubliez ma Montagne Sainte, qui élevez un autel pour Gad et versez des libations pour Méni,
12 εγω παραδωσω υμας εις μαχαιραν παντες εν σφαγη πεσεισθε οτι εκαλεσα υμας και ουχ υπηκουσατε ελαλησα και παρηκουσατε και εποιησατε το πονηρον εναντιον εμου και α ουκ εβουλομην εξελεξασθε	12 je vous livre à l’épée: tous vous plierez le genou pour vous faire égorger. Car j’ai appelé et vous n’avez pas répondu, j’ai parlé et vous n’avez pas écouté, vous avez fait ce qui est mal à mes yeux et vous avez choisi ce qui me déplaît.
13 δια τουτο ταδε λεγει κυριος ιδου οι δουλευοντες μοι φαγονται υμεις δε πεινασετε ιδου οι δουλευοντες μοι πιονται υμεις δε διψησετε ιδου οι δουλευοντες μοι ευφρανθησονται υμεις δε αισχυνθησεσθε	13 C’est pourquoi, voici ce que dit Yahvé: Mes serviteurs mangeront, mais vous, vous aurez faim. Mes serviteurs boiront, mais vous, vous aurez soif. Mes serviteurs se réjouiront, mais vous, vous serez honteux.
14 ιδου οι δουλευοντες μοι αγαλλιασονται εν ευφροσυνη υμεις δε κεκραξεσθε δια τον πονον της καρδιας υμων και απο συντριβης πνευματος ολολυξετε	14 Mes serviteurs chanteront la joie au cœur, mais vous, le cœur en peine, vous vous lamenterez désespérés.
15 καταλειψετε γαρ το ονομα υμων εις πλησμονην τοις εκλεκτοις μου υμας δε ανελει κυριος τοις δε δουλευουσιν αυτω κληθησεται ονομα καινον	15 On n’entendra plus prononcer votre nom que lorsque mes élus voudront maudire, alors ils diront: “Que Yahvé te fasse périr comme eux!” Mais à ses serviteurs, Yahvé donnera un nom nouveau.
16 ο ευλογηθησεται επι της γης ευλογησουσιν γαρ τον θεον τον αληθινον και οι ομνυοντες επι της γης ομουνται τον θεον τον αληθινον επιλησονται γαρ την θλιψιν αυτων την πρωτην και ουκ αναβησεται αυτων επι την καρδιαν	16 Ceux qui dans ce pays voudront une bénédiction, se feront bénir par le Dieu de vérité, et ceux qui dans ce pays jureront, jureront par le Dieu de vérité, car on oubliera les détresses d’autrefois, et moi-même je n’y penserai plus.
17 εσται γαρ ο ουρανος καινος και η γη καινη και ου μη μνησθωσιν των προτερων ουδ' ου μη επελθη αυτων επι την καρδιαν	17 Voici que je crée des cieux nouveaux et une terre nouvelle; les événements du passé vont être oubliés, ils ne reviendront plus à la mémoire.
18 αλλ' ευφροσυνην και αγαλλιαμα ευρησουσιν εν αυτη οτι ιδου εγω ποιω ιερουσαλημ αγαλλιαμα και τον λαον μου ευφροσυνην	18 Je vais créer fête et joie qui ne passeront pas, je crée Jérusalem pour la joie et son peuple pour la fête.
19 και αγαλλιασομαι επι ιερουσαλημ και ευφρανθησομαι επι τω λαω μου και ουκετι μη ακουσθη εν αυτη φωνη κλαυθμου ουδε φωνη κραυγης	19 Jérusalem me comblera de joie, j’aurai toute satisfaction avec mon peuple. On n’y entendra plus ni pleurs ni cris,
20 και ου μη γενηται εκει αωρος και πρεσβυτης ος ουκ εμπλησει τον χρονον αυτου εσται γαρ ο νεος εκατον ετων ο δε αποθνησκων αμαρτωλος εκατον ετων και επικαταρατος εσται	20 on n’y verra plus de nouveau-nés qui ne vivent que quelques jours, ni de vieillards qui n’atteignent un grand âge; mourir à cent ans sera mourir jeune, et mourir avant cent ans sera une malédiction.
21 και οικοδομησουσιν οικιας και αυτοι ενοικησουσιν και καταφυτευσουσιν αμπελωνας και αυτοι φαγονται τα γενηματα αυτων	21 Ils construiront des maisons et les habiteront, ils planteront des vignes et en mangeront les fruits.
22 και ου μη οικοδομησουσιν και αλλοι ενοικησουσιν και ου μη φυτευσουσιν και αλλοι φαγονται κατα γαρ τας ημερας του ξυλου της ζωης εσονται αι ημεραι του λαου μου τα εργα των πονων αυτων παλαιωσουσιν	22 On ne fera plus la maison pour qu’un autre l’habite, on ne plantera plus pour qu’un autre le mange. Les gens de mon peuple dureront autant que les arbres, et mes élus jouiront du travail de leurs mains.
23 οι δε εκλεκτοι μου ου κοπιασουσιν εις κενον ουδε τεκνοποιησουσιν εις καταραν οτι σπερμα ηυλογημενον υπο θεου εστιν και τα εκγονα αυτων μετ' αυτων εσονται	23 Ils ne travailleront plus pour rien, ils n’enfanteront plus d’enfants pour qu’ils leur soient arrachés, mais eux et leur descendance après eux seront une race bénie de Yahvé.
24 και εσται πριν κεκραξαι αυτους εγω επακουσομαι αυτων ετι λαλουντων αυτων ερω τι εστιν	24 Aussi, avant même qu’ils n’appellent je répondrai, ils parleront encore, et déjà j’aurai entendu.
25 τοτε λυκοι και αρνες βοσκηθησονται αμα και λεων ως βους φαγεται αχυρα οφις δε γην ως αρτον ουκ αδικησουσιν ουδε μη λυμανουνται επι τω ορει τω αγιω μου λεγει κυριος	25 Le loup et l’agneau iront ensemble au pré, et le lion mangera de la paille comme le bœuf; le serpent, lui, se contentera de sa poussière. On ne fera plus de mal ni de violence sur toute ma Sainte Montagne - parole de Yahvé.