ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 59

LXX	NEW JERUSALEM
1 μη ουκ ισχυει η χειρ κυριου του σωσαι η εβαρυνεν το ους αυτου του μη εισακουσαι	1 No, the arm of Yahweh is not too short to save, nor his ear too dull to hear,
2 αλλα τα αμαρτηματα υμων διιστωσιν ανα μεσον υμων και του θεου και δια τας αμαρτιας υμων απεστρεψεν το προσωπον αυτου αφ' υμων του μη ελεησαι	2 but your guilty deeds have made a gulf between you and your God. Your sins have made him hide hisface from you so as not to hear you,
3 αι γαρ χειρες υμων μεμολυμμεναι αιματι και οι δακτυλοι υμων εν αμαρτιαις τα δε χειλη υμων ελαλησεν ανομιαν και η γλωσσα υμων αδικιαν μελετα	3 since your hands are stained with blood and your fingers with guilt; your lips utter lies, your tonguesmurmur wickedness.
4 ουδεις λαλει δικαια ουδε εστιν κρισις αληθινη πεποιθασιν επι ματαιοις και λαλουσιν κενα οτι κυουσιν πονον και τικτουσιν ανομιαν	4 No one makes upright accusations or pleads sincerely. Al rely on empty words, utter falsehood,conceive trouble and give birth to evil.
5 ωα ασπιδων ερρηξαν και ιστον αραχνης υφαινουσιν και ο μελλων των ωων αυτων φαγειν συντριψας ουριον ευρεν και εν αυτω βασιλισκος	5 They are hatching adders' eggs and weaving a spider's web; eat one of their eggs and you die, crushone and a viper emerges.
6 ο ιστος αυτων ουκ εσται εις ιματιον ουδε μη περιβαλωνται απο των εργων αυτων τα γαρ εργα αυτων εργα ανομιας	6 Their webs are useless for clothing, their deeds are useless for wearing; their deeds are deeds of guilt,violence fil s their hands.
7 οι δε ποδες αυτων επι πονηριαν τρεχουσιν ταχινοι εκχεαι αιμα και οι διαλογισμοι αυτων διαλογισμοι αφρονων συντριμμα και ταλαιπωρια εν ταις οδοις αυτων	7 Their feet run to do evil; they are quick to shed innocent blood. Their thoughts are thoughts of guilt,wherever they go there is havoc and ruin.
8 και οδον ειρηνης ουκ οιδασιν και ουκ εστιν κρισις εν ταις οδοις αυτων αι γαρ τριβοι αυτων διεστραμμεναι ας διοδευουσιν και ουκ οιδασιν ειρηνην	8 They do not know the way of peace, there is no fair judgement in their course, they have made theirown crooked paths, and no one treading them knows any peace.
9 δια τουτο απεστη η κρισις απ' αυτων και ου μη καταλαβη αυτους δικαιοσυνη υπομειναντων αυτων φως εγενετο αυτοις σκοτος μειναντες αυγην εν αωρια περιεπατησαν	9 Thus fair judgement is remote from us nor can uprightness overtake us. We looked for light and all isdarkness, for brightness and we walk in gloom.
10 ψηλαφησουσιν ως τυφλοι τοιχον και ως ουχ υπαρχοντων οφθαλμων ψηλαφησουσιν και πεσουνται εν μεσημβρια ως εν μεσονυκτιω ως αποθνησκοντες στεναξουσιν	10 Like the blind we feel our way along walls, we grope our way like people without eyes. We stumble asthough noon were twilight, among the robust we are like the dead.
11 ως αρκος και ως περιστερα αμα πορευσονται ανεμειναμεν κρισιν και ουκ εστιν σωτηρια μακραν αφεστηκεν αφ' ημων	11 We growl, al of us, like bears, like doves we make no sound but moaning, waiting for the fairjudgement that never comes, for salvation, but that is far away.
12 πολλη γαρ ημων η ανομια εναντιον σου και αι αμαρτιαι ημων αντεστησαν ημιν αι γαρ ανομιαι ημων εν ημιν και τα αδικηματα ημων εγνωμεν	12 How often we have rebel ed against you and our sins bear witness against us. Our rebellious acts areindeed with us, we are wel aware of our guilt:
13 ησεβησαμεν και εψευσαμεθα και απεστημεν απο οπισθεν του θεου ημων ελαλησαμεν αδικα και ηπειθησαμεν εκυομεν και εμελετησαμεν απο καρδιας ημων λογους αδικους	13 rebel ion and denial of Yahweh, turning our back on our God, talking violence and revolt, murmuringlies in our heart.
14 και απεστησαμεν οπισω την κρισιν και η δικαιοσυνη μακραν αφεστηκεν οτι καταναλωθη εν ταις οδοις αυτων η αληθεια και δι' ευθειας ουκ ηδυναντο διελθειν	14 Fair judgement is driven away and saving justice stands aloof, for good faith has stumbled in thestreet and sincerity cannot enter.
15 και η αληθεια ηρται και μετεστησαν την διανοιαν του συνιεναι και ειδεν κυριος και ουκ ηρεσεν αυτω οτι ουκ ην κρισις	15 Good faith has vanished; anyone abstaining from evil is victimised. Yahweh saw this and wasdispleased that there was no fair judgement.
16 και ειδεν και ουκ ην ανηρ και κατενοησεν και ουκ ην ο αντιλημψομενος και ημυνατο αυτους τω βραχιονι αυτου και τη ελεημοσυνη εστηρισατο	16 He saw there was no one and wondered there was no one to intervene. So he made his own arm hismainstay, his own saving justice his support.
17 και ενεδυσατο δικαιοσυνην ως θωρακα και περιεθετο περικεφαλαιαν σωτηριου επι της κεφαλης και περιεβαλετο ιματιον εκδικησεως και το περιβολαιον	17 He put on saving justice like a breastplate, on his head the helmet of salvation. He put on the clothesof vengeance like a tunic and wrapped himself in jealousy like a cloak.
18 ως ανταποδωσων ανταποδοσιν ονειδος τοις υπεναντιοις	18 To each he repays his due, retribution to his enemies, reprisals on his foes, to the coasts and islandshe wil repay their due.
19 και φοβηθησονται οι απο δυσμων το ονομα κυριου και οι απ' ανατολων ηλιου το ονομα το ενδοξον ηξει γαρ ως ποταμος βιαιος η οργη παρα κυριου ηξει μετα θυμου	19 From the west, Yahweh's name wil be feared, and from the east, his glory, for he will come like apent-up stream impel ed by the breath of Yahweh.
20 και ηξει ενεκεν σιων ο ρυομενος και αποστρεψει ασεβειας απο ιακωβ	20 Then for Zion wil come a redeemer, for those who stop rebel ing in Jacob, declares Yahweh.
21 και αυτη αυτοις η παρ' εμου διαθηκη ειπεν κυριος το πνευμα το εμον ο εστιν επι σοι και τα ρηματα α εδωκα εις το στομα σου ου μη εκλιπη εκ του στοματος σου και εκ του στοματος του σπερματος σου ειπεν γαρ κυριος απο του νυν και εις τον αιωνα	21 'For my part, this is my covenant with them, says Yahweh. My spirit with which I endowed you, andmy words that I have put in your mouth, wil not leave your mouth, or the mouths of your children, or the mouthsof your children's children, says Yahweh, henceforth and for ever.'