ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 45

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 ουτως λεγει κυριος ο θεος τω χριστω μου κυρω ου εκρατησα της δεξιας επακουσαι εμπροσθεν αυτου εθνη και ισχυν βασιλεων διαρρηξω ανοιξω εμπροσθεν αυτου θυρας και πολεις ου συγκλεισθησονται	1 Voici ce que dit Yahvé à Cyrus, à celui qu’il a consacré: “Je t’ai pris par la main droite, pour faire plier devant toi les nations, pour défaire la ceinture des rois, pour ouvrir devant toi les portes, et que les portails ne se referment plus.
2 εγω εμπροσθεν σου πορευσομαι και ορη ομαλιω θυρας χαλκας συντριψω και μοχλους σιδηρους συγκλασω	2 Je marcherai devant toi, j’aplanirai les chemins difficiles; je briserai les portes de bronze et mettrai en pièces les verrous de fer.
3 και δωσω σοι θησαυρους σκοτεινους αποκρυφους αορατους ανοιξω σοι ινα γνως οτι εγω κυριος ο θεος ο καλων το ονομα σου θεος ισραηλ	3 Je te donnerai les trésors cachés, les richesses qu’on avait mises en sûreté, et tu sauras que je suis Yahvé, le Dieu d’Israël qui t’a appelé par ton nom.
4 ενεκεν ιακωβ του παιδος μου και ισραηλ του εκλεκτου μου εγω καλεσω σε τω ονοματι σου και προσδεξομαι σε συ δε ουκ εγνως με	4 À cause de Jacob mon serviteur, à cause d’Israël que j’ai choisi, je t’ai appelé par ton nom; je t’ai donné un rôle alors que tu ne me connaissais pas.
5 οτι εγω κυριος ο θεος και ουκ εστιν ετι πλην εμου θεος και ουκ ηδεις με	5 Il n’y a rien sinon moi, Yahvé, il n’y a pas de Dieu en dehors de moi. Je t’ai lancé alors que tu ne me connaissais pas,
6 ινα γνωσιν οι απο ανατολων ηλιου και οι απο δυσμων οτι ουκ εστιν πλην εμου εγω κυριος ο θεος και ουκ εστιν ετι	6 pour que l’on sache depuis l’orient jusqu’au couchant, qu’il n’y a rien en dehors de moi. Il n’y a pas d’autre que moi, Yahvé,
7 εγω ο κατασκευασας φως και ποιησας σκοτος ο ποιων ειρηνην και κτιζων κακα εγω κυριος ο θεος ο ποιων ταυτα παντα	7 celui qui forme la lumière et qui fait les ténèbres, qui mène au succès et qui fait le malheur, tout cela je le fais, moi, Yahvé.
8 ευφρανθητω ο ουρανος ανωθεν και αι νεφελαι ρανατωσαν δικαιοσυνην ανατειλατω η γη ελεος και δικαιοσυνην ανατειλατω αμα εγω ειμι κυριος ο κτισας σε	8 Cieux, faites tomber de là-haut la rosée, et que les nuées donnent une pluie de justice. Que s’ouvre la terre, et que fleurisse le salut, tandis que la justice germera: c’est mon œuvre à moi, Yahvé.
9 ποιον βελτιον κατεσκευασα ως πηλον κεραμεως μη ο αροτριων αροτριασει την γην ολην την ημεραν μη ερει ο πηλος τω κεραμει τι ποιεις οτι ουκ εργαζη ουδε εχεις χειρας	9 Malheur à qui discute avec celui qui l’a formé, quand il n’est qu’un vase entre vases de terre. L’argile dira-t-elle à celui qui la travaille: “Que fais-tu là?” Elle n’a même pas de mains!
10 ο λεγων τω πατρι τι γεννησεις και τη μητρι τι ωδινησεις	10 Malheur à celui qui dit à un père: “Qu’as-tu engendré!” ou à une femme: “Qu’as-tu mis au monde!”
11 οτι ουτως λεγει κυριος ο θεος ο αγιος ισραηλ ο ποιησας τα επερχομενα ερωτησατε με περι των υιων μου και περι των θυγατερων μου και περι των εργων των χειρων μου εντειλασθε μοι	11 Voici ce que dit Yahvé, le Saint d’Israël, celui qui l’a formé: Est-ce à vous de me questionner sur mes fils ou de me dire ce que je dois faire?
12 εγω εποιησα γην και ανθρωπον επ' αυτης εγω τη χειρι μου εστερεωσα τον ουρανον εγω πασι τοις αστροις ενετειλαμην	12 C’est moi qui ai fait la terre, et j’ai créé l’homme pour l’habiter; de mes mains j’ai étendu les cieux et je commande à toute leur armée.
13 εγω ηγειρα αυτον μετα δικαιοσυνης βασιλεα και πασαι αι οδοι αυτου ευθειαι ουτος οικοδομησει την πολιν μου και την αιχμαλωσιαν του λαου μου επιστρεψει ου μετα λυτρων ουδε μετα δωρων ειπεν κυριος σαβαωθ	13 C’est moi de même qui ai lancé Cyrus et ses victoires, et qui lui aplanis tous ses chemins, car il reconstruira ma ville et fera revenir mes déportés, sans demander cadeau ni récompense, - parole de Yahvé Sabaot.
14 ουτως λεγει κυριος σαβαωθ εκοπιασεν αιγυπτος και εμπορια αιθιοπων και οι σεβωιν ανδρες υψηλοι επι σε διαβησονται και σοι εσονται δουλοι και οπισω σου ακολουθησουσιν δεδεμενοι χειροπεδαις και προσκυνησουσιν σοι και εν σοι προσευξονται οτι εν σοι ο θεος εστιν και ερουσιν ουκ εστιν θεος πλην σου	14 Voici ce que dit Yahvé: Le salaire de l’Égypte, avec les produits de Kouch, et les hommes de Séba, tous de grands gaillards, viendront vers toi et seront à toi. Ils marcheront derrière toi et passeront chargés de chaînes, ils se prosterneront devant toi et prieront tournés vers toi: “Dieu n’est que chez toi, il n’y en a pas d’autre ailleurs.
15 συ γαρ ει θεος και ουκ ηδειμεν ο θεος του ισραηλ σωτηρ	15 Tu es Dieu qui aime se cacher, Dieu Sauveur d’Israël!”
16 αισχυνθησονται και εντραπησονται παντες οι αντικειμενοι αυτω και πορευσονται εν αισχυνη εγκαινιζεσθε προς με νησοι	16 Ils seront tous honteux et confus, ils s’en iront couverts de honte, les faiseurs d’idoles,
17 ισραηλ σωζεται υπο κυριου σωτηριαν αιωνιον ουκ αισχυνθησονται ουδε μη εντραπωσιν εως του αιωνος	17 mais Israël sera sauvé par Yahvé, pour toujours. Plus jamais dans les siècles à venir vous ne connaîtrez la honte ni l’humiliation.
18 ουτως λεγει κυριος ο ποιησας τον ουρανον ουτος ο θεος ο καταδειξας την γην και ποιησας αυτην αυτος διωρισεν αυτην ουκ εις κενον εποιησεν αυτην αλλα κατοικεισθαι εγω ειμι και ουκ εστιν ετι	18 Car ainsi parle Yahvé, qui a fait les cieux - car il est Dieu, - qui a formé et façonné la terre, - car c’est lui qui l’a mise en place: “Je n’y ai pas mis la confusion, j’ai voulu qu’on y vive, - car je suis Yahvé, et il n’y a pas d’autre;
19 ουκ εν κρυφη λελαληκα ουδε εν τοπω γης σκοτεινω ουκ ειπα τω σπερματι ιακωβ ματαιον ζητησατε εγω ειμι εγω ειμι κυριος λαλων δικαιοσυνην και αναγγελλων αληθειαν	19 et de même je n’ai pas parlé en secret, dans quelque endroit caché; et je n’ai pas dit à la race de Jacob: Cherchez-moi, mais tout sera confusion, - car moi, Yahvé, je dis vrai et je parle en clair.”
20 συναχθητε και ηκετε βουλευσασθε αμα οι σωζομενοι απο των εθνων ουκ εγνωσαν οι αιροντες το ξυλον γλυμμα αυτων και προσευχομενοι ως προς θεους οι ου σωζουσιν	20 Rassemblez-vous et venez, et tâchez de comprendre, vous qui survivez parmi les nations: Ceux qui vont avec leur idole de bois ne savent rien: ils prient un dieu incapable de sauver.
21 ει αναγγελουσιν εγγισατωσαν ινα γνωσιν αμα τις ακουστα εποιησεν ταυτα απ' αρχης τοτε ανηγγελη υμιν εγω ο θεος και ουκ εστιν αλλος πλην εμου δικαιος και σωτηρ ουκ εστιν παρεξ εμου	21 Sinon, parlez, donnez vos preuves, et s’il le faut, consultez-vous. Qui avait fait savoir ces choses d’avance? Qui les avait déjà annoncées? Ne voyez-vous pas que je suis Yahvé et qu’il n’y a pas d’autre Dieu que moi: il n’est pas de Dieu juste et sauveur sinon moi.
22 επιστραφητε προς με και σωθησεσθε οι απ' εσχατου της γης εγω ειμι ο θεος και ουκ εστιν αλλος	22 Tournez-vous vers moi pour être sauvés, vous tous des quatre coins du monde: Dieu, je le suis, il n’y en a pas d’autre.
23 κατ' εμαυτου ομνυω η μην εξελευσεται εκ του στοματος μου δικαιοσυνη οι λογοι μου ουκ αποστραφησονται οτι εμοι καμψει παν γονυ και εξομολογησεται πασα γλωσσα τω θεω	23 Je le jure par moi-même, et de ma bouche sort la vérité, la parole dite ne reviendra pas en arrière: Tout genou fléchira devant moi et toute langue proclamera:
24 λεγων δικαιοσυνη και δοξα προς αυτον ηξουσιν και αισχυνθησονται παντες οι αφοριζοντες εαυτους	24 “Justice et force ne se trouvent qu’en Yahvé.” Alors viendront vers lui bien humiliés tous ceux qui se dressaient contre lui,
25 απο κυριου δικαιωθησονται και εν τω θεω ενδοξασθησονται παν το σπερμα των υιων ισραηλ	25 mais pour toute la race d’Israël, ce sera avec Yahvé le triomphe et la gloire.