ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 37

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και εγενετο εν τω ακουσαι τον βασιλεα εζεκιαν εσχισεν τα ιματια και σακκον περιεβαλετο και ανεβη εις τον οικον κυριου	1 Lorsque le roi Ézékias entendit ces paroles, il déchira ses habits, il se couvrit d’un sac et se rendit à la Maison de Yahvé.
2 και απεστειλεν ελιακιμ τον οικονομον και σομναν τον γραμματεα και τους πρεσβυτερους των ιερεων περιβεβλημενους σακκους προς ησαιαν υιον αμως τον προφητην	2 Puis il envoya le maître du palais Élyakim, le secrétaire Chebna et les anciens des prêtres vers le prophète Isaïe, fils d’Amos; tous étaient vêtus de sacs.
3 και ειπαν αυτω ταδε λεγει εζεκιας ημερα θλιψεως και ονειδισμου και ελεγμου και οργης η σημερον ημερα οτι ηκει η ωδιν τη τικτουση ισχυν δε ουκ εχει του τεκειν	3 Ils lui dirent: “Voici ce que dit Ézékias: ce jour est un jour de malheur, de châtiment et de honte. L’enfant est pour sortir du sein maternel, mais la force manque pour accoucher.
4 εισακουσαι κυριος ο θεος σου τους λογους ραψακου ους απεστειλεν βασιλευς ασσυριων ονειδιζειν θεον ζωντα και ονειδιζειν λογους ους ηκουσεν κυριος ο θεος σου και δεηθηση προς κυριον τον θεον σου περι των καταλελειμμενων τουτων	4 Que Yahvé ton Dieu entende toutes les paroles du grand échanson, que le roi d’Assyrie, son seigneur, a envoyé pour insulter le Dieu vivant. Que Yahvé ton Dieu punisse les paroles qu’il a entendues; et toi, fais monter une prière en faveur du reste qui tient encore.”
5 και ηλθον οι παιδες του βασιλεως προς ησαιαν	5 Les serviteurs du roi arrivèrent auprès d’Isaïe.
6 και ειπεν αυτοις ησαιας ουτως ερειτε προς τον κυριον υμων ταδε λεγει κυριος μη φοβηθης απο των λογων ων ηκουσας ους ωνειδισαν με οι πρεσβεις βασιλεως ασσυριων	6 Isaïe leur dit: “Vous redirez à votre maître cette parole de Yahvé: N’aie pas peur des paroles que tu as entendues, ces blasphèmes que les serviteurs du roi d’Assyrie ont prononcés contre moi.
7 ιδου εγω εμβαλω εις αυτον πνευμα και ακουσας αγγελιαν αποστραφησεται εις την χωραν αυτου και πεσειται μαχαιρα εν τη γη αυτου	7 Je vais agir sur son esprit, lui faire entendre une nouvelle qui le fera reprendre la route de son pays et, dans son pays, je le ferai tomber par l’épée.”
8 και απεστρεψεν ραψακης και κατελαβεν πολιορκουντα τον βασιλεα λομναν και ηκουσεν βασιλευς ασσυριων οτι	8 Le grand échanson repartit vers le roi d’Assyrie qui combattait contre Libna. Le grand échanson savait déjà que le roi avait quitté Lakish
9 εξηλθεν θαρακα βασιλευς αιθιοπων πολιορκησαι αυτον και ακουσας απεστρεψεν και απεστειλεν αγγελους προς εζεκιαν λεγων	9 après avoir reçu cette nouvelle: “Tirhaka, roi de Kouch, s’est mis en route pour te faire la guerre.” De nouveau donc, le roi envoya des messagers à Ézékias pour lui dire:
10 ουτως ερειτε εζεκια βασιλει της ιουδαιας μη σε απατατω ο θεος σου εφ' ω πεποιθως ει επ' αυτω λεγων ου μη παραδοθη ιερουσαλημ εις χειρας βασιλεως ασσυριων	10 “Voici ce que vous direz à Ézékias, roi de Juda: Tu mets ta confiance en ton Dieu et tu dis que Jérusalem ne sera pas livrée entre les mains du roi d’Assyrie. Mais ton Dieu pourrait bien te décevoir.
11 η ουκ ηκουσας α εποιησαν βασιλεις ασσυριων πασαν την γην ως απωλεσαν	11 Tu as entendu ce que les rois d’Assyrie ont fait à tous les pays: ils les ont voués à l’anathème. Pourquoi toi serais-tu délivré?
12 μη ερρυσαντο αυτους οι θεοι των εθνων ους οι πατερες μου απωλεσαν την τε γωζαν και χαρραν και ραφες αι εισιν εν χωρα θεμαδ	12 Les dieux des nations que mes pères ont exterminées, Gozan, Harrân, Récef et les Édénites qui étaient à Tel-Basar, ont-ils été capables de les sauver?
13 που εισιν οι βασιλεις αιμαθ και αρφαθ και πολεως σεπφαριμ αναγ ουγαυα	13 Où sont les rois de Hamat, d’Arpad, de Laïr, de Séfarvayim, de Héna et d’Ivva?”
14 και ελαβεν εζεκιας το βιβλιον παρα των αγγελων και ηνοιξεν αυτο εναντιον κυριου	14 Ézékias prit la lettre des mains des messagers et la lut, puis il se rendit à la Maison de Yahvé et la déroula devant Yahvé.
15 και προσευξατο εζεκιας προς κυριον λεγων	15 Ézékias fit cette prière à Yahvé:
16 κυριε σαβαωθ ο θεος ισραηλ ο καθημενος επι των χερουβιν συ θεος μονος ει πασης βασιλειας της οικουμενης συ εποιησας τον ουρανον και την γην	16 “Yahvé Sabaot, Dieu d’Israël, toi qui sièges sur les Chérubins, dans tous les royaumes de la terre il n’y a pas d’autre Dieu que toi. C’est toi qui as fait le ciel et la terre.
17 εισακουσον κυριε εισβλεψον κυριε και ιδε τους λογους ους απεστειλεν σενναχηριμ ονειδιζειν θεον ζωντα	17 Prête l’oreille, Yahvé, entends. Ouvre les yeux, Yahvé, et vois! Entends les paroles de Sennakérib, ses blasphèmes contre le Dieu vivant.
18 επ' αληθειας γαρ ηρημωσαν βασιλεις ασσυριων την οικουμενην ολην και την χωραν αυτων	18 “C’est vrai, Yahvé, les rois d’Assyrie ont ravagé les pays païens
19 και ενεβαλον τα ειδωλα αυτων εις το πυρ ου γαρ θεοι ησαν αλλα εργα χειρων ανθρωπων ξυλα και λιθοι και απωλεσαν αυτους	19 et ils ont jeté au feu leurs dieux car ce n’étaient pas des dieux. Ce n’était que du bois, de la pierre, l’œuvre des mains de l’homme; ils les ont donc détruits.
20 συ δε κυριε ο θεος ημων σωσον ημας εκ χειρος αυτων ινα γνω πασα βασιλεια της γης οτι συ ει ο θεος μονος	20 Mais maintenant, Yahvé notre Dieu, délivre-nous de sa main, je t’en prie, et tous les royaumes de la terre sauront que toi seul Yahvé, tu es Dieu!”
21 και απεσταλη ησαιας υιος αμως προς εζεκιαν και ειπεν αυτω ταδε λεγει κυριος ο θεος ισραηλ ηκουσα α προσηυξω προς με περι σενναχηριμ βασιλεως ασσυριων	21 Isaïe fils d’Amos envoya dire ceci à Ézékias: “Voici ce que dit Yahvé, le Dieu d’Israël: J’ai entendu la prière que tu m’as adressée au sujet de Sennakérib, roi d’Assyrie.
22 ουτος ο λογος ον ελαλησεν περι αυτου ο θεος εφαυλισεν σε και εμυκτηρισεν σε παρθενος θυγατηρ σιων επι σοι κεφαλην εκινησεν θυγατηρ ιερουσαλημ	22 Écoute la parole que Yahvé a prononcée contre lui: “Elle te méprise, elle se moque de toi, la vierge fille de Sion, elle secoue la tête en te regardant, la fille de Jérusalem.
23 τινα ωνειδισας και παρωξυνας η προς τινα υψωσας την φωνην σου και ουκ ηρας εις υψος τους οφθαλμους σου εις τον αγιον του ισραηλ	23 Qui as-tu insulté avec tes blasphèmes? Contre qui as-tu élevé la voix et levé tes yeux pleins d’orgueil? Contre le Saint d’Israël!
24 οτι δι' αγγελων ωνειδισας κυριον συ γαρ ειπας τω πληθει των αρματων εγω ανεβην εις υψος ορεων και εις τα εσχατα του λιβανου και εκοψα το υψος της κεδρου αυτου και το καλλος της κυπαρισσου και εισηλθον εις υψος μερους του δρυμου	24 Par la bouche de tes messagers tu as insulté le Seigneur! Tu as dit: avec mes nombreux chars j’ai gravi les sommets des montagnes, les pentes du Liban. J’ai coupé la forêt de cèdres et les plus beaux de ses cyprès. J’ai atteint le plus lointain de ses repaires et son jardin boisé.
25 και εθηκα γεφυραν και ηρημωσα υδατα και πασαν συναγωγην υδατος	25 J’ai creusé et j’ai bu des eaux étrangères, j’ai desséché sous la plante de mes pieds tous les canaux de l’Égypte.
26 ου ταυτα ηκουσας παλαι α εγω εποιησα εξ αρχαιων ημερων συνεταξα νυν δε επεδειξα εξερημωσαι εθνη εν οχυροις και ενοικουντας εν πολεσιν οχυραις	26 On ne t’a donc pas dit que depuis longtemps je préparais cela? Dès le commencement j’ai fait un projet, que maintenant je réalise. Tu devais transformer des villes fortifiées en un tas de ruines;
27 ανηκα τας χειρας και εξηρανθησαν και εγενοντο ως χορτος ξηρος επι δωματων και ως αγρωστις	27 leurs habitants, trop faibles, étaient effrayés, apeurés; ils étaient comme l’herbe des champs, comme le gazon encore vert, comme la mousse qui pousse sur les toits, comme le grain qui rouille avant de devenir épi.
28 νυν δε την αναπαυσιν σου και την εξοδον σου και την εισοδον σου εγω επισταμαι	28 Mais je sais lorsque tu t’assieds, lorsque tu sors et que tu rentres!
29 ο δε θυμος σου ον εθυμωθης και η πικρια σου ανεβη προς με και εμβαλω φιμον εις την ρινα σου και χαλινον εις τα χειλη σου και αποστρεψω σε τη οδω η ηλθες εν αυτη	29 Tu t’es mis en colère contre moi et ton insolence est montée jusqu’à mes oreilles, aussi je vais passer mon anneau à ta narine, et mon mors à tes lèvres, et je te reconduirai par le chemin par lequel tu es venu.
30 τουτο δε σοι το σημειον φαγε τουτον τον ενιαυτον α εσπαρκας τω δε ενιαυτω τω δευτερω το καταλειμμα τω δε τριτω σπειραντες αμησατε και φυτευσατε αμπελωνας και φαγεσθε τον καρπον αυτων	30 “Maintenant, voici un signe pour toi, Ézékias: cette année on mangera du grain tombé; l’an prochain, le grain qui pousse tout seul, mais la troisième année vous sèmerez et vous moissonnerez; vous planterez des vignes et vous en mangerez le fruit.
31 και εσονται οι καταλελειμμενοι εν τη ιουδαια φυησουσιν ριζαν κατω και ποιησουσιν σπερμα ανω	31 “Les rescapés de la maison de Juda donneront de nouveau des racines en bas et des fruits en haut.
32 οτι εξ ιερουσαλημ εξελευσονται οι καταλελειμμενοι και οι σωζομενοι εξ ορους σιων ο ζηλος κυριου σαβαωθ ποιησει ταυτα	32 “Car de Jérusalem sortira un reste, et du mont Sion, des survivants. Ce sera l’œuvre de Yahvé Sabaot et de son soin jaloux.
33 δια τουτο ουτως λεγει κυριος επι βασιλεα ασσυριων ου μη εισελθη εις την πολιν ταυτην ουδε μη βαλη επ' αυτην βελος ουδε μη επιβαλη επ' αυτην θυρεον ουδε μη κυκλωση επ' αυτην χαρακα	33 “C’est pourquoi, voici ce que Yahvé dit au sujet du roi d’Assyrie: Il n’entrera pas dans cette ville et il n’y lancera pas de flèches. Il ne dressera pas contre elle le bouclier, il ne fera pas monter un remblai,
34 αλλα τη οδω η ηλθεν εν αυτη αποστραφησεται ταδε λεγει κυριος	34 mais il retournera par le chemin par lequel il est venu. “Il n’entrera pas dans cette ville - parole de Yahvé!
35 υπερασπιω υπερ της πολεως ταυτης του σωσαι αυτην δι' εμε και δια δαυιδ τον παιδα μου	35 Je protégerai cette ville et je la sauverai, par respect pour moi-même et pour mon serviteur David.”
36 και εξηλθεν αγγελος κυριου και ανειλεν εκ της παρεμβολης των ασσυριων εκατον ογδοηκοντα πεντε χιλιαδας και εξανασταντες το πρωι ευρον παντα τα σωματα νεκρα	36 Cette même nuit l’ange de Yahvé sortit et frappa dans le camp des Assyriens 185 000 hommes. Le matin quand on se leva il n’y avait que des cadavres: tous morts!
37 και αποστραφεις απηλθεν βασιλευς ασσυριων και ωκησεν εν νινευη	37 Sennakérib roi d’Assyrie partit donc et revint séjourner à Ninive.
38 και εν τω αυτον προσκυνειν εν τω οικω νασαραχ τον παταχρον αυτου αδραμελεχ και σαρασαρ οι υιοι αυτου επαταξαν αυτον μαχαιραις αυτοι δε διεσωθησαν εις αρμενιαν και εβασιλευσεν ασορδαν ο υιος αυτου αντ' αυτου	38 Là, pendant qu’il était prosterné dans la Maison de son dieu Nisrok, ses fils Adramélek et Sarécer le frappèrent de leur épée et prirent la fuite au pays d’Ararat. Asarhaddon, son fils, devint roi à sa place.