ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 26

LXX	NEW AMERICAN BIBLE
1 τη ημερα εκεινη ασονται το ασμα τουτο επι γης ιουδα λεγοντες ιδου πολις οχυρα και σωτηριον ημων θησει τειχος και περιτειχος	1 On that day they will sing this song in the land of Judah: "A strong city have we; he sets up walls and ramparts to protect us.
2 ανοιξατε πυλας εισελθατω λαος φυλασσων δικαιοσυνην και φυλασσων αληθειαν	2 Open up the gates to let in a nation that is just, one that keeps faith.
3 αντιλαμβανομενος αληθειας και φυλασσων ειρηνην οτι επι σοι	3 A nation of firm purpose you keep in peace; in peace, for its trust in you."
4 ηλπισαν κυριε εως του αιωνος ο θεος ο μεγας ο αιωνιος	4 Trust in the LORD forever! For the LORD is an eternal Rock.
5 ος ταπεινωσας κατηγαγες τους ενοικουντας εν υψηλοις πολεις οχυρας καταβαλεις και καταξεις εως εδαφους	5 He humbles those in high places, and the lofty city he brings down; He tumbles it to the ground, levels it with the dust.
6 και πατησουσιν αυτους ποδες πραεων και ταπεινων	6 It is trampled underfoot by the needy, by the footsteps of the poor.
7 οδος ευσεβων ευθεια εγενετο και παρεσκευασμενη η οδος των ευσεβων	7 The way of the just is smooth; the path of the just you make level.
8 η γαρ οδος κυριου κρισις ηλπισαμεν επι τω ονοματι σου και επι τη μνεια	8 Yes, for your way and your judgments, O LORD, we look to you; Your name and your title are the desire of our souls.
9 η επιθυμει η ψυχη ημων εκ νυκτος ορθριζει το πνευμα μου προς σε ο θεος διοτι φως τα προσταγματα σου επι της γης δικαιοσυνην μαθετε οι ενοικουντες επι της γης	9 My soul yearns for you in the night, yes, my spirit within me keeps vigil for you; When your judgment dawns upon the earth, the world's inhabitants learn justice.
10 πεπαυται γαρ ο ασεβης ου μη μαθη δικαιοσυνην επι της γης αληθειαν ου μη ποιηση αρθητω ο ασεβης ινα μη ιδη την δοξαν κυριου	10 The wicked man, spared, does not learn justice; in an upright land he acts perversely, and sees not the majesty of the LORD.
11 κυριε υψηλος σου ο βραχιων και ουκ ηδεισαν γνοντες δε αισχυνθησονται ζηλος λημψεται λαον απαιδευτον και νυν πυρ τους υπεναντιους εδεται	11 O LORD, your hand is uplifted, but they behold it not; Let them be shamed when they see your zeal for your people: let the fire prepared for your enemies consume them.
12 κυριε ο θεος ημων ειρηνην δος ημιν παντα γαρ απεδωκας ημιν	12 O LORD, you mete out peace to us, for it is you who have accomplished all we have done.
13 κυριε ο θεος ημων κτησαι ημας κυριε εκτος σου αλλον ουκ οιδαμεν το ονομα σου ονομαζομεν	13 O LORD, our God, other lords than you have ruled us; it is from you only that we can call upon your name.
14 οι δε νεκροι ζωην ου μη ιδωσιν ουδε ιατροι ου μη αναστησωσιν δια τουτο επηγαγες και απωλεσας και ηρας παν αρσεν αυτων	14 Dead they are, they have no life, shades that cannot rise; For you have punished and destroyed them, and wiped out all memory of them.
15 προσθες αυτοις κακα κυριε προσθες κακα πασιν τοις ενδοξοις της γης	15 You have increased the nation, O LORD, increased the nation to your own glory, and extended far all the borders of the land.
16 κυριε εν θλιψει εμνησθην σου εν θλιψει μικρα η παιδεια σου ημιν	16 O LORD, oppressed by your punishment, we cried out in anguish under your chastising.
17 και ως η ωδινουσα εγγιζει του τεκειν και επι τη ωδινι αυτης εκεκραξεν ουτως εγενηθημεν τω αγαπητω σου δια τον φοβον σου κυριε	17 As a woman about to give birth writhes and cries out in her pains, so were we in your presence, O LORD.
18 εν γαστρι ελαβομεν και ωδινησαμεν και ετεκομεν πνευμα σωτηριας σου εποιησαμεν επι της γης αλλα πεσουνται οι ενοικουντες επι της γης	18 We conceived and writhed in pain, giving birth to wind; Salvation we have not achieved for the earth, the inhabitants of the world cannot bring it forth.
19 αναστησονται οι νεκροι και εγερθησονται οι εν τοις μνημειοις και ευφρανθησονται οι εν τη γη η γαρ δροσος η παρα σου ιαμα αυτοις εστιν η δε γη των ασεβων πεσειται	19 But your dead shall live, their corpses shall rise; awake and sing, you who lie in the dust. For your dew is a dew of light, and the land of shades gives birth.
20 βαδιζε λαος μου εισελθε εις τα ταμιεια σου αποκλεισον την θυραν σου αποκρυβηθι μικρον οσον οσον εως αν παρελθη η οργη κυριου	20 Go, my people, enter your chambers, and close your doors behind you; Hide yourselves for a brief moment, until the wrath is past.
21 ιδου γαρ κυριος απο του αγιου επαγει την οργην επι τους ενοικουντας επι της γης και ανακαλυψει η γη το αιμα αυτης και ου κατακαλυψει τους ανηρημενους	21 See, the LORD goes forth from his place, to punish the wickedness of the earth's inhabitants; The earth will reveal the blood upon her, and no longer conceal her slain.