ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 47

LXX	NOVA VULGATA
1 και μετα τουτον ανεστη ναθαν προφητευειν εν ημεραις δαυιδ	1 Post hunc surrexit Nathan propheta in diebus David.
2 ωσπερ στεαρ αφωρισμενον απο σωτηριου ουτως δαυιδ απο των υιων ισραηλ	2 Et quasi adeps separatus a sacrificio salutari, sic David a filiis Israel.
3 εν λεουσιν επαιξεν ως εν εριφοις και εν αρκοις ως εν αρνασι προβατων	3 Cum leonibus lusit quasi cum agnis et in ursis similiter fecit, sicut in agnis ovium.
4 εν νεοτητι αυτου ουχι απεκτεινεν γιγαντα και εξηρεν ονειδισμον εκ λαου εν τω επαραι χειρα εν λιθω σφενδονης και καταβαλειν γαυριαμα του γολιαθ	4 In iuventute sua numquid non occidit gigantem et abstulit opprobrium de gente?
5 επεκαλεσατο γαρ κυριον τον υψιστον και εδωκεν εν τη δεξια αυτου κρατος εξαραι ανθρωπον δυνατον εν πολεμω ανυψωσαι κερας λαου αυτου	5 In agitando manu fundam deiecit exsultationem Goliath.
6 ουτως εν μυριασιν εδοξασαν αυτον και ηνεσαν αυτον εν ευλογιαις κυριου εν τω φερεσθαι αυτω διαδημα δοξης	6 Nam invocavit Dominum altissimum, et dedit in dextera eius virtutem tollere hominem fortem in bello et exaltare cornu gentis suae.
7 εξετριψεν γαρ εχθρους κυκλοθεν και εξουδενωσεν φυλιστιιμ τους υπεναντιους εως σημερον συνετριψεν αυτων κερας	7 Sic de decem milibus glorificaverunt eum et laudaverunt eum in benedictionibus Domini, in offerendo illi coronam gloriae.
8 εν παντι εργω αυτου εδωκεν εξομολογησιν αγιω υψιστω ρηματι δοξης εν παση καρδια αυτου υμνησεν και ηγαπησεν τον ποιησαντα αυτον	8 Contrivit enim inimicos undique et humiliavit Philisthim contrarios, usque in hodiernum diem contrivit cornu ipsorum.
9 και εστησεν ψαλτωδους κατεναντι του θυσιαστηριου και εξ ηχους αυτων γλυκαινειν μελη	9 In omni opere suo dedit confessionem Sancto et Excelso in verbo gloriae;
10 εδωκεν εν εορταις ευπρεπειαν και εκοσμησεν καιρους μεχρι συντελειας εν τω αινειν αυτους το αγιον ονομα αυτου και απο πρωιας ηχειν το αγιασμα	10 de omni corde suo laudavit Dominum et dilexit Deum, qui fecit illum.
11 κυριος αφειλεν τας αμαρτιας αυτου και ανυψωσεν εις αιωνα το κερας αυτου και εδωκεν αυτω διαθηκην βασιλεων και θρονον δοξης εν τω ισραηλ	11 Et stare fecit cantores contra altare et in sono eorum dulces fecit modos.
12 μετα τουτον ανεστη υιος επιστημων και δι' αυτον κατελυσεν εν πλατυσμω	12 Dedit in celebrationibus decus et ornavit tempora usque ad consummationem anni, dum laudarent nomen sanctum Domini, et ante mane resonaret sanctuarium.
13 σαλωμων εβασιλευσεν εν ημεραις ειρηνης ω ο θεος κατεπαυσεν κυκλοθεν ινα στηση οικον επ' ονοματι αυτου και ετοιμαση αγιασμα εις τον αιωνα	13 Dominus purgavit peccata ipsius et exaltavit in aeternum cornu eius et dedit illi testamentum regni et sedem gloriae in Israel.
14 ως εσοφισθης εν νεοτητι σου και ενεπλησθης ως ποταμος συνεσεως	14 Post ipsum surrexit filius sensatus, et propter illum habitavit in securitate.
15 γην επεκαλυψεν η ψυχη σου και ενεπλησας εν παραβολαις αινιγματων	15 Salomon imperavit in diebus pacis; cui Deus requiem dedit in circuitu, ut conderet domum in nomine suo et pararet sanctuarium in sempiternum.Quemadmodum eruditus es in iuventute tua
16 εις νησους πορρω αφικετο το ονομα σου και ηγαπηθης εν τη ειρηνη σου	16 et impletus es quasi flumensapientia! Terram retexit anima tua,
17 εν ωδαις και παροιμιαις και παραβολαις και εν ερμηνειαις απεθαυμασαν σε χωραι	17 et replesti eam in comparationibus aenigmatum. Ad insulas longe divulgatum est nomen tuum, et dilectus es in pace tua.
18 εν ονοματι κυριου του θεου του επικεκλημενου θεου ισραηλ συνηγαγες ως κασσιτερον το χρυσιον και ως μολιβον επληθυνας αργυριον	18 In cantilenis et proverbiis et comparationibus et interpretationibus te miratae sunt terrae.
19 παρανεκλινας τας λαγονας σου γυναιξιν και ενεξουσιασθης εν τω σωματι σου	19 In nomine Domini Dei, cui est cognomen Deus Israel,
20 εδωκας μωμον εν τη δοξη σου και εβεβηλωσας το σπερμα σου επαγαγειν οργην επι τα τεκνα σου και κατανυγηναι επι τη αφροσυνη σου	20 collegisti quasi orichalcum aurum et ut plumbum cumulasti argentum.
21 γενεσθαι διχα τυραννιδα και εξ εφραιμ αρξαι βασιλειαν απειθη	21 Sed reclinasti femora tua mulieribus, subiugatus es in corpore tuo.
22 ο δε κυριος ου μη καταλιπη το ελεος αυτου και ου μη διαφθειρη απο των λογων αυτου ουδε μη εξαλειψη εκλεκτου αυτου εκγονα και σπερμα του αγαπησαντος αυτον ου μη εξαρη και τω ιακωβ εδωκεν καταλειμμα και τω δαυιδ εξ αυτου ριζαν	22 Dedisti maculam in gloria tua et profanasti semen tuum, inducens iracundiam ad liberos tuos et ingemiscere faciens super stultitia tua,
23 και ανεπαυσατο σαλωμων μετα των πατερων αυτου και κατελιπεν μετ' αυτον εκ του σπερματος αυτου λαου αφροσυνην και ελασσουμενον συνεσει ροβοαμ ος απεστησεν λαον εκ βουλης αυτου	23 ut fieret imperium bipartitum, et ex Ephraim inciperet imperium infidele.
24 και ιεροβοαμ υιος ναβατ ος εξημαρτεν τον ισραηλ και εδωκεν τω εφραιμ οδον αμαρτιας και επληθυνθησαν αι αμαρτιαι αυτων σφοδρα αποστησαι αυτους απο της γης αυτων	24 Deus autem non derelinquet misericordiam suam et non corrumpet nec delebit verba sua neque perdet a stirpe nepotes electi sui et semen eius, qui diligit Dominum, non corrumpet.
25 και πασαν πονηριαν εξεζητησαν εως εκδικησις ελθη επ' αυτους	25 Dedit autem reliquum Iacob et David de ipso stirpem.
	26 Et finem habuit Salomon cum patribus suis
	27 et dereliquit post se de semine suo gentis stultitiam
	28 et imminutum prudentia, Roboam, qui avertit gentem consilio suo.
	29 Et Ieroboam filius Nabat, qui peccare fecit Israel et dedit viam peccandi Ephraim; et plurima redundaverunt peccata ipsorum valde,
	30 ita ut expelleret illos a terra sua.
	31 Et exquisierunt omnes nequitias, usque dum perveniret super illos vindicta.