ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 39

LXX	VULGATA
1 πλην του επιδιδοντος την ψυχην αυτου και διανοουμενου εν νομω υψιστου σοφιαν παντων αρχαιων εκζητησει και εν προφητειαις ασχοληθησεται	1 Sapientiam omnium antiquorum exquiret sapiens, et in prophetis vacabit.
2 διηγησιν ανδρων ονομαστων συντηρησει και εν στροφαις παραβολων συνεισελευσεται	2 Narrationem virorum nominatorum conservabit, et in versutias parabolarum simul introibit.
3 αποκρυφα παροιμιων εκζητησει και εν αινιγμασι παραβολων αναστραφησεται	3 Occulta proverbiorum exquiret, et in absconditis parabolarum conversabitur.
4 ανα μεσον μεγιστανων υπηρετησει και εναντι ηγουμενων οφθησεται εν γη αλλοτριων εθνων διελευσεται αγαθα γαρ και κακα εν ανθρωποις επειρασεν	4 In medio magnatorum ministrabit, et in conspectu præsidis apparebit.
5 την καρδιαν αυτου επιδωσει ορθρισαι προς κυριον τον ποιησαντα αυτον και εναντι υψιστου δεηθησεται και ανοιξει στομα αυτου εν προσευχη και περι των αμαρτιων αυτου δεηθησεται	5 In terram alienigenarum gentium pertransiet : bona enim et mala in hominibus tentabit.
6 εαν κυριος ο μεγας θεληση πνευματι συνεσεως εμπλησθησεται αυτος ανομβρησει ρηματα σοφιας αυτου και εν προσευχη εξομολογησεται κυριω	6 Cor suum tradet ad vigilandum diluculo ad Dominum, qui fecit illum, et in conspectu Altissimi deprecabitur.
7 αυτος κατευθυνει βουλην αυτου και επιστημην και εν τοις αποκρυφοις αυτου διανοηθησεται	7 Aperiet os suum in oratione, et pro delictis suis deprecabitur.
8 αυτος εκφανει παιδειαν διδασκαλιας αυτου και εν νομω διαθηκης κυριου καυχησεται	8 Si enim Dominus magnus voluerit, spiritu intelligentiæ replebit illum :
9 αινεσουσιν την συνεσιν αυτου πολλοι και εως του αιωνος ουκ εξαλειφθησεται ουκ αποστησεται το μνημοσυνον αυτου και το ονομα αυτου ζησεται εις γενεας γενεων	9 et ipse tamquam imbres mittet eloquia sapientiæ suæ, et in oratione confitebitur Domino :
10 την σοφιαν αυτου διηγησονται εθνη και τον επαινον αυτου εξαγγελει εκκλησια	10 et ipse diriget consilium ejus, et disciplinam, et in absconditis suis consiliabitur.
11 εαν εμμεινη ονομα καταλειψει η χιλιοι και εαν αναπαυσηται εκποιει αυτω	11 Ipse palam faciet disciplinam doctrinæ suæ, et in lege testamenti Domini gloriabitur.
12 ετι διανοηθεις εκδιηγησομαι και ως διχομηνια επληρωθην	12 Collaudabunt multi sapientiam ejus, et usque in sæculum non delebitur.
13 εισακουσατε μου υιοι οσιοι και βλαστησατε ως ροδον φυομενον επι ρευματος υγρου	13 Non recedet memoria ejus, et nomen ejus requiretur a generatione in generationem.
14 και ως λιβανος ευωδιασατε οσμην και ανθησατε ανθος ως κρινον διαδοτε οσμην και αινεσατε ασμα ευλογησατε κυριον επι πασιν τοις εργοις	14 Sapientiam ejus enarrabunt gentes, et laudem ejus enuntiabit ecclesia.
15 δοτε τω ονοματι αυτου μεγαλωσυνην και εξομολογησασθε εν αινεσει αυτου εν ωδαις χειλεων και εν κινυραις και ουτως ερειτε εν εξομολογησει	15 Si permanserit, nomen derelinquet plus quam mille : et si requieverit, proderit illi.
16 τα εργα κυριου παντα οτι καλα σφοδρα και παν προσταγμα εν καιρω αυτου εσται ουκ εστιν ειπειν τι τουτο εις τι τουτο παντα γαρ εν καιρω αυτου ζητηθησεται	16 Adhuc consiliabor ut enarrem : ut furore enim repletus sum.
17 εν λογω αυτου εστη ως θιμωνια υδωρ και εν ρηματι στοματος αυτου αποδοχεια υδατων	17 In voce dicit : Obaudite me, divini fructus, et quasi rosa plantata super rivos aquarum fructificate.
18 εν προσταγματι αυτου πασα η ευδοκια και ουκ εστιν ος ελαττωσει το σωτηριον αυτου	18 Quasi Libanus odorem suavitatis habete.
19 εργα πασης σαρκος ενωπιον αυτου και ουκ εστιν κρυβηναι απο των οφθαλμων αυτου	19 Florete flores quasi lilium : et date odorem, et frondete in gratiam : et collaudate canticum, et benedicite Dominum in operibus suis.
20 απο του αιωνος εις τον αιωνα επεβλεψεν και ουθεν εστιν θαυμασιον εναντιον αυτου	20 Date nomini ejus magnificentiam, et confitemini illi in voce labiorum vestrorum, et in canticis labiorum, et citharis : et sic dicetis in confessione :
21 ουκ εστιν ειπειν τι τουτο εις τι τουτο παντα γαρ εις χρειας αυτων εκτισται	21 Opera Domini universa bona valde.
22 η ευλογια αυτου ως ποταμος επεκαλυψεν και ως κατακλυσμος ξηραν εμεθυσεν	22 In verbo ejus stetit aqua sicut congeries : et in sermone oris illius sicut exceptoria aquarum :
23 ουτως οργην αυτου εθνη κληρονομησει ως μετεστρεψεν υδατα εις αλμην	23 quoniam in præcepto ipsius placor fit, et non est minoratio in salute ipsius.
24 αι οδοι αυτου τοις οσιοις ευθειαι ουτως τοις ανομοις προσκομματα	24 Opera omnis carnis coram illo, et non est quidquam absconditum ab oculis ejus.
25 αγαθα τοις αγαθοις εκτισται απ' αρχης ουτως τοις αμαρτωλοις κακα	25 A sæculo usque in sæculum respicit, et nihil est mirabile in conspectu ejus.
26 αρχη πασης χρειας εις ζωην ανθρωπου υδωρ και πυρ και σιδηρος και αλας και σεμιδαλις πυρου και γαλα και μελι αιμα σταφυλης και ελαιον και ιματιον	26 Non est dicere : Quid est hoc, aut quid est istud ? omnia enim in tempore suo quærentur.
27 ταυτα παντα τοις ευσεβεσιν εις αγαθα ουτως τοις αμαρτωλοις τραπησεται εις κακα	27 Benedictio illius quasi fluvius inundavit.
28 εστιν πνευματα α εις εκδικησιν εκτισται και εν θυμω αυτου εστερεωσεν μαστιγας αυτων εν καιρω συντελειας ισχυν εκχεουσιν και τον θυμον του ποιησαντος αυτους κοπασουσιν	28 Quomodo cataclysmus aridam inebriavit, sic ira ipsius gentes quæ non exquisierunt eum hæreditabit.
29 πυρ και χαλαζα και λιμος και θανατος παντα ταυτα εις εκδικησιν εκτισται	29 Quomodo convertit aquas in siccitatem, et siccata est terra, et viæ illius viis illorum directæ sunt, sic peccatoribus offensiones in ira ejus.
30 θηριων οδοντες και σκορπιοι και εχεις και ρομφαια εκδικουσα εις ολεθρον ασεβεις	30 Bona bonis creata sunt ab initio : sic nequissimis bona et mala.
31 εν τη εντολη αυτου ευφρανθησονται και επι της γης εις χρειας ετοιμασθησονται και εν καιροις αυτων ου παραβησονται λογον	31 Initium necessariæ rei vitæ hominum, aqua, ignis, et ferrum, sal, lac, et panis similagineus, et mel, et botrus uvæ, et oleum, et vestimentum.
32 δια τουτο εξ αρχης εστηριχθην και διενοηθην και εν γραφη αφηκα	32 Hæc omnia sanctis in bona, sic et impiis et peccatoribus in mala convertentur.
33 τα εργα κυριου παντα αγαθα και πασαν χρειαν εν ωρα αυτης χορηγησει	33 Sunt spiritus qui ad vindictam creati sunt, et in furore suo confirmaverunt tormenta sua.
34 και ουκ εστιν ειπειν τουτο τουτου πονηροτερον παντα γαρ εν καιρω ευδοκιμηθησεται	34 In tempore consummationis effundent virtutem, et furorem ejus qui fecit illos placabunt.
35 και νυν εν παση καρδια και στοματι υμνησατε και ευλογησατε το ονομα κυριου	35 Ignis, grando, fames, et mors, omnia hæc ad vindictam creata sunt :
	36 bestiarum dentes, et scorpii, et serpentes, et rhomphæa vindicans in exterminium impios.
	37 In mandatis ejus epulabuntur : et super terram in necessitatem præparabuntur, et in temporibus suis non præterient verbum.
	38 Propterea ab initio confirmatus sum, et consiliatus sum, et cogitavi, et scripta dimisi.
	39 Omnia opera Domini bona, et omne opus hora sua subministrabit.
	40 Non est dicere : Hoc illo nequius est : omnia enim in tempore suo comprobabuntur.
	41 Et nunc in omni corde et ore collaudate, et benedicite nomen Domini.