| 1 τεκνον ει προσερχη δουλευειν κυριω ετοιμασον την ψυχην σου εις πειρασμον | 1 Мій сину, як приступаєш служити Господеві, приготуй свою душу на спокуси. |
| 2 ευθυνον την καρδιαν σου και καρτερησον και μη σπευσης εν καιρω επαγωγης | 2 Будь серцем праведний і постійний, а в нещасті — не бентежся. |
| 3 κολληθητι αυτω και μη αποστης ινα αυξηθης επ' εσχατων σου | 3 Пристань до нього, не відступайся, щоб звеличився ти наостанку. |
| 4 παν ο εαν επαχθη σοι δεξαι και εν αλλαγμασιν ταπεινωσεως σου μακροθυμησον | 4 Все прийми, що тебе лиш спіткає, і, пониженим бувши, всі зміни стерпи. |
| 5 οτι εν πυρι δοκιμαζεται χρυσος και ανθρωποι δεκτοι εν καμινω ταπεινωσεως | 5 Бо золоту проба — вогонь, а бездоганному — горно пониження, |
| 6 πιστευσον αυτω και αντιλημψεται σου ευθυνον τας οδους σου και ελπισον επ' αυτον | 6 Вір йому, і він за тебе заступиться; спрямуй на благо свою путь і надійся на нього. |
| 7 οι φοβουμενοι τον κυριον αναμεινατε το ελεος αυτου και μη εκκλινητε ινα μη πεσητε | 7 Ви, що страхаєтеся Господа, чекайте на його милосердя і не схиблюйте, щоб вам не впасти. |
| 8 οι φοβουμενοι κυριον πιστευσατε αυτω και ου μη πταιση ο μισθος υμων | 8 Ви, що страхаєтеся Господа, вірте йому, і нагорода ваша не пропаде. |
| 9 οι φοβουμενοι κυριον ελπισατε εις αγαθα και εις ευφροσυνην αιωνος και ελεος | 9 Ви, що страхаєтеся Господа, надійтесь на благо, на вічне раювання й на милосердя. |
| 10 εμβλεψατε εις αρχαιας γενεας και ιδετε τις ενεπιστευσεν κυριω και κατησχυνθη η τις ενεμεινεν τω φοβω αυτου και εγκατελειφθη η τις επεκαλεσατο αυτον και υπερειδεν αυτον | 10 Гляньте на днедавні покоління, подивітеся: чи зазнав хтось ганьби, довірявши Господеві? Чи був хтось полишений, страхавшись його? Чи, взивавши до нього, був хтось від нього погорджений? |
| 11 διοτι οικτιρμων και ελεημων ο κυριος και αφιησιν αμαρτιας και σωζει εν καιρω θλιψεως | 11 Господь бо співчутливий і милосердний, він відпускає гріхи й спасає в скорботі. |
| 12 ουαι καρδιαις δειλαις και χερσιν παρειμεναις και αμαρτωλω επιβαινοντι επι δυο τριβους | 12 Горе серцям боязливим та рукам охлялим, та й грішникові, який двома стежками ходить. |
| 13 ουαι καρδια παρειμενη οτι ου πιστευει δια τουτο ου σκεπασθησεται | 13 Горе серцю байдужому, бо, не мавши віри, буде воно беззахисне. |
| 14 ουαι υμιν τοις απολωλεκοσιν την υπομονην και τι ποιησετε οταν επισκεπτηται ο κυριος | 14 Горе вам, у яких терпець увірвався: що чинитимете, коли то Господь навідається? |
| 15 οι φοβουμενοι κυριον ουκ απειθησουσιν ρηματων αυτου και οι αγαπωντες αυτον συντηρησουσιν τας οδους αυτου | 15 Ті, що Господа страхаються, не будуть нечуйні до слів його, і ті, що його люблять, пильнуватимуть путі його. |
| 16 οι φοβουμενοι κυριον ζητησουσιν ευδοκιαν αυτου και οι αγαπωντες αυτον εμπλησθησονται του νομου | 16 Ті, що Господа страхаються, шукатимуть його ласки, і ті, що його люблять, наситяться його законом. |
| 17 οι φοβουμενοι κυριον ετοιμασουσιν καρδιας αυτων και ενωπιον αυτου ταπεινωσουσιν τας ψυχας αυτων | 17 Ті, що Господа страхаються, напоготують серця свої і смирять перед ним свої душі. |
| 18 εμπεσουμεθα εις χειρας κυριου και ουκ εις χειρας ανθρωπων ως γαρ η μεγαλωσυνη αυτου ουτως και το ελεος αυτου | 18 Киньмося в Господні руки, а не в руки людськії, бо яка його велич, таке й його милосердя. |