ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 13

LXX	NOVA VULGATA
1 ο απτομενος πισσης μολυνθησεται και ο κοινωνων υπερηφανω ομοιωθησεται αυτω	1 Qui tetigerit picem, inquinabitur ab ea; et, qui communicaverit superbo, induet superbiam.
2 βαρος υπερ σε μη αρης και ισχυροτερω σου και πλουσιωτερω μη κοινωνει τι κοινωνησει χυτρα προς λεβητα αυτη προσκρουσει και αυτη συντριβησεται	2 Pondus super te ne tollas et honestiori et ditiori te ne socius fueris.
3 πλουσιος ηδικησεν και αυτος προσενεβριμησατο πτωχος ηδικηται και αυτος προσδεηθησεται	3 Quid communicabit caccabus ad ollam? Quando enim se colliserint, confringetur.
4 εαν χρησιμευσης εργαται εν σοι και εαν υστερησης καταλειψει σε	4 Dives iniuste egit et fremet, pauper autem laesus, ipse supplicabit.
5 εαν εχης συμβιωσεται σοι και αποκενωσει σε και αυτος ου πονεσει	5 Si utilis fueris, assumet te et, si non habueris, derelinquet te.
6 χρειαν εσχηκεν σου και αποπλανησει σε και προσγελασεται σοι και δωσει σοι ελπιδα λαλησει σοι καλα και ερει τις η χρεια σου	6 Si habes, convivet tecum et evacuabit te et ipse non dolebit super te.
7 και αισχυνει σε εν τοις βρωμασιν αυτου εως ου αποκενωση σε δις η τρις και επ' εσχατων καταμωκησεται σου μετα ταυτα οψεται σε και καταλειψει σε και την κεφαλην αυτου κινησει επι σοι	7 Si necessarius illi fueris, ludet te et subridens spem dabit narrans tibi bona et dicet: “ Quid opus est tibi? ”.
8 προσεχε μη αποπλανηθης και μη ταπεινωθης εν αφροσυνη σου	8 Et confundet te in cibis suis, donec te exinaniat bis et ter et in novissimo deridebit te; et postea videns derelinquet te et caput suum movebit ad te.
9 προσκαλεσαμενου σε δυναστου υποχωρων γινου και τοσω μαλλον σε προσκαλεσεται	9 Humiliare Deo et exspecta manus eius.
10 μη εμπιπτε μη απωσθης και μη μακραν αφιστω ινα μη επιλησθης	10 Attende, ne seductus in stultitiam humilieris.
11 μη επεχε ισηγορεισθαι μετ' αυτου και μη πιστευε τοις πλειοσιν λογοις αυτου εκ πολλης γαρ λαλιας πειρασει σε και ως προσγελων εξετασει σε	11 Noli esse humilis in sapientia tua, ne humiliatus in stultitiam seducaris.
12 ανελεημων ο μη συντηρων λογους και ου μη φεισηται περι κακωσεως και δεσμων	12 Advocatus a potentiore discede, et eo magis te advocabit.
13 συντηρησον και προσεχε σφοδρως οτι μετα της πτωσεως σου περιπατεις	13 Ne accedas, ne impingaris; et ne longe sis ab eo, ne eas in oblivionem.
14 -	14 Ne retineas ex aequo loqui cum illo nec credas multis verbis illius; ex multa enim loquela tentabit te et subridens inquiret de absconditis tuis.
15 παν ζωον αγαπα το ομοιον αυτω και πας ανθρωπος τον πλησιον αυτου	15 Immitis animus illius conservabit verba tua et non parcet de malitia et de vinculis.
16 πασα σαρξ κατα γενος συναγεται και τω ομοιω αυτου προσκολληθησεται ανηρ	16 Cave tibi et attende diligenter auditui tuo, quoniam cum subversione tua ambulas.
17 τι κοινωνησει λυκος αμνω ουτως αμαρτωλος προς ευσεβη	17 Audiens vero illa ex somno evigila.
18 τις ειρηνη υαινη προς κυνα και τις ειρηνη πλουσιω προς πενητα	18 Omni vita tua dilige Deum et invoca illum in salutem tuam.
19 κυνηγια λεοντων οναγροι εν ερημω ουτως νομαι πλουσιων πτωχοι	19 Omne animal diligit simile sibi: sic et omnis homo proximum sibi.
20 βδελυγμα υπερηφανω ταπεινοτης ουτως βδελυγμα πλουσιω πτωχος	20 Omnis caro ad similem sibi coniungetur, et omnis homo simili sui sociabitur.
21 πλουσιος σαλευομενος στηριζεται υπο φιλων ταπεινος δε πεσων προσαπωθειται υπο φιλων	21 Quid communicabit lupus agno? Sic peccator iusto.
22 πλουσιου σφαλεντος πολλοι αντιλημπτορες ελαλησεν απορρητα και εδικαιωσαν αυτον ταπεινος εσφαλεν και προσεπετιμησαν αυτω εφθεγξατο συνεσιν και ουκ εδοθη αυτω τοπος	22 Quae pax hyaenae ad canem? Aut quae pars diviti ad pauperem?
23 πλουσιος ελαλησεν και παντες εσιγησαν και τον λογον αυτου ανυψωσαν εως των νεφελων πτωχος ελαλησεν και ειπαν τις ουτος καν προσκοψη προσανατρεψουσιν αυτον	23 Venatio leonis onager in eremo, sic et pascua divitum sunt pauperes.
24 αγαθος ο πλουτος ω μη εστιν αμαρτια και πονηρα η πτωχεια εν στοματι ασεβους	24 Et sicut abominatio est superbo humilitas, sic et exsecratio divitis pauper.
25 καρδια ανθρωπου αλλοιοι το προσωπον αυτου εαν τε εις αγαθα εαν τε εις κακα	25 Dives commotus confirmatur ab amicis suis, humilis autem, cum ceciderit, expelletur et a notis.
26 ιχνος καρδιας εν αγαθοις προσωπον ιλαρον και ευρεσις παραβολων διαλογισμοι μετα κοπων	26 Diviti decepto multi recuperatores: locutus est nefaria, et iustificaverunt illum;
	27 humilis deceptus est, insuper et arguitur: locutus est sensate, et non est datus ei locus.
	28 Dives locutus est, et omnes tacuerunt, et verbum illius usque ad nubes perducent;
	29 pauper locutus est, et dicunt: “ Quis est hic? ” et, si offenderit, insuper subvertent illum.
	30 Bona est substantia, cui non est peccatum in conscientia, et nequissima paupertas in ore impii.
	31 Cor hominis immutat faciem illius sive in bona sive in mala.
	32 Vestigium cordis boni facies hilaris: difficile invenies et cum labore.