1 αποστειλον τον αρτον σου επι προσωπον του υδατος οτι εν πληθει των ημερων ευρησεις αυτον | 1 - Getta il tuo pane sulle acque correnti: chè, dopo lunghi dì, lo ritroverai! |
2 δος μεριδα τοις επτα και γε τοις οκτω οτι ου γινωσκεις τι εσται πονηρον επι την γην | 2 Fa[nne] parte a sette e anche a otto, perchè non sai qual sciagura piomberà sulla terra. |
3 εαν πληρωθωσιν τα νεφη υετου επι την γην εκχεουσιν και εαν πεση ξυλον εν τω νοτω και εαν εν τω βορρα τοπω ου πεσειται το ξυλον εκει εσται | 3 Quando le nuvole son piene, riversan la pioggia sulla terra. Se un albero cade a mezzodì o a settentrione, là dove cade, ivi resterà. |
4 τηρων ανεμον ου σπερει και βλεπων εν ταις νεφελαις ου θερισει | 4 Chi bada al vento, non semina, e chi osserva le nuvole non mieterà mai. |
5 εν οις ουκ εστιν γινωσκων τις η οδος του πνευματος ως οστα εν γαστρι της κυοφορουσης ουτως ου γνωση τα ποιηματα του θεου οσα ποιησει συν τα παντα | 5 Come tu ignori la via del vento, nè sai in che maniera si forman le ossa in seno della donna gravida, così ignori l'opera di Dio, ch'è il fattor d'ogni cosa. |
6 εν πρωια σπειρον το σπερμα σου και εις εσπεραν μη αφετω η χειρ σου οτι ου γινωσκεις ποιον στοιχησει η τουτο η τουτο και εαν τα δυο επι το αυτο αγαθα | 6 Al mattino semina la tua sementa, e la sera non stia oziosa la tua mano; perchè non sai quale [sementa] attecchirà meglio, se quella o questa; e se l'una e l'altra ugualmente, tanto meglio! |
7 και γλυκυ το φως και αγαθον τοις οφθαλμοις του βλεπειν συν τον ηλιον | 7 Dolce cosa è la luce, e gradito agli occhi di vedere il sole. |
8 οτι και εαν ετη πολλα ζησεται ο ανθρωπος εν πασιν αυτοις ευφρανθησεται και μνησθησεται τας ημερας του σκοτους οτι πολλαι εσονται παν το ερχομενον ματαιοτης | 8 Se molti anni viva l'uomo, se li goda tutti allegramente, e pensi ai giorni tenebrosi, che saran molti. Tutto l'avvenire è vanità! |
9 ευφραινου νεανισκε εν νεοτητι σου και αγαθυνατω σε η καρδια σου εν ημεραις νεοτητος σου και περιπατει εν οδοις καρδιας σου και εν ορασει οφθαλμων σου και γνωθι οτι επι πασι τουτοις αξει σε ο θεος εν κρισει | 9 Godi, o giovane, nella tua adolescenza, e s'allieti il tuo cuore ne'dì della tua gioventù: segui le vie del tuo cuore e la vista dei tuoi occhi; ma sappi che per tutto questosarai chiamato da Dio in giudizio! |
10 και αποστησον θυμον απο καρδιας σου και παραγαγε πονηριαν απο σαρκος σου οτι η νεοτης και η ανοια ματαιοτης | 10 Togli via il cruccio dal tuo cuore e tien lungi il male dalla tua carne. Perchè l'adolescenza e il piacere son vanità. |