ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 9

LXX	BIBBIA TINTORI
1 η σοφια ωκοδομησεν εαυτη οικον και υπηρεισεν στυλους επτα	1 La sapienza si è fabbricata una casa, ha lavorate le sue? sette colonne,
2 εσφαξεν τα εαυτης θυματα εκερασεν εις κρατηρα τον εαυτης οινον και ητοιμασατο την εαυτης τραπεζαν	2 ha immolate le sue vittime, ha mescolato il suo vano, ha imbandita la sua mensa,
3 απεστειλεν τους εαυτης δουλους συγκαλουσα μετα υψηλου κηρυγματος επι κρατηρα λεγουσα	3 ha mandate le sue ancelle ad invitare. Dalla rocca, dalle mura della città (grida):
4 ος εστιν αφρων εκκλινατω προς με και τοις ενδεεσι φρενων ειπεν	4 « Chi è fanciullo venga a me »: e agli insensati ha detto:
5 ελθατε φαγετε των εμων αρτων και πιετε οινον ον εκερασα υμιν	5 « Venite, mangiate il mio pane e bevete il vino che ho dosato per voi.
6 απολειπετε αφροσυνην και ζησεσθε και ζητησατε φρονησιν ινα βιωσητε και κατορθωσατε εν γνωσει συνεσιν	6 Abbandonate la fanciullaggine, e vivrete, battete le vie della prudenza ».
7 ο παιδευων κακους λημψεται εαυτω ατιμιαν ελεγχων δε τον ασεβη μωμησεται εαυτον	7 Chi corregge il beffardo fa ingiuria a se stesso e ehi riprende l'empio si contamina.
8 μη ελεγχε κακους ινα μη μισωσιν σε ελεγχε σοφον και αγαπησει σε	8 Non riprendere il beffardo, per non farti odiare, correggi il saggio ed egli t'amerà.
9 διδου σοφω αφορμην και σοφωτερος εσται γνωριζε δικαιω και προσθησει του δεχεσθαι	9 Porgi al saggio l'occasione ed egli crescerà in sapienza, istruisci il giusto, ed egli sarà sollecito d'imparare.
10 αρχη σοφιας φοβος κυριου και βουλη αγιων συνεσις [10α] το γαρ γνωναι νομον διανοιας εστιν αγαθης	10 Principio della sapienza è il timor di Dio, e la prudenza è la scienza dei santi.
11 τουτω γαρ τω τροπω πολυν ζησεις χρονον και προστεθησεται σοι ετη ζωης σου	11 Perchè per me saran moltiplicati i tuoi giorni, ti saranno aggiunti anni di vita.
12 υιε εαν σοφος γενη σεαυτω σοφος εση και τοις πλησιον εαν δε κακος αποβης μονος αναντλησεις κακα [12α] ος ερειδεται επι ψευδεσιν ουτος ποιμανει ανεμους ο δ' αυτος διωξεται ορνεα πετομενα [12β] απελιπεν γαρ οδους του εαυτου αμπελωνος τους δε αξονας του ιδιου γεωργιου πεπλανηται [12χ] διαπορευεται δε δι' ανυδρου ερημου και γην διατεταγμενην εν διψωδεσιν συναγει δε χερσιν ακαρπιαν	12 Se tu sarai sapiente, lo sarai a tuo vantaggio, se sarai beffardo, tu solo ne porterai la pena.
13 γυνη αφρων και θρασεια ενδεης ψωμου γινεται η ουκ επισταται αισχυνην	13 (La follia è) una donna senza cervello e rumorosa, piena di lusinghe, e che non sa assolutamente nulla.
14 εκαθισεν επι θυραις του εαυτης οικου επι διφρου εμφανως εν πλατειαις	14 Sta seduta alla porta di casa sua, sopra una sedia, nel luogo più eminente della città,
15 προσκαλουμενη τους παριοντας και κατευθυνοντας εν ταις οδοις αυτων	15 per chiamare chi passa e chi va per la sua strada:
16 ος εστιν υμων αφρονεστατος εκκλινατω προς με ενδεεσι δε φρονησεως παρακελευομαι λεγουσα	16 « Chi è fanciullo venga a me ». Essa dice a chi è privo di senno:
17 αρτων κρυφιων ηδεως αψασθε και υδατος κλοπης γλυκερου	17 «Le acque furtive son più dolci, e il pane (mangiato) di nascosto è più gustoso ».
18 ο δε ουκ οιδεν οτι γηγενεις παρ' αυτη ολλυνται και επι πετευρον αδου συναντα [18α] αλλα αποπηδησον μη εγχρονισης εν τω τοπω μηδε επιστησης το σον ομμα προς αυτην [18β] ουτως γαρ διαβηση υδωρ αλλοτριον και υπερβηση ποταμον αλλοτριον [18χ] απο δε υδατος αλλοτριου αποσχου και απο πηγης αλλοτριας μη πιης [18δ] ινα πολυν ζησης χρονον προστεθη δε σοι ετη ζωης	18 Ma egli non sa che là ci sono i giganti, e che i suoi convitati sono nel profondo dell'inferno.