ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 13

LXX	LA SACRA BIBBIA
1 υιος πανουργος υπηκοος πατρι υιος δε ανηκοος εν απωλεια	1 Un figlio saggio ama la disciplina, un insensato non accetta rimproveri.
2 απο καρπων δικαιοσυνης φαγεται αγαθος ψυχαι δε παρανομων ολουνται αωροι	2 Dal frutto della bocca l'uomo mangia ciò che è buono, ma il ventre dei malvagi si ciba di violenza.
3 ος φυλασσει το εαυτου στομα τηρει την εαυτου ψυχην ο δε προπετης χειλεσιν πτοησει εαυτον	3 Chi custodisce la sua bocca, protegge la sua vita, per chi la spalanca troppo c'è solo rovina.
4 εν επιθυμιαις εστιν πας αεργος χειρες δε ανδρειων εν επιμελεια	4 Il pigro brama, senza avere niente, il ventre dei solerti invece viene saziato.
5 λογον αδικον μισει δικαιος ασεβης δε αισχυνεται και ουχ εξει παρρησιαν	5 Il giusto odia una parola bugiarda, il cattivo invece disonora e diffama.
6 δικαιοσυνη φυλασσει ακακους τους δε ασεβεις φαυλους ποιει αμαρτια	6 La giustizia custodisce colui che è retto, il peccato manda in rovina il peccatore.
7 εισιν οι πλουτιζοντες εαυτους μηδεν εχοντες και εισιν οι ταπεινουντες εαυτους εν πολλω πλουτω	7 C'è chi si mostra ricco senza avere niente e c'è chi, pur sembrando povero, ha molto.
8 λυτρον ανδρος ψυχης ο ιδιος πλουτος πτωχος δε ουχ υφισταται απειλην	8 Per riscattar la vita l'uomo ha la ricchezza, il povero però non sente la minaccia.
9 φως δικαιοις δια παντος φως δε ασεβων σβεννυται [9α] ψυχαι δολιαι πλανωνται εν αμαρτιαις δικαιοι δε οικτιρουσιν και ελεωσιν	9 La luce dei giusti risplende gioiosa, la lampada degli empi va morendo.
10 κακος μεθ' υβρεως πρασσει κακα οι δε εαυτων επιγνωμονες σοφοι	10 Nell'orgoglio c'è solo la contesa, con chi chiede consiglio c'è saggezza.
11 υπαρξις επισπουδαζομενη μετα ανομιας ελασσων γινεται ο δε συναγων εαυτω μετ' ευσεβειας πληθυνθησεται δικαιος οικτιρει και κιχρα	11 Accumulata in fretta, svanisce la ricchezza, chi ammassa piano piano si fa ricco.
12 κρεισσων εναρχομενος βοηθων καρδια του επαγγελλομενου και εις ελπιδα αγοντος δενδρον γαρ ζωης επιθυμια αγαθη	12 Speranza differita è malattia al cuore, albero di vita è un desiderio soddisfatto.
13 ος καταφρονει πραγματος καταφρονηθησεται υπ' αυτου ο δε φοβουμενος εντολην ουτος υγιαινει [13α] υιω δολιω ουδεν εσται αγαθον οικετη δε σοφω ευοδοι εσονται πραξεις και κατευθυνθησεται η οδος αυτου	13 Chi disprezza la parola ci rimette, chi teme il precetto sta in pace.
14 νομος σοφου πηγη ζωης ο δε ανους υπο παγιδος θανειται	14 L'insegnamento del saggio è una sorgente di vita, per sfuggire ai lacci della morte.
15 συνεσις αγαθη διδωσιν χαριν το δε γνωναι νομον διανοιας εστιν αγαθης οδοι δε καταφρονουντων εν απωλεια	15 Una buona intelligenza procura favore, ma la via dei perfidi è insidiosa.
16 πας πανουργος πρασσει μετα γνωσεως ο δε αφρων εξεπετασεν εαυτου κακιαν	16 Ogni uomo avveduto agisce mostrando la sua scienza, lo stolto invece sprizza la follia.
17 βασιλευς θρασυς εμπεσειται εις κακα αγγελος δε πιστος ρυσεται αυτον	17 Un empio messaggero porta alla disgrazia, un messaggero fedele invece è un rimedio.
18 πενιαν και ατιμιαν αφαιρειται παιδεια ο δε φυλασσων ελεγχους δοξασθησεται	18 Povertà e vergogna per chi trascura la disciplina, chi tien conto del rimprovero è onorato.
19 επιθυμιαι ευσεβων ηδυνουσιν ψυχην εργα δε ασεβων μακραν απο γνωσεως	19 Desiderio soddisfatto è una dolcezza all'anima, abominio per gli stolti è ritrarsi dal male.
20 ο συμπορευομενος σοφοις σοφος εσται ο δε συμπορευομενος αφροσι γνωσθησεται	20 Chi va coi sapienti diventa sapiente, chi pratica gli stolti si perverte.
21 αμαρτανοντας καταδιωξεται κακα τους δε δικαιους καταλημψεται αγαθα	21 La disgrazia va dietro ai peccatori, il bene invece ricompensa i giusti.
22 αγαθος ανηρ κληρονομησει υιους υιων θησαυριζεται δε δικαιοις πλουτος ασεβων	22 Chi è buono trasmette l'eredità ai nipoti, tesoro dei giusti è la ricchezza dell'empio.
23 δικαιοι ποιησουσιν εν πλουτω ετη πολλα αδικοι δε απολουνται συντομως	23 Ricco nutrimento sono i campi dei poveri, ma c'è chi muore perché privo di senno.
24 ος φειδεται της βακτηριας μισει τον υιον αυτου ο δε αγαπων επιμελως παιδευει	24 Chi risparmia il bastone odia il proprio figlio, chi lo ama prodiga la disciplina.
25 δικαιος εσθων εμπιπλα την ψυχην αυτου ψυχαι δε ασεβων ενδεεις	25 Il giusto mangia fino a saziarsi, il ventre degli empi resta vuoto.