ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 87

LXX	LA SACRA BIBBIA
1 ωδη ψαλμου τοις υιοις κορε εις το τελος υπερ μαελεθ του αποκριθηναι συνεσεως αιμαν τω ισραηλιτη	1 Dei figli di Core. Salmo. Canto. Le sue fondamenta sui sacri monti.
2 κυριε ο θεος της σωτηριας μου ημερας εκεκραξα και εν νυκτι εναντιον σου	2 Il Signore ama le porte di Sion più di tutte le dimore di Giacobbe.
3 εισελθατω ενωπιον σου η προσευχη μου κλινον το ους σου εις την δεησιν μου κυριε	3 Cose stupende si dicono di te, città di Dio!
4 οτι επλησθη κακων η ψυχη μου και η ζωη μου τω αδη ηγγισεν	4 Iscriverò Raab e Babilonia fra quelli che mi conoscono. Ecco la Filistea e Tiro, insieme all'Etiopia: "Costui è nato là!".
5 προσελογισθην μετα των καταβαινοντων εις λακκον εγενηθην ως ανθρωπος αβοηθητος εν νεκροις ελευθερος	5 Ed è proprio per Sion che è detto: "L'uno e l'altro è nato in essa" e: "Proprio l'Altissimo la sostiene!".
6 ωσει τραυματιαι ερριμμενοι καθευδοντες εν ταφω ων ουκ εμνησθης ετι και αυτοι εκ της χειρος σου απωσθησαν	6 Il Signore enumera nel recensire i popoli: "Costui è nato là!".
7 εθεντο με εν λακκω κατωτατω εν σκοτεινοις και εν σκια θανατου	7 E cantano danzando tutti quelli che in te erano stati umiliati.
8 επ' εμε επεστηριχθη ο θυμος σου και παντας τους μετεωρισμους σου επ' εμε επηγαγες διαψαλμα
9 εμακρυνας τους γνωστους μου απ' εμου εθεντο με βδελυγμα εαυτοις παρεδοθην και ουκ εξεπορευομην
10 οι οφθαλμοι μου ησθενησαν απο πτωχειας εκεκραξα προς σε κυριε ολην την ημεραν διεπετασα προς σε τας χειρας μου
11 μη τοις νεκροις ποιησεις θαυμασια η ιατροι αναστησουσιν και εξομολογησονται σοι
12 μη διηγησεται τις εν ταφω το ελεος σου και την αληθειαν σου εν τη απωλεια
13 μη γνωσθησεται εν τω σκοτει τα θαυμασια σου και η δικαιοσυνη σου εν γη επιλελησμενη
14 καγω προς σε κυριε εκεκραξα και το πρωι η προσευχη μου προφθασει σε
15 ινα τι κυριε απωθεις την ψυχην μου αποστρεφεις το προσωπον σου απ' εμου
16 πτωχος ειμι εγω και εν κοποις εκ νεοτητος μου υψωθεις δε εταπεινωθην και εξηπορηθην
17 επ' εμε διηλθον αι οργαι σου και οι φοβερισμοι σου εξεταραξαν με
18 εκυκλωσαν με ως υδωρ ολην την ημεραν περιεσχον με αμα
19 εμακρυνας απ' εμου φιλον και πλησιον και τους γνωστους μου απο ταλαιπωριας