ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 79

LXX	NOVA VULGATA
1 εις το τελος υπερ των αλλοιωθησομενων μαρτυριον τω ασαφ ψαλμος υπερ του ασσυριου	1 Psalmus. Asaph. Deus, venerunt gentes in hereditatem tuam, polluerunt templum sanctum tuum, posuerunt Ierusalem in ruinas.
2 ο ποιμαινων τον ισραηλ προσχες ο οδηγων ωσει προβατα τον ιωσηφ ο καθημενος επι των χερουβιν εμφανηθι	2 Dederunt morticina servorum tuorum escas volatilibus caeli, carnes sanctorum tuorum bestiis terrae.
3 εναντιον εφραιμ και βενιαμιν και μανασση εξεγειρον την δυναστειαν σου και ελθε εις το σωσαι ημας	3 Effuderunt sanguinem eorum tamquam aquam in circuitu Ierusalem, et non erat qui sepeliret.
4 ο θεος επιστρεψον ημας και επιφανον το προσωπον σου και σωθησομεθα	4 Facti sumus opprobrium vicinis nostris, subsannatio et illusio his, qui in circuitu nostro sunt.
5 κυριε ο θεος των δυναμεων εως ποτε οργιζη επι την προσευχην του δουλου σου	5 Usquequo, Domine? Irasceris in finem? Accendetur velut ignis zelus tuus?
6 ψωμιεις ημας αρτον δακρυων και ποτιεις ημας εν δακρυσιν εν μετρω	6 Effunde iram tuam in gentes, quae te non noverunt, et in regna, quae nomen tuum non invocaverunt,
7 εθου ημας εις αντιλογιαν τοις γειτοσιν ημων και οι εχθροι ημων εμυκτηρισαν ημας	7 quia comederunt Iacob et sedem eius desolaverunt.
8 κυριε ο θεος των δυναμεων επιστρεψον ημας και επιφανον το προσωπον σου και σωθησομεθα διαψαλμα	8 Ne memineris iniquitatum patrum nostrorum, cito anticipent nos misericordiae tuae, quia pauperes facti sumus nimis.
9 αμπελον εξ αιγυπτου μετηρας εξεβαλες εθνη και κατεφυτευσας αυτην	9 Adiuva nos, Deus salutaris nostri, propter gloriam nominis tui et libera nos; et propitius esto peccatis nostris propter nomen tuum.
10 ωδοποιησας εμπροσθεν αυτης και κατεφυτευσας τας ριζας αυτης και επλησθη η γη	10 Quare dicent in gentibus: “ Ubi est Deus eorum? ”. Innotescat in nationibus coram oculis nostris ultio sanguinis servorum tuorum, qui effusus est.
11 εκαλυψεν ορη η σκια αυτης και αι αναδενδραδες αυτης τας κεδρους του θεου	11 Introeat in conspectu tuo gemitus compeditorum; secundum magnitudinem brachii tui superstites relinque filios mortis.
12 εξετεινεν τα κληματα αυτης εως θαλασσης και εως ποταμου τας παραφυαδας αυτης	12 Et redde vicinis nostris septuplum in sinu eorum, improperium ipsorum, quod exprobraverunt tibi, Domine.
13 ινα τι καθειλες τον φραγμον αυτης και τρυγωσιν αυτην παντες οι παραπορευομενοι την οδον	13 Nos autem, populus tuus et oves pascuae tuae, confitebimur tibi in saeculum; in generationem et generationem annuntiabimus laudem tuam.
14 ελυμηνατο αυτην συς εκ δρυμου και μονιος αγριος κατενεμησατο αυτην
15 ο θεος των δυναμεων επιστρεψον δη επιβλεψον εξ ουρανου και ιδε και επισκεψαι την αμπελον ταυτην
16 και καταρτισαι αυτην ην εφυτευσεν η δεξια σου και επι υιον ανθρωπου ον εκραταιωσας σεαυτω
17 εμπεπυρισμενη πυρι και ανεσκαμμενη απο επιτιμησεως του προσωπου σου απολουνται
18 γενηθητω η χειρ σου επ' ανδρα δεξιας σου και επι υιον ανθρωπου ον εκραταιωσας σεαυτω
19 και ου μη αποστωμεν απο σου ζωωσεις ημας και το ονομα σου επικαλεσομεθα
20 κυριε ο θεος των δυναμεων επιστρεψον ημας και επιφανον το προσωπον σου και σωθησομεθα