ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 71

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 εις σαλωμων ο θεος το κριμα σου τω βασιλει δος και την δικαιοσυνην σου τω υιω του βασιλεως	1 En toi, Seigneur, j’ai mon abri, ne me laisse pas sur une déception.
2 κρινειν τον λαον σου εν δικαιοσυνη και τους πτωχους σου εν κρισει	2 Dans ta justice tu voudras me défendre, tends vers moi ton oreille et sauve-moi.
3 αναλαβετω τα ορη ειρηνην τω λαω σου και οι βουνοι εν δικαιοσυνη	3 Sois pour moi un roc, un refuge, une cité forte où je me voies sauvé, toi mon refuge et ma roche.
4 κρινει τους πτωχους του λαου και σωσει τους υιους των πενητων και ταπεινωσει συκοφαντην	4 Ô Dieu, libère-moi de la main du méchant, tire-moi des griffes du pervers et du violent.
5 και συμπαραμενει τω ηλιω και προ της σεληνης γενεας γενεων	5 Car tu es mon espérance, Seigneur, depuis ma jeunesse je me confie en toi.
6 και καταβησεται ως υετος επι ποκον και ωσει σταγονες σταζουσαι επι την γην	6 Je m’appuyais sur toi pour mes premiers pas, c’est toi qui m’as tiré du sein de ma mère, et c’est toi que je loue en tout temps.
7 ανατελει εν ταις ημεραις αυτου δικαιοσυνη και πληθος ειρηνης εως ου ανταναιρεθη η σεληνη	7 Je suis devenu un scandale pour beaucoup, mais tu me restes, toi, mon abri.
8 και κατακυριευσει απο θαλασσης εως θαλασσης και απο ποταμου εως περατων της οικουμενης	8 Je n’ai que tes louanges à la bouche et ta splendeur tout au long du jour.
9 ενωπιον αυτου προπεσουνται αιθιοπες και οι εχθροι αυτου χουν λειξουσιν	9 Ne me renvoie pas maintenant que je suis vieux, ne t’éloigne pas quand mes forces m’abandonnent.
10 βασιλεις θαρσις και αι νησοι δωρα προσοισουσιν βασιλεις αραβων και σαβα δωρα προσαξουσιν	10 Mes adversaires parlent à mon sujet, ceux qui espèrent ma mort font leurs plans.
11 και προσκυνησουσιν αυτω παντες οι βασιλεις παντα τα εθνη δουλευσουσιν αυτω	11 Et l’on dit: “Même Dieu l’a abandonné, allons-y, empoignez-le, nul ne viendra l’aider.”
12 οτι ερρυσατο πτωχον εκ χειρος δυναστου και πενητα ω ουχ υπηρχεν βοηθος	12 Ô Dieu, mon Dieu, ne t’éloigne pas de moi, dépêche-toi de me secourir.
13 φεισεται πτωχου και πενητος και ψυχας πενητων σωσει	13 Qu’ils soient confondus, couverts de honte, ceux qui me mettent des embûches! Qu’ils soient humiliés, couverts de mépris, ceux qui veulent me nuire!
14 εκ τοκου και εξ αδικιας λυτρωσεται τας ψυχας αυτων και εντιμον το ονομα αυτων ενωπιον αυτου	14 Alors moi, je pourrai compter sur toi, je te louerai comme on n’a jamais fait.
15 και ζησεται και δοθησεται αυτω εκ του χρυσιου της αραβιας και προσευξονται περι αυτου δια παντος ολην την ημεραν ευλογησουσιν αυτον	15 Je n’aurai que ta justice à la bouche, tout le jour je conterai les pas de ton salut: ils sont plus nombreux que je ne saurais dire.
16 εσται στηριγμα εν τη γη επ' ακρων των ορεων υπεραρθησεται υπερ τον λιβανον ο καρπος αυτου και εξανθησουσιν εκ πολεως ωσει χορτος της γης	16 Je veux creuser les exploits du Seigneur, mettre en valeur cette justice qui n’est qu’à toi.
17 εστω το ονομα αυτου ευλογημενον εις τους αιωνας προ του ηλιου διαμενει το ονομα αυτου και ευλογηθησονται εν αυτω πασαι αι φυλαι της γης παντα τα εθνη μακαριουσιν αυτον	17 Car tu m’as instruit, ô Dieu, dès le jeune âge, et jusqu’à présent j’ai annoncé tes merveilles.
18 ευλογητος κυριος ο θεος ο θεος ισραηλ ο ποιων θαυμασια μονος	18 Si je suis maintenant vieux et usé, ne m’abandonne pas, ô mon Dieu, que je puisse dire à la jeune génération ta force, à tous ceux qui viendront, ta vaillance
19 και ευλογητον το ονομα της δοξης αυτου εις τον αιωνα και εις τον αιωνα του αιωνος και πληρωθησεται της δοξης αυτου πασα η γη γενοιτο γενοιτο	19 et ta justice si haute, ô Dieu. Car tu as fait de grandes choses: ô Dieu, qui est comme toi?
20 εξελιπον οι υμνοι δαυιδ του υιου ιεσσαι	20 Mes épreuves ont été nombreuses et dures, mais toujours tu reviens pour me redonner vie. Tu me feras remonter des abîmes de la terre,
	21 tu me remettras sur pied, et de nouveau j’aurai ton réconfort.
	22 Alors je prendrai ma harpe pour chanter ta fidélité, ô Dieu. Je te chanterai au son du luth, Saint d’Israël.
	23 Mes lèvres t’acclameront, et mon âme que tu as rachetée.
	24 Tout le jour ma langue dira: “Oui, il est juste, ils ont été confondus, humiliés, ceux qui voulaient mon malheur.”