ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 58

LXX	JERUSALEM
1 εις το τελος μη διαφθειρης τω δαυιδ εις στηλογραφιαν οποτε απεστειλεν σαουλ και εφυλαξεν τον οικον αυτου του θανατωσαι αυτον	1 Du maître de chant. "Ne détruis pas." De David. A mi-voix.
2 εξελου με εκ των εχθρων μου ο θεος και εκ των επανιστανομενων επ' εμε λυτρωσαι με	2 Est-il vrai, êtres divins, que vous disiez la justice, que vous jugiez selon le droit les fils d'Adam?
3 ρυσαι με εκ των εργαζομενων την ανομιαν και εξ ανδρων αιματων σωσον με	3 Mais non! de coeur vous fabriquez le faux, de vos mains, sur terre, vous pesez l'arbitraire.
4 οτι ιδου εθηρευσαν την ψυχην μου επεθεντο επ' εμε κραταιοι ουτε η ανομια μου ουτε η αμαρτια μου κυριε	4 Ils sont dévoyés dès le sein, les impies, égarés dès le ventre, ceux qui disent l'erreur;
5 ανευ ανομιας εδραμον και κατευθυναν εξεγερθητι εις συναντησιν μου και ιδε	5 ils ont du venin comme un venin de serpent, sourds comme l'aspic qui se bouche l'oreille
6 και συ κυριε ο θεος των δυναμεων ο θεος ισραηλ προσχες του επισκεψασθαι παντα τα εθνη μη οικτιρησης παντας τους εργαζομενους την ανομιαν διαψαλμα	6 de peur d'entendre la voix des enchanteurs, du charmeur expert en charmes.
7 επιστρεψουσιν εις εσπεραν και λιμωξουσιν ως κυων και κυκλωσουσιν πολιν	7 O Dieu, brise en leur bouche leurs dents, arrache les crocs des lionceaux, Yahvé.
8 ιδου αποφθεγξονται εν τω στοματι αυτων και ρομφαια εν τοις χειλεσιν αυτων οτι τις ηκουσεν	8 Qu'ils s'écoulent comme les eaux qui s'en vont, comme l'herbe qu'on piétine, qu'ils se fanent!
9 και συ κυριε εκγελαση αυτους εξουδενωσεις παντα τα εθνη	9 Comme la limace qui s'en va fondant ou l'avorton de la femme qui ne voit pas le soleil!
10 το κρατος μου προς σε φυλαξω οτι ο θεος αντιλημπτωρ μου ει	10 Avant qu'ils ne poussent en épines comme la ronce: verte ou brûlée, que la Colère en tempêtel'emporte!
11 ο θεος μου το ελεος αυτου προφθασει με ο θεος δειξει μοι εν τοις εχθροις μου	11 Joie pour le juste de voir la vengeance: il lavera ses pieds dans le sang de l'impie.
12 μη αποκτεινης αυτους μηποτε επιλαθωνται του λαου μου διασκορπισον αυτους εν τη δυναμει σου και καταγαγε αυτους ο υπερασπιστης μου κυριε	12 Et l'on dira: oui, il est un fruit pour le juste; oui, il est un Dieu qui juge sur terre.
13 αμαρτιαν στοματος αυτων λογον χειλεων αυτων και συλλημφθητωσαν εν τη υπερηφανια αυτων και εξ αρας και ψευδους διαγγελησονται συντελειαι
14 εν οργη συντελειας και ου μη υπαρξωσιν και γνωσονται οτι ο θεος δεσποζει του ιακωβ των περατων της γης διαψαλμα
15 επιστρεψουσιν εις εσπεραν και λιμωξουσιν ως κυων και κυκλωσουσιν πολιν
16 αυτοι διασκορπισθησονται του φαγειν εαν δε μη χορτασθωσιν και γογγυσουσιν
17 εγω δε ασομαι τη δυναμει σου και αγαλλιασομαι το πρωι το ελεος σου οτι εγενηθης αντιλημπτωρ μου και καταφυγη εν ημερα θλιψεως μου
18 βοηθος μου σοι ψαλω οτι ο θεος αντιλημπτωρ μου ει ο θεος μου το ελεος μου