ΙΩΒ - Giobbe - Job 38

LXX	NOVA VULGATA
1 μετα δε το παυσασθαι ελιουν της λεξεως ειπεν ο κυριος τω ιωβ δια λαιλαπος και νεφων	1 Respondens autem Dominus Iob de turbine dixit:
2 τις ουτος ο κρυπτων με βουλην συνεχων δε ρηματα εν καρδια εμε δε οιεται κρυπτειν	2 “ Quis est iste obscurans consilium sermonibus imperitis?
3 ζωσαι ωσπερ ανηρ την οσφυν σου ερωτησω δε σε συ δε μοι αποκριθητι	3 Accinge sicut vir lumbos tuos; interrogabo te, et edoce me.
4 που ης εν τω θεμελιουν με την γην απαγγειλον δε μοι ει επιστη συνεσιν	4 Ubi eras, quando ponebam fundamenta terrae? Indica mihi, si habes intellegentiam.
5 τις εθετο τα μετρα αυτης ει οιδας η τις ο επαγαγων σπαρτιον επ' αυτης	5 Quis posuit mensuras eius, si nosti? Vel quis tetendit super eam lineam?
6 επι τινος οι κρικοι αυτης πεπηγασιν τις δε εστιν ο βαλων λιθον γωνιαιον επ' αυτης	6 Super quo bases illius solidatae sunt? Aut quis demisit lapidem angularem eius,
7 οτε εγενηθησαν αστρα ηνεσαν με φωνη μεγαλη παντες αγγελοι μου	7 cum clamarent simul astra matutina, et iubilarent omnes filii Dei?
8 εφραξα δε θαλασσαν πυλαις οτε εμαιμασσεν εκ κοιλιας μητρος αυτης εκπορευομενη	8 Quis conclusit ostiis mare, quando erumpebat quasi de visceribus procedens,
9 εθεμην δε αυτη νεφος αμφιασιν ομιχλη δε αυτην εσπαργανωσα	9 cum ponerem nubem vestimentum eius et caligine illud quasi fascia obvolverem?
10 εθεμην δε αυτη ορια περιθεις κλειθρα και πυλας	10 Definivi illud terminis meis et posui vectem et ostia
11 ειπα δε αυτη μεχρι τουτου ελευση και ουχ υπερβηση αλλ' εν σεαυτη συντριβησεται σου τα κυματα	11 et dixi: Usque huc venies et non procedes amplius et hic confringes tumentes fluctus tuos.
12 η επι σου συντεταχα φεγγος πρωινον εωσφορος δε ειδεν την εαυτου ταξιν	12 Numquid in diebus tuis praecepisti diluculo et assignasti aurorae locum suum,
13 επιλαβεσθαι πτερυγων γης εκτιναξαι ασεβεις εξ αυτης	13 et, cum extrema terrae teneres, excussi sunt impii ex ea?
14 η συ λαβων γην πηλον επλασας ζωον και λαλητον αυτον εθου επι γης	14 Vertetur in lutum signatum et stabit sicut vestimentum.
15 αφειλας δε απο ασεβων το φως βραχιονα δε υπερηφανων συνετριψας	15 Cohibetur ab impiis lux sua, et brachium excelsum confringetur.
16 ηλθες δε επι πηγην θαλασσης εν δε ιχνεσιν αβυσσου περιεπατησας	16 Numquid ingressus es scaturigines maris et in novissimis abyssi deambulasti?
17 ανοιγονται δε σοι φοβω πυλαι θανατου πυλωροι δε αδου ιδοντες σε επτηξαν	17 Numquid apertae sunt tibi portae mortis, et ostia tenebrosa vidisti?
18 νενουθετησαι δε το ευρος της υπ' ουρανον αναγγειλον δη μοι ποση τις εστιν	18 Numquid considerasti latitudinem terrae? Indica mihi, si nosti omnia:
19 ποια δε γη αυλιζεται το φως σκοτους δε ποιος ο τοπος	19 In qua via lux habitet, et tenebrarum quis locus sit;
20 ει αγαγοις με εις ορια αυτων ει δε και επιστασαι τριβους αυτων	20 ut ducas unumquodque ad terminos suos et intellegas semitas domus eius?
21 οιδα αρα οτι τοτε γεγεννησαι αριθμος δε ετων σου πολυς	21 Novisti, nam tunc natus eras, et numerus dierum tuorum multus!
22 ηλθες δε επι θησαυρους χιονος θησαυρους δε χαλαζης εορακας	22 Numquid ingressus es thesauros nivis aut thesauros grandinis aspexisti,
23 αποκειται δε σοι εις ωραν εχθρων εις ημεραν πολεμου και μαχης	23 quae praeparavi in tempus angustiae, in diem pugnae et belli?
24 ποθεν δε εκπορευεται παχνη η διασκεδαννυται νοτος εις την υπ' ουρανον	24 Per quam viam spargitur lux, diffunditur ventus urens super terram?
25 τις δε ητοιμασεν υετω λαβρω ρυσιν οδον δε κυδοιμων	25 Quis dedit vehementissimo imbri cursum et viam fulmini tonanti,
26 του υετισαι επι γην ου ουκ ανηρ ερημον ου ουχ υπαρχει ανθρωπος εν αυτη	26 ut plueret super terram absque homine, in deserto, ubi nullus mortalium commoratur,
27 του χορτασαι αβατον και αοικητον και του εκβλαστησαι εξοδον χλοης	27 ut impleret inviam et desolatam et produceret herbas in terra arida?
28 τις εστιν υετου πατηρ τις δε εστιν ο τετοκως βωλους δροσου	28 Quis est pluviae pater, vel quis genuit stillas roris?
29 εκ γαστρος δε τινος εκπορευεται ο κρυσταλλος παχνην δε εν ουρανω τις τετοκεν	29 De cuius sinu egressa est glacies, et pruinam de caelo quis genuit?
30 η καταβαινει ωσπερ υδωρ ρεον προσωπον δε αβυσσου τις επηξεν	30 In similitudinem lapidis aquae durantur, et superficies abyssi constringitur.
31 συνηκας δε δεσμον πλειαδος και φραγμον ωριωνος ηνοιξας	31 Numquid coniungere valebis nexus stellarum Pleiadum aut funiculum Arcturi poteris solvere?
32 η διανοιξεις μαζουρωθ εν καιρω αυτου και εσπερον επι κομης αυτου αξεις αυτα	32 Numquid produces Coronam in tempore suo et Ursam cum filiis ducis tu?
33 επιστασαι δε τροπας ουρανου η τα υπ' ουρανον ομοθυμαδον γινομενα	33 Numquid nosti leges caeli et pones scripturam eius in terra?
34 καλεσεις δε νεφος φωνη και τρομω υδατος λαβρω υπακουσεται σου	34 Numquid elevabis in nebula vocem tuam, et impetus aquarum operiet te?
35 αποστελεις δε κεραυνους και πορευσονται ερουσιν δε σοι τι εστιν	35 Numquid mittes fulgura, et ibunt et dicent tibi: “Adsumus!”?
36 τις δε εδωκεν γυναιξιν υφασματος σοφιαν η ποικιλτικην επιστημην	36 Quis posuit in visceribus ibis sapientiam, vel quis dedit gallo intellegentiam?
37 τις δε ο αριθμων νεφη σοφια ουρανον δε εις γην εκλινεν	37 Quis recensebit nubes in sapientia, et utres caeli quis declinabit,
38 κεχυται δε ωσπερ γη κονια κεκολληκα δε αυτον ωσπερ λιθω κυβον	38 quando funditur pulvis in solidum, et glebae compinguntur?
39 θηρευσεις δε λεουσιν βοραν ψυχας δε δρακοντων εμπλησεις	39 Numquid capies leaenae praedam et animam catulorum eius implebis,
40 δεδοικασιν γαρ εν κοιταις αυτων καθηνται δε εν υλαις ενεδρευοντες	40 quando cubant in antris et in specubus insidiantur?
41 τις δε ητοιμασεν κορακι βοραν νεοσσοι γαρ αυτου προς κυριον κεκραγασιν πλανωμενοι τα σιτα ζητουντες	41 Quis praeparat corvo escam suam, quando pulli eius clamant ad Deum vagantes, eo quod non habeant cibos?