ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Δ´ - 2 Re - Kings IV 2

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και εγενετο εν τω αναγειν κυριον τον ηλιου εν συσσεισμω ως εις τον ουρανον και επορευθη ηλιου και ελισαιε εκ γαλγαλων	1 Yahvé fit monter Élie au ciel dans un tourbillon: voici comment. Comme Élie sortait de Guilgal en compagnie d’Élisée,
2 και ειπεν ηλιου προς ελισαιε καθου δη ενταυθα οτι κυριος απεσταλκεν με εως βαιθηλ και ειπεν ελισαιε ζη κυριος και ζη η ψυχη σου ει καταλειψω σε και ηλθον εις βαιθηλ	2 Élie lui dit: “Reste ici je te prie. Yahvé m’envoie jusqu’à Béthel.” Mais Élisée répondit: “Aussi vrai que Yahvé est vivant et que je suis vivant, je ne te quitterai pas.” Et ils descendirent ensemble à Béthel.
3 και ηλθον οι υιοι των προφητων οι εν βαιθηλ προς ελισαιε και ειπον προς αυτον ει εγνως οτι κυριος σημερον λαμβανει τον κυριον σου επανωθεν της κεφαλης σου και ειπεν καγω εγνωκα σιωπατε	3 Les frères prophètes qui étaient à Béthel vinrent à la rencontre d’Élisée. Ils lui dirent: “Sais-tu que Yahvé enlèvera aujourd’hui ton maître au-dessus de toi?” Il répondit: “Je le sais bien, mais ne dites rien.”
4 και ειπεν ηλιου προς ελισαιε καθου δη ενταυθα οτι κυριος απεσταλκεν με εις ιεριχω και ειπεν ελισαιε ζη κυριος και ζη η ψυχη σου ει εγκαταλειψω σε και ηλθον εις ιεριχω	4 Élie lui dit: “Élisée, reste ici, je te prie, car Yahvé m’envoie à Jéricho.” Mais il répondit: “Aussi vrai que Yahvé est vivant et que je suis vivant, je ne te quitterai pas.” Ils arrivèrent ainsi à Jéricho.
5 και ηγγισαν οι υιοι των προφητων οι εν ιεριχω προς ελισαιε και ειπαν προς αυτον ει εγνως οτι σημερον λαμβανει κυριος τον κυριον σου επανωθεν της κεφαλης σου και ειπεν και γε εγω εγνων σιωπατε	5 Les frères prophètes qui étaient à Jéricho s’approchèrent d’Élisée: “Sais-tu, lui dirent-ils, que Yahvé enlèvera aujourd’hui ton maître au-dessus de toi?” Il répondit: “Je le sais, mais gardez votre calme.”
6 και ειπεν αυτω ηλιου καθου δη ωδε οτι κυριος απεσταλκεν με εως του ιορδανου και ειπεν ελισαιε ζη κυριος και ζη η ψυχη σου ει εγκαταλειψω σε και επορευθησαν αμφοτεροι	6 Élie lui dit: “Reste ici, je te prie, car Yahvé m’envoie au Jourdain.” Il répondit: “Aussi vrai que Yahvé est vivant et que je suis vivant, je ne te quitterai pas.” Et les deux prirent la route.
7 και πεντηκοντα ανδρες υιοι των προφητων και εστησαν εξ εναντιας μακροθεν και αμφοτεροι εστησαν επι του ιορδανου	7 Une cinquantaine des frères prophètes allèrent aussi, ils restèrent à distance pendant que tous les deux s’arrêtaient au bord du Jourdain.
8 και ελαβεν ηλιου την μηλωτην αυτου και ειλησεν και επαταξεν το υδωρ και διηρεθη το υδωρ ενθα και ενθα και διεβησαν αμφοτεροι εν ερημω	8 Alors Élie prit son manteau et le roula; il frappa les eaux avec et elles se partagèrent, de sorte que tous les deux passèrent à pied sec.
9 και εγενετο εν τω διαβηναι αυτους και ηλιου ειπεν προς ελισαιε αιτησαι τι ποιησω σοι πριν η αναλημφθηναι με απο σου και ειπεν ελισαιε γενηθητω δη διπλα εν πνευματι σου επ' εμε	9 Lorsqu’ils eurent traversé, Élie dit à Élisée: “Que veux-tu que je fasse pour toi? Demande-le avant que je ne sois enlevé d’auprès de toi.” Élisée répondit: “Que vienne sur moi une double part de ton esprit.”
10 και ειπεν ηλιου εσκληρυνας του αιτησασθαι εαν ιδης με αναλαμβανομενον απο σου και εσται σοι ουτως και εαν μη ου μη γενηται	10 Élie répondit: “Tu demandes une chose difficile! Si tu me vois pendant que je suis enlevé d’auprès de toi, tu l’auras; sinon, cela ne sera pas.”
11 και εγενετο αυτων πορευομενων επορευοντο και ελαλουν και ιδου αρμα πυρος και ιπποι πυρος και διεστειλαν ανα μεσον αμφοτερων και ανελημφθη ηλιου εν συσσεισμω ως εις τον ουρανον	11 Ils parlaient tout en marchant, lorsqu’un char de feu et des chevaux de feu les séparèrent l’un de l’autre: Élie monta au ciel dans un tourbillon.
12 και ελισαιε εωρα και εβοα πατερ πατερ αρμα ισραηλ και ιππευς αυτου και ουκ ειδεν αυτον ετι και επελαβετο των ιματιων αυτου και διερρηξεν αυτα εις δυο ρηγματα	12 Élisée le voyait et criait: “Mon père! Mon père! Char d’Israël et ses cavaliers!” Puis il ne les vit plus. Il saisit alors ses vêtements et les déchira en deux parts.
13 και υψωσεν την μηλωτην ηλιου η επεσεν επανωθεν ελισαιε και επεστρεψεν ελισαιε και εστη επι του χειλους του ιορδανου	13 Élisée ramassa le manteau d’Élie qui était tombé près de lui et il revint. Arrivé au bord du Jourdain il s’arrêta,
14 και ελαβεν την μηλωτην ηλιου η επεσεν επανωθεν αυτου και επαταξεν το υδωρ και ου διεστη και ειπεν που ο θεος ηλιου αφφω και επαταξεν τα υδατα και διερραγησαν ενθα και ενθα και διεβη ελισαιε	14 il prit le manteau d’Élie et il en frappa les eaux. Elles ne se divisèrent pas. Alors il dit: “Où est le Dieu d’Élie, où est-il?” Et comme il frappait les eaux, celles-ci se partagèrent en deux: Élisée traversa.
15 και ειδον αυτον οι υιοι των προφητων οι εν ιεριχω εξ εναντιας και ειπον επαναπεπαυται το πνευμα ηλιου επι ελισαιε και ηλθον εις συναντην αυτου και προσεκυνησαν αυτω επι την γην	15 Les frères prophètes le virent de loin et ils dirent: “L’esprit d’Élie repose sur Élisée!” Ils vinrent à sa rencontre et se prosternèrent à terre devant lui.
16 και ειπον προς αυτον ιδου δη μετα των παιδων σου πεντηκοντα ανδρες υιοι δυναμεως πορευθεντες δη ζητησατωσαν τον κυριον σου μηποτε ηρεν αυτον πνευμα κυριου και ερριψεν αυτον εν τω ιορδανη η εφ' εν των ορεων η εφ' ενα των βουνων και ειπεν ελισαιε ουκ αποστελειτε	16 Ils lui dirent: “Il y a bien ici parmi tes serviteurs 50 hommes solides. Laisse-les partir à la recherche de ton maître. L’Esprit de Yahvé l’a peut-être emporté et jeté sur quelque montagne ou dans l’une des vallées.” Mais il leur répondit: “Non! N’envoyez personne!”
17 και παρεβιασαντο αυτον εως οτου ησχυνετο και ειπεν αποστειλατε και απεστειλαν πεντηκοντα ανδρας και εζητησαν τρεις ημερας και ουχ ευρον αυτον	17 Comme ils insistaient au point d’en être fatigants, Élisée leur dit: “Eh bien, envoyez-les.” Ils envoyèrent donc les 50 hommes qui cherchèrent durant trois jours sans le retrouver.
18 και ανεστρεψαν προς αυτον και αυτος εκαθητο εν ιεριχω και ειπεν ελισαιε ουκ ειπον προς υμας μη πορευθητε	18 Quand ils revinrent vers lui à Jéricho, il leur dit: “Ne vous avais-je pas dit de ne pas y aller?”
19 και ειπον οι ανδρες της πολεως προς ελισαιε ιδου η κατοικησις της πολεως αγαθη καθως ο κυριος βλεπει και τα υδατα πονηρα και η γη ατεκνουμενη	19 Les gens de la ville dirent à Élisée: “On est bien ici, comme le voit mon seigneur, mais les eaux sont mauvaises et les femmes du pays sont stériles.”
20 και ειπεν ελισαιε λαβετε μοι υδρισκην καινην και θετε εκει αλα και ελαβον προς αυτον	20 Il leur dit: “Donnez-moi une assiette neuve et mettez du sel dedans.” Ils la lui donnèrent.
21 και εξηλθεν ελισαιε εις την διεξοδον των υδατων και ερριψεν εκει αλα και ειπεν ταδε λεγει κυριος ιαμαι τα υδατα ταυτα ουκ εσται ετι εκειθεν θανατος και ατεκνουμενη	21 Il se rendit à la source et jeta le sel dans l’eau, puis il dit: “Voici ce que dit Yahvé: J’ai assaini ces eaux, il n’en sortira plus jamais ni mort ni stérilité.”
22 και ιαθησαν τα υδατα εως της ημερας ταυτης κατα το ρημα ελισαιε ο ελαλησεν	22 Et les eaux furent assainies jusqu’à ce jour, selon la parole qu’avait prononcée Élisée.
23 και ανεβη εκειθεν εις βαιθηλ και αναβαινοντος αυτου εν τη οδω και παιδαρια μικρα εξηλθον εκ της πολεως και κατεπαιζον αυτου και ειπον αυτω αναβαινε φαλακρε αναβαινε	23 De là, il partit pour Béthel; comme il était sur la route qui monte, de jeunes garçons sortirent de la ville et se moquèrent de lui: “Allez le chauve, grimpe! Allez le chauve, grimpe!” disaient-ils.
24 και εξενευσεν οπισω αυτων και ειδεν αυτα και κατηρασατο αυτοις εν ονοματι κυριου και ιδου εξηλθον δυο αρκοι εκ του δρυμου και ανερρηξαν εξ αυτων τεσσαρακοντα και δυο παιδας	24 Il se retourna et, les voyant, il les maudit au nom de Yahvé: deux ourses sortirent de la forêt et déchirèrent 42 de ces garçons.
25 και επορευθη εκειθεν εις το ορος το καρμηλιον και εκειθεν επεστρεψεν εις σαμαρειαν	25 De là, il se rendit au mont Carmel puis il retourna à Samarie.