ΓΕΝΕΣΙΣ - Genesi - Genesis 48

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 εγενετο δε μετα τα ρηματα ταυτα και απηγγελη τω ιωσηφ οτι ο πατηρ σου ενοχλειται και αναλαβων τους δυο υιους αυτου τον μανασση και τον εφραιμ ηλθεν προς ιακωβ	1 Après cela, on vint dire à Joseph: “Ton père est malade!” Alors il prit avec lui ses deux fils Manassé et Éphraïm.
2 απηγγελη δε τω ιακωβ λεγοντες ιδου ο υιος σου ιωσηφ ερχεται προς σε και ενισχυσας ισραηλ εκαθισεν επι την κλινην	2 On avertit Jacob: “Ton fils Joseph est venu te voir.” Israël rassembla ses forces pour s’asseoir sur son lit.
3 και ειπεν ιακωβ τω ιωσηφ ο θεος μου ωφθη μοι εν λουζα εν γη χανααν και ευλογησεν με	3 Jacob dit à Joseph: “Lorsque le Dieu de la Steppe m’est apparu à Louz, au pays de Canaan, il m’a béni en ces termes:
4 και ειπεν μοι ιδου εγω αυξανω σε και πληθυνω σε και ποιησω σε εις συναγωγας εθνων και δωσω σοι την γην ταυτην και τω σπερματι σου μετα σε εις κατασχεσιν αιωνιον	4 Je te ferai grandir, je te multiplierai, je ferai de toi une communauté de peuples, et je donnerai ce pays à ta descendance après toi, pour qu’elle soit sa propriété pour toujours.
5 νυν ουν οι δυο υιοι σου οι γενομενοι σοι εν αιγυπτω προ του με ελθειν προς σε εις αιγυπτον εμοι εισιν εφραιμ και μανασση ως ρουβην και συμεων εσονται μοι	5 Aussi je veux prendre aujourd’hui comme mes enfants ces deux fils qui te sont nés en Égypte avant que je te rejoigne: Éphraïm et Manassé sont à moi, au même titre que Ruben et Siméon.
6 τα δε εκγονα α εαν γεννησης μετα ταυτα σοι εσονται επι τω ονοματι των αδελφων αυτων κληθησονται εν τοις εκεινων κληροις	6 Mais les enfants que tu as eus après eux, resteront à toi: ils recevront de leurs frères aînés leur nom et leur part d’héritage.
7 εγω δε ηνικα ηρχομην εκ μεσοποταμιας της συριας απεθανεν ραχηλ η μητηρ σου εν γη χανααν εγγιζοντος μου κατα τον ιπποδρομον χαβραθα της γης του ελθειν εφραθα και κατωρυξα αυτην εν τη οδω του ιπποδρομου αυτη εστιν βαιθλεεμ	7 Quant à moi, lorsque je venais de Paddân, Rachel mourut dans mes bras au pays de Canaan, sur la route, à une bonne distance d’Éfrata. C’est là que je l’ai enterrée, sur la route d’Éfrata, c’est-à-dire Bethléem.”
8 ιδων δε ισραηλ τους υιους ιωσηφ ειπεν τινες σοι ουτοι	8 En voyant les fils de Joseph, Israël demanda: “Ceux-là, qui sont-ils?”
9 ειπεν δε ιωσηφ τω πατρι αυτου υιοι μου εισιν ους εδωκεν μοι ο θεος ενταυθα και ειπεν ιακωβ προσαγαγε μοι αυτους ινα ευλογησω αυτους	9 Joseph répondit à son père: “Ce sont mes fils! Ce sont les fils que Dieu m’a donnés ici.” Israël lui dit: “Amène-les-moi, je te prie, et je les bénirai.”
10 οι δε οφθαλμοι ισραηλ εβαρυωπησαν απο του γηρους και ουκ ηδυνατο βλεπειν και ηγγισεν αυτους προς αυτον και εφιλησεν αυτους και περιελαβεν αυτους	10 La vue d’Israël avait beaucoup baissé à cause de son grand âge, et il ne voyait presque plus. Joseph fit donc venir ses deux fils près de son père qui les embrassa et les prit dans ses bras.
11 και ειπεν ισραηλ προς ιωσηφ ιδου του προσωπου σου ουκ εστερηθην και ιδου εδειξεν μοι ο θεος και το σπερμα σου	11 Israël dit à Joseph: “Je ne pensais plus revoir ton visage et voici que Dieu m’a même fait voir tes enfants!”
12 και εξηγαγεν ιωσηφ αυτους απο των γονατων αυτου και προσεκυνησαν αυτω επι προσωπον επι της γης	12 Alors Joseph les retira des bras de son père et se prosterna la face contre terre.
13 λαβων δε ιωσηφ τους δυο υιους αυτου τον τε εφραιμ εν τη δεξια εξ αριστερων δε ισραηλ τον δε μανασση εν τη αριστερα εκ δεξιων δε ισραηλ ηγγισεν αυτους αυτω	13 Puis Joseph prit ses deux fils, Éphraïm à sa droite pour qu’il soit à la gauche d’Israël, et Manassé à sa gauche pour qu’il soit à la droite d’Israël. Et il les fit approcher.
14 εκτεινας δε ισραηλ την χειρα την δεξιαν επεβαλεν επι την κεφαλην εφραιμ ουτος δε ην ο νεωτερος και την αριστεραν επι την κεφαλην μανασση εναλλαξ τας χειρας	14 Mais Israël étendit sa main droite et la posa sur la tête d’Éphraïm, qui était le second; croisant ainsi ses mains, il posa sa main gauche sur la tête de Manassé, alors que Manassé était l’aîné.
15 και ηυλογησεν αυτους και ειπεν ο θεος ω ευηρεστησαν οι πατερες μου εναντιον αυτου αβρααμ και ισαακ ο θεος ο τρεφων με εκ νεοτητος εως της ημερας ταυτης	15 Israël bénit Joseph: “Que le Dieu devant qui ont marché mes pères, Abraham et Isaac, que le Dieu qui fut mon berger depuis ma naissance jusqu’à aujourd’hui,
16 ο αγγελος ο ρυομενος με εκ παντων των κακων ευλογησαι τα παιδια ταυτα και επικληθησεται εν αυτοις το ονομα μου και το ονομα των πατερων μου αβρααμ και ισαακ και πληθυνθειησαν εις πληθος πολυ επι της γης	16 que l’Ange qui m’a délivré de tout mal, bénisse ces garçons! Que grâce à eux on se souvienne de mon nom, comme du nom de mes pères, Abraham et Isaac! Qu’ils grandissent de plus en plus au milieu du pays!”
17 ιδων δε ιωσηφ οτι επεβαλεν ο πατηρ την δεξιαν αυτου επι την κεφαλην εφραιμ βαρυ αυτω κατεφανη και αντελαβετο ιωσηφ της χειρος του πατρος αυτου αφελειν αυτην απο της κεφαλης εφραιμ επι την κεφαλην μανασση	17 Joseph remarqua que son père plaçait sa main droite sur la tête d’Éphraïm et cela lui déplut. Il prit donc la main de son père pour la déplacer de la tête d’Éphraïm sur la tête de Manassé.
18 ειπεν δε ιωσηφ τω πατρι αυτου ουχ ουτως πατερ ουτος γαρ ο πρωτοτοκος επιθες την δεξιαν σου επι την κεφαλην αυτου	18 Et Joseph dit à son père: “Ne fais pas comme cela, mon père, car c’est celui-ci qui est l’aîné. Pose ta main droite sur sa tête.”
19 και ουκ ηθελησεν αλλα ειπεν οιδα τεκνον οιδα και ουτος εσται εις λαον και ουτος υψωθησεται αλλα ο αδελφος αυτου ο νεωτερος μειζων αυτου εσται και το σπερμα αυτου εσται εις πληθος εθνων	19 Son père refusa et répondit: “Je le sais bien, mon fils! Lui aussi deviendra un peuple, lui aussi grandira! Cependant son frère plus jeune deviendra plus grand que lui, et sa descendance deviendra un ensemble de nations.”
20 και ευλογησεν αυτους εν τη ημερα εκεινη λεγων εν υμιν ευλογηθησεται ισραηλ λεγοντες ποιησαι σε ο θεος ως εφραιμ και ως μανασση και εθηκεν τον εφραιμ εμπροσθεν του μανασση	20 Il les bénit donc en ce jour, en disant: “Quand on bénira, en Israël, on vous citera en exemple: Que Dieu te rende semblable à Éphraïm et à Manassé”. Mais il plaça Éphraïm avant Manassé.
21 ειπεν δε ισραηλ τω ιωσηφ ιδου εγω αποθνησκω και εσται ο θεος μεθ' υμων και αποστρεψει υμας εις την γην των πατερων υμων	21 Israël dit à Joseph: “Je vais mourir, mais Dieu sera avec vous: il vous fera revenir au pays de vos pères.
22 εγω δε διδωμι σοι σικιμα εξαιρετον υπερ τους αδελφους σου ην ελαβον εκ χειρος αμορραιων εν μαχαιρα μου και τοξω	22 Voici ce que je te donne de plus qu’à tes frères: cette parcelle de terre, Sichem, que j’ai conquise sur les Amorites par mon épée et par mon arc.”