Scrutatio

Sabato, 11 maggio 2024 - San Fabio e compagni ( Letture di oggi)

ΓΕΝΕΣΙΣ - Genesi - Genesis 37


font
LXXNEW JERUSALEM
1 κατωκει δε ιακωβ εν τη γη ου παρωκησεν ο πατηρ αυτου εν γη χανααν1 But Jacob settled in the land where his father had stayed, the land of Canaan.
2 αυται δε αι γενεσεις ιακωβ ιωσηφ δεκα επτα ετων ην ποιμαινων μετα των αδελφων αυτου τα προβατα ων νεος μετα των υιων βαλλας και μετα των υιων ζελφας των γυναικων του πατρος αυτου κατηνεγκεν δε ιωσηφ ψογον πονηρον προς ισραηλ τον πατερα αυτων2 This is the story of Joseph. Joseph was seventeen years old. As he was young, he was shepherdingthe flock with his brothers, with the sons of his father's wives, Bilhah and Zilpah; and Joseph brought his fatherbad reports about them.
3 ιακωβ δε ηγαπα τον ιωσηφ παρα παντας τους υιους αυτου οτι υιος γηρους ην αυτω εποιησεν δε αυτω χιτωνα ποικιλον3 Jacob loved Joseph more than al his other sons, for he was the son of his old age, and he had adecorated tunic made for him.
4 ιδοντες δε οι αδελφοι αυτου οτι αυτον ο πατηρ φιλει εκ παντων των υιων αυτου εμισησαν αυτον και ουκ εδυναντο λαλειν αυτω ουδεν ειρηνικον4 But his brothers, seeing how much more his father loved him than all his other sons, came to hate himso much that they could not say a civil word to him.
5 ενυπνιασθεις δε ιωσηφ ενυπνιον απηγγειλεν αυτο τοις αδελφοις αυτου5 Now Joseph had a dream, and he repeated it to his brothers, who then hated him more than ever.
6 και ειπεν αυτοις ακουσατε του ενυπνιου τουτου ου ενυπνιασθην6 'Listen', he said, 'to the dream I had.
7 ωμην ημας δεσμευειν δραγματα εν μεσω τω πεδιω και ανεστη το εμον δραγμα και ωρθωθη περιστραφεντα δε τα δραγματα υμων προσεκυνησαν το εμον δραγμα7 We were binding sheaves in the field, when my sheaf suddenly rose and stood upright, and then yoursheaves gathered round and bowed to my sheaf.'
8 ειπαν δε αυτω οι αδελφοι μη βασιλευων βασιλευσεις εφ' ημας η κυριευων κυριευσεις ημων και προσεθεντο ετι μισειν αυτον ενεκεν των ενυπνιων αυτου και ενεκεν των ρηματων αυτου8 'So you want to be king over us,' his brothers retorted, 'you want to lord it over us?' And they hatedhim even more, on account of his dreams and of what he said.
9 ειδεν δε ενυπνιον ετερον και διηγησατο αυτο τω πατρι αυτου και τοις αδελφοις αυτου και ειπεν ιδου ενυπνιασαμην ενυπνιον ετερον ωσπερ ο ηλιος και η σεληνη και ενδεκα αστερες προσεκυνουν με9 He had another dream which he recounted to his brothers. 'Look, I have had another dream,' he said.'There were the sun, the moon and eleven stars, bowing down to me.'
10 και επετιμησεν αυτω ο πατηρ αυτου και ειπεν αυτω τι το ενυπνιον τουτο ο ενυπνιασθης αρα γε ελθοντες ελευσομεθα εγω τε και η μητηρ σου και οι αδελφοι σου προσκυνησαι σοι επι την γην10 He told his father and brothers, and his father scolded him. 'A fine dream to have!' he said to him.'Are all of us then, myself, your mother and your brothers, to come and bow to the ground before you?'
11 εζηλωσαν δε αυτον οι αδελφοι αυτου ο δε πατηρ αυτου διετηρησεν το ρημα11 His brothers held it against him, but his father pondered the matter.
12 επορευθησαν δε οι αδελφοι αυτου βοσκειν τα προβατα του πατρος αυτων εις συχεμ12 His brothers went to pasture their father's flock at Shechem.
13 και ειπεν ισραηλ προς ιωσηφ ουχ οι αδελφοι σου ποιμαινουσιν εν συχεμ δευρο αποστειλω σε προς αυτους ειπεν δε αυτω ιδου εγω13 Then Israel said to Joseph, 'Your brothers are with the flock at Shechem, aren't they? Come, I amgoing to send you to them.' 'I am ready,' he replied.
14 ειπεν δε αυτω ισραηλ πορευθεις ιδε ει υγιαινουσιν οι αδελφοι σου και τα προβατα και αναγγειλον μοι και απεστειλεν αυτον εκ της κοιλαδος της χεβρων και ηλθεν εις συχεμ14 He said to him, 'Go and see how your brothers and the flock are doing, and bring me word.' He senthim from the val ey of Hebron, and Joseph arrived at Shechem.
15 και ευρεν αυτον ανθρωπος πλανωμενον εν τω πεδιω ηρωτησεν δε αυτον ο ανθρωπος λεγων τι ζητεις15 A man found him wandering in the countryside and asked him, 'What are you looking for ? '
16 ο δε ειπεν τους αδελφους μου ζητω αναγγειλον μοι που βοσκουσιν16 'I am looking for my brothers,' he replied. 'Please tel me where they are pasturing their flock.'
17 ειπεν δε αυτω ο ανθρωπος απηρκασιν εντευθεν ηκουσα γαρ αυτων λεγοντων πορευθωμεν εις δωθαιμ και επορευθη ιωσηφ κατοπισθεν των αδελφων αυτου και ευρεν αυτους εν δωθαιμ17 The man answered, 'They have moved on from here; indeed I heard them say, "Let us go toDothan." ' So Joseph went after his brothers and found them at Dothan.
18 προειδον δε αυτον μακροθεν προ του εγγισαι αυτον προς αυτους και επονηρευοντο του αποκτειναι αυτον18 They saw him in the distance, and before he reached them they made a plot to kil him.
19 ειπαν δε εκαστος προς τον αδελφον αυτου ιδου ο ενυπνιαστης εκεινος ερχεται19 'Here comes that dreamer,' they said to one another.
20 νυν ουν δευτε αποκτεινωμεν αυτον και ριψωμεν αυτον εις ενα των λακκων και ερουμεν θηριον πονηρον κατεφαγεν αυτον και οψομεθα τι εσται τα ενυπνια αυτου20 'Come on, let us kil him now and throw him down one of the storage-wells; we can say that somewild animal has devoured him. Then we shal see what becomes of his dreams.'
21 ακουσας δε ρουβην εξειλατο αυτον εκ των χειρων αυτων και ειπεν ου παταξομεν αυτον εις ψυχην21 But Reuben heard, and he saved him from their clutches. 'We must not take his life,' he said.
22 ειπεν δε αυτοις ρουβην μη εκχεητε αιμα εμβαλετε αυτον εις τον λακκον τουτον τον εν τη ερημω χειρα δε μη επενεγκητε αυτω οπως εξεληται αυτον εκ των χειρων αυτων και αποδω αυτον τω πατρι αυτου22 'Shed no blood,' said Reuben to them, 'throw him down that wel out in the desert, but do not kil himyourselves' -- intending to save him from them and to restore him to his father.
23 εγενετο δε ηνικα ηλθεν ιωσηφ προς τους αδελφους αυτου εξεδυσαν τον ιωσηφ τον χιτωνα τον ποικιλον τον περι αυτον23 So, when Joseph reached his brothers, they pul ed off his tunic, the decorated tunic which he waswearing,
24 και λαβοντες αυτον ερριψαν εις τον λακκον ο δε λακκος κενος υδωρ ουκ ειχεν24 and catching hold of him, threw him into the wel . The wel was empty, with no water in it.
25 εκαθισαν δε φαγειν αρτον και αναβλεψαντες τοις οφθαλμοις ειδον και ιδου οδοιποροι ισμαηλιται ηρχοντο εκ γαλααδ και αι καμηλοι αυτων εγεμον θυμιαματων και ρητινης και στακτης επορευοντο δε καταγαγειν εις αιγυπτον25 They then sat down to eat. Looking up, they saw a group of Ishmaelites who were coming fromGilead, their camels laden with gum tragacanth, balsam and resin, which they were taking to Egypt.
26 ειπεν δε ιουδας προς τους αδελφους αυτου τι χρησιμον εαν αποκτεινωμεν τον αδελφον ημων και κρυψωμεν το αιμα αυτου26 Then Judah said to his brothers, 'What do we gain by killing our brother and covering up his blood?
27 δευτε αποδωμεθα αυτον τοις ισμαηλιταις τουτοις αι δε χειρες ημων μη εστωσαν επ' αυτον οτι αδελφος ημων και σαρξ ημων εστιν ηκουσαν δε οι αδελφοι αυτου27 Come, let us sel him to the Ishmaelites, then we shal not have laid hands on him ourselves. Afteral , he is our brother, and our own flesh.' His brothers agreed.
28 και παρεπορευοντο οι ανθρωποι οι μαδιηναιοι οι εμποροι και εξειλκυσαν και ανεβιβασαν τον ιωσηφ εκ του λακκου και απεδοντο τον ιωσηφ τοις ισμαηλιταις εικοσι χρυσων και κατηγαγον τον ιωσηφ εις αιγυπτον28 Now some Midianite merchants were passing, and they pul ed Joseph out of the wel . They soldJoseph to the Ishmaelites for twenty shekels of silver, and these men took Joseph to Egypt.
29 ανεστρεψεν δε ρουβην επι τον λακκον και ουχ ορα τον ιωσηφ εν τω λακκω και διερρηξεν τα ιματια αυτου29 When Reuben went back to the wel , there was no sign of Joseph. Tearing his clothes,
30 και ανεστρεψεν προς τους αδελφους αυτου και ειπεν το παιδαριον ουκ εστιν εγω δε που πορευομαι ετι30 he went back to his brothers. 'The boy has gone,' he said. 'What am I going to do?'
31 λαβοντες δε τον χιτωνα του ιωσηφ εσφαξαν εριφον αιγων και εμολυναν τον χιτωνα τω αιματι31 They took Joseph's tunic and, slaughtering a goat, dipped the tunic in the blood.
32 και απεστειλαν τον χιτωνα τον ποικιλον και εισηνεγκαν τω πατρι αυτων και ειπαν τουτον ευρομεν επιγνωθι ει χιτων του υιου σου εστιν η ου32 Then they sent off the decorated tunic and had it taken to their father, with the message, 'This iswhat we have found. Do you recognise it as your son's tunic or not?'
33 και επεγνω αυτον και ειπεν χιτων του υιου μου εστιν θηριον πονηρον κατεφαγεν αυτον θηριον ηρπασεν τον ιωσηφ33 He recognised it and cried, 'My son's tunic! A wild animal has devoured him! Joseph has been torn topieces!'
34 διερρηξεν δε ιακωβ τα ιματια αυτου και επεθετο σακκον επι την οσφυν αυτου και επενθει τον υιον αυτου ημερας πολλας34 Tearing his clothes and putting sackcloth round his waist, Jacob mourned his son for many days.
35 συνηχθησαν δε παντες οι υιοι αυτου και αι θυγατερες και ηλθον παρακαλεσαι αυτον και ουκ ηθελεν παρακαλεισθαι λεγων οτι καταβησομαι προς τον υιον μου πενθων εις αδου και εκλαυσεν αυτον ο πατηρ αυτου35 Al his sons and daughters tried to comfort him, but he refused to be comforted. 'No,' he said, 'I wilgo down to Sheol in mourning and join my son.' Thus his father wept for him.
36 οι δε μαδιηναιοι απεδοντο τον ιωσηφ εις αιγυπτον τω πετεφρη τω σπαδοντι φαραω αρχιμαγειρω36 Meanwhile the Midianites had sold him in Egypt to Potiphar, one of Pharaoh's officials andcommander of the guard.