1 και ην πασα η γη χειλος εν και φωνη μια πασιν | 1 Tutta la terra aveva un’unica lingua e uniche parole. |
2 και εγενετο εν τω κινησαι αυτους απο ανατολων ευρον πεδιον εν γη σεννααρ και κατωκησαν εκει | 2 Emigrando dall’oriente, gli uomini capitarono in una pianura nella regione di Sinar e vi si stabilirono. |
3 και ειπεν ανθρωπος τω πλησιον δευτε πλινθευσωμεν πλινθους και οπτησωμεν αυτας πυρι και εγενετο αυτοις η πλινθος εις λιθον και ασφαλτος ην αυτοις ο πηλος | 3 Si dissero l’un l’altro: «Venite, facciamoci mattoni e cuociamoli al fuoco». Il mattone servì loro da pietra e il bitume da malta. |
4 και ειπαν δευτε οικοδομησωμεν εαυτοις πολιν και πυργον ου η κεφαλη εσται εως του ουρανου και ποιησωμεν εαυτοις ονομα προ του διασπαρηναι επι προσωπου πασης της γης | 4 Poi dissero: «Venite, costruiamoci una città e una torre, la cui cima tocchi il cielo, e facciamoci un nome, per non disperderci su tutta la terra». |
5 και κατεβη κυριος ιδειν την πολιν και τον πυργον ον ωκοδομησαν οι υιοι των ανθρωπων | 5 Ma il Signore scese a vedere la città e la torre che i figli degli uomini stavano costruendo. |
6 και ειπεν κυριος ιδου γενος εν και χειλος εν παντων και τουτο ηρξαντο ποιησαι και νυν ουκ εκλειψει εξ αυτων παντα οσα αν επιθωνται ποιειν | 6 Il Signore disse: «Ecco, essi sono un unico popolo e hanno tutti un’unica lingua; questo è l’inizio della loro opera, e ora quanto avranno in progetto di fare non sarà loro impossibile. |
7 δευτε και καταβαντες συγχεωμεν εκει αυτων την γλωσσαν ινα μη ακουσωσιν εκαστος την φωνην του πλησιον | 7 Scendiamo dunque e confondiamo la loro lingua, perché non comprendano più l’uno la lingua dell’altro». |
8 και διεσπειρεν αυτους κυριος εκειθεν επι προσωπον πασης της γης και επαυσαντο οικοδομουντες την πολιν και τον πυργον | 8 Il Signore li disperse di là su tutta la terra ed essi cessarono di costruire la città. |
9 δια τουτο εκληθη το ονομα αυτης συγχυσις οτι εκει συνεχεεν κυριος τα χειλη πασης της γης και εκειθεν διεσπειρεν αυτους κυριος ο θεος επι προσωπον πασης της γης | 9 Per questo la si chiamò Babele, perché là il Signore confuse la lingua di tutta la terra e di là il Signore li disperse su tutta la terra.
|
10 και αυται αι γενεσεις σημ σημ υιος εκατον ετων οτε εγεννησεν τον αρφαξαδ δευτερου ετους μετα τον κατακλυσμον | 10 Questa è la discendenza di Sem: Sem aveva cento anni quando generò Arpacsàd, due anni dopo il diluvio; |
11 και εζησεν σημ μετα το γεννησαι αυτον τον αρφαξαδ πεντακοσια ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας και απεθανεν | 11 Sem, dopo aver generato Arpacsàd, visse cinquecento anni e generò figli e figlie.
|
12 και εζησεν αρφαξαδ εκατον τριακοντα πεντε ετη και εγεννησεν τον καιναν | 12 Arpacsàd aveva trentacinque anni quando generò Selach; |
13 και εζησεν αρφαξαδ μετα το γεννησαι αυτον τον καιναν ετη τετρακοσια τριακοντα και εγεννησεν υιους και θυγατερας και απεθανεν και εζησεν καιναν εκατον τριακοντα ετη και εγεννησεν τον σαλα και εζησεν καιναν μετα το γεννησαι αυτον τον σαλα ετη τριακοσια τριακοντα και εγεννησεν υιους και θυγατερας και απεθανεν | 13 Arpacsàd, dopo aver generato Selach, visse quattrocentotré anni e generò figli e figlie.
|
14 και εζησεν σαλα εκατον τριακοντα ετη και εγεννησεν τον εβερ | 14 Selach aveva trent’anni quando generò Eber; |
15 και εζησεν σαλα μετα το γεννησαι αυτον τον εβερ τριακοσια τριακοντα ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας και απεθανεν | 15 Selach, dopo aver generato Eber, visse quattrocentotré anni e generò figli e figlie.
|
16 και εζησεν εβερ εκατον τριακοντα τεσσαρα ετη και εγεννησεν τον φαλεκ | 16 Eber aveva trentaquattro anni quando generò Peleg; |
17 και εζησεν εβερ μετα το γεννησαι αυτον τον φαλεκ ετη τριακοσια εβδομηκοντα και εγεννησεν υιους και θυγατερας και απεθανεν | 17 Eber, dopo aver generato Peleg, visse quattrocentotrenta anni e generò figli e figlie.
|
18 και εζησεν φαλεκ εκατον τριακοντα ετη και εγεννησεν τον ραγαυ | 18 Peleg aveva trent’anni quando generò Reu; |
19 και εζησεν φαλεκ μετα το γεννησαι αυτον τον ραγαυ διακοσια εννεα ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας και απεθανεν | 19 Peleg, dopo aver generato Reu, visse duecentonove anni e generò figli e figlie.
|
20 και εζησεν ραγαυ εκατον τριακοντα δυο ετη και εγεννησεν τον σερουχ | 20 Reu aveva trentadue anni quando generò Serug; |
21 και εζησεν ραγαυ μετα το γεννησαι αυτον τον σερουχ διακοσια επτα ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας και απεθανεν | 21 Reu, dopo aver generato Serug, visse duecentosette anni e generò figli e figlie.
|
22 και εζησεν σερουχ εκατον τριακοντα ετη και εγεννησεν τον ναχωρ | 22 Serug aveva trent’anni quando generò Nacor; |
23 και εζησεν σερουχ μετα το γεννησαι αυτον τον ναχωρ ετη διακοσια και εγεννησεν υιους και θυγατερας και απεθανεν | 23 Serug, dopo aver generato Nacor, visse duecento anni e generò figli e figlie.
|
24 και εζησεν ναχωρ ετη εβδομηκοντα εννεα και εγεννησεν τον θαρα | 24 Nacor aveva ventinove anni quando generò Terach; |
25 και εζησεν ναχωρ μετα το γεννησαι αυτον τον θαρα ετη εκατον εικοσι εννεα και εγεννησεν υιους και θυγατερας και απεθανεν | 25 Nacor, dopo aver generato Terach, visse centodiciannove anni e generò figli e figlie.
|
26 και εζησεν θαρα εβδομηκοντα ετη και εγεννησεν τον αβραμ και τον ναχωρ και τον αρραν | 26 Terach aveva settant’anni quando generò Abram, Nacor e Aran.
|
27 αυται δε αι γενεσεις θαρα θαρα εγεννησεν τον αβραμ και τον ναχωρ και τον αρραν και αρραν εγεννησεν τον λωτ | 27 Questa è la discendenza di Terach: Terach generò Abram, Nacor e Aran; Aran generò Lot. |
28 και απεθανεν αρραν ενωπιον θαρα του πατρος αυτου εν τη γη η εγενηθη εν τη χωρα των χαλδαιων | 28 Aran poi morì alla presenza di suo padre Terach nella sua terra natale, in Ur dei Caldei. |
29 και ελαβον αβραμ και ναχωρ εαυτοις γυναικας ονομα τη γυναικι αβραμ σαρα και ονομα τη γυναικι ναχωρ μελχα θυγατηρ αρραν πατηρ μελχα και πατηρ ιεσχα | 29 Abram e Nacor presero moglie; la moglie di Abram si chiamava Sarài e la moglie di Nacor Milca, che era figlia di Aran, padre di Milca e padre di Isca. |
30 και ην σαρα στειρα και ουκ ετεκνοποιει | 30 Sarài era sterile e non aveva figli.
|
31 και ελαβεν θαρα τον αβραμ υιον αυτου και τον λωτ υιον αρραν υιον του υιου αυτου και την σαραν την νυμφην αυτου γυναικα αβραμ του υιου αυτου και εξηγαγεν αυτους εκ της χωρας των χαλδαιων πορευθηναι εις την γην χανααν και ηλθεν εως χαρραν και κατωκησεν εκει | 31 Poi Terach prese Abram, suo figlio, e Lot, figlio di Aran, figlio cioè di suo figlio, e Sarài sua nuora, moglie di Abram suo figlio, e uscì con loro da Ur dei Caldei per andare nella terra di Canaan. Arrivarono fino a Carran e vi si stabilirono.
|
32 και εγενοντο αι ημεραι θαρα εν χαρραν διακοσια πεντε ετη και απεθανεν θαρα εν χαρραν | 32 La vita di Terach fu di duecentocinque anni; Terach morì a Carran. |