Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Secondo libro di Samuele 22


font
BIBBIA CEI 1974NOVA VULGATA
1 Davide rivolse al Signore le parole di questo canto, quando il Signore lo liberò dalla mano di tutti i suoi nemici, specialmente dalla mano di Saul.1 Locutus est autem David Domino verba carminis huius in die, qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum et de manu Saul,
2 Egli disse:

"Il Signore è la mia roccia,
la mia fortezza, il mio liberatore,
2 et ait:
“ Dominus petra mea et arx mea et salvator meus;
3 il mio Dio, la mia rupe in cui mi rifugio,
il mio scudo, la mia salvezza, il mio riparo!
Sei la mia roccaforte che mi salva:
tu mi salvi dalla violenza.
3 Deus meus, rupes mea, in quam confugiam,
scutum meum et cornu salutis meae!
Munimentum meum et refugium meum.
Salvator meus, de violentia liberabis me.
4 Invoco il Signore, degno di ogni lode,
e sono liberato dai miei nemici.
4 Laudabilem invocabo Dominum
et ab inimicis meis salvus ero.
5 Mi circondavano i flutti della morte,
mi atterrivano torrenti esiziali.
5 Quia circumdederunt me fluctus mortis,
torrentes Belial terruerunt me;
6 Mi avviluppavano le funi degli inferi;
mi stavano davanti i lacci della morte.
6 praeoccupaverunt me laquei mortis.
7 Nell'angoscia ho invocato il Signore,
ho gridato al mio Dio,
Egli ha ascoltato dal suo tempio la mia voce;
il mio grido è giunto ai suoi orecchi.
7 In tribulatione mea invocavi Dominum
et ad Deum meum clamavi;
et exaudivit de templo suo vocem meam,
et clamor meus venit ad aures eius.
8 Si scosse la terra e sobbalzò;
tremarono le fondamenta del cielo;
si scossero, perché egli si era irritato.
8 Commota est et contremuit terra;
fundamenta caelorum concussa sunt
et conquassata, quoniam iratus est.
9 Fumo salì dalle sue narici;
dalla sua bocca uscì un fuoco divoratore;
carboni accesi partirono da lui.
9 Ascendit fumus de naribus eius,
et ignis de ore eius vorabat;
carbones incensi sunt ab eo.
10 Egli piegò i cieli e discese;
una nube oscura era sotto i suoi piedi.
10 Et inclinavit caelos et descendit,
et caligo sub pedibus eius.
11 Cavalcò un cherubino e volò;
si librò sulle ali del vento.
11 Et ascendit super cherub et volavit
et devolavit super pennas venti.
12 Si avvolse di tenebra tutto intorno;
acque scure e dense nubi erano la sua tenda.
12 Posuit tenebras in circuitu suo tabernaculum suum,
tenebrosas aquas, nubes densissimas.
13 Per lo splendore che lo precedeva
arsero carboni infuocati.
13 Prae fulgore in conspectu eius
incensi sunt carbones ignis.
14 Il Signore tuonò nei cieli,
l'Altissimo emise la sua voce.
14 Intonuit de caelo Dominus,
et Excelsus dedit vocem suam.
15 Scagliò frecce e li disperse;
vibrò folgori e li mise in fuga.
15 Misit sagittas et dissipavit eos,
fulguravit fulmina et conturbavit eos.
16 Apparvero le profondità marine;
si scoprirono le basi del mondo,
come effetto della tua minaccia, Signore,
del soffio violento della tua ira.
16 Et apparuerunt effusiones maris,
et revelata sunt fundamenta orbis
ab increpatione Domini,
ab inspiratione spiritus furoris eius.
17 Dall'alto stese la mano e mi prese;
mi fece uscire dalle grandi acque.
17 Misit de excelso et assumpsit me,
traxit me de aquis multis;
18 Mi liberò dai miei robusti avversari,
dai miei nemici più forti di me.
18 liberavit me ab inimico meo potentissimo,
ab his, qui oderant me, qui robustiores me erant.
19 Mi affrontarono nel giorno della mia rovina,
ma il Signore fu il mio sostegno.
19 Praevenerunt me in die afflictionis meae,
et factus est Dominus firmamentum meum;
20 Egli mi trasse al largo;
mi liberò, perché oggetto della sua benevolenza.
20 et eduxit me in latitudinem,
liberavit me, quia complacui ei.
21 Il Signore mi ricompensò secondo la mia giustizia,
mi trattò secondo la purità delle mie mani.
21 Retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam
et secundum munditiam manuum mearum reddit mihi,
22 Perché mi sono mantenuto nelle vie del Signore,
non sono stato empio, lontano dal mio Dio,
22 quia custodivi vias Domini
et non egi impie a Deo meo.
23 perché tutti i suoi decreti mi sono dinanzi
e non ho allontanato da me le sue leggi.
23 Omnia enim iudicia eius in conspectu meo,
et a praeceptis eius non recessi;
24 Sono stato irreprensibile nei suoi riguardi;
mi sono guardato dall'iniquità.
24 et fui immaculatus cum eo
et custodivi me ab iniquitate mea.
25 Il Signore mi trattò secondo la mia giustizia,
secondo la purità delle mie mani alla sua presenza.
25 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam
et secundum munditiam meam in conspectu oculorum suorum.
26 Con il pio ti mostri pio,
con il prode ti mostri integro;
26 Cum sancto sanctus eris
et cum viro innocente innocens eris;
27 con il puro ti mostri puro,
con il tortuoso ti mostri astuto.
27 cum electo electus eris
et cum perverso callidus eris.
28 Tu salvi la gente umile,
mentre abbassi gli occhi dei superbi.
28 Et populum pauperem salvum facies
et oculos superborum humiliabis,
29 Sì, tu sei la mia lucerna, Signore;
il Signore illumina la mia tenebra.
29 quia tu lucerna mea, Domine,
et Deus meus illuminat tenebras meas.
30 Sì, con te io posso affrontare una schiera,
con il mio Dio posso slanciarmi sulle mura.
30 In te enim aggrediar hostium turmas,
in Deo meo transiliam murum.
31 La via di Dio è perfetta;
la parola del Signore è integra;
egli è scudo per quanti si rifugiano in lui.
31 Deus, immaculata via eius,
eloquium Domini igne examinatum;
scutum est omnium sperantium in se.
32 C'è forse un dio come il Signore;
una rupe fuori del nostro Dio?
32 Quoniam quis est Deus praeter Dominum?
Et quae rupes praeter Deum nostrum?
33 Dio mi cinge di forza,
rende sicura la mia via.
33 Deus, qui accinxit me fortitudine
et complanavit perfectam viam meam,
34 Ha reso simili i miei piedi a quelli delle cerve;
mi ha fatto stare sulle alture.
34 coaequans pedes meos cervis
et super excelsa statuens me;
35 Ha addestrato la mia mano alla guerra;
ha posto un arco di bronzo nelle mie braccia.
35 docens manus meas ad proelium,
et tendunt arcum aereum brachia mea.
36 Mi hai dato lo scudo della tua salvezza,
la tua sollecitudine mi fa crescere.
36 Dedisti mihi clipeum salutis tuae,
et exauditio tua magnificavit me.
37 Fai largo davanti ai miei passi;
le mie gambe non vacillano.
37 Dilatasti gressus meos subtus me,
et non sunt infirmati tali mei.
38 Inseguo e raggiungo i miei nemici,
non desisto finché non siano distrutti.
38 Persequebar inimicos meos et conterebam
et non convertebar, donec consumerem eos.
39 Li colpisco ed essi non possono resistere;
cadono sotto i miei piedi.
39 Consumpsi eos et confregi, ut non consurgerent:
ceciderunt sub pedibus meis.
40 Mi cingi di forza per la battaglia;
hai fatto piegare sotto di me i miei avversari.
40 Accinxisti me fortitudine ad proelium,
incurvasti insurgentes in me subtus me.
41 Mi mostri i nemici di spalle,
così io distruggo quelli che mi odiano.
41 Inimicos meos dedisti mihi dorsum,
odientes me, et disperdidi eos.
42 Gridano, ma nessuno li salva,
verso il Signore, che a loro non risponde.
42 Clamaverunt, et non erat qui salvaret,
ad Dominum, et non exaudivit eos.
43 Li disperdo come polvere della terra,
li calpesto come fango delle piazze.
43 Contrivi eos ut pulverem terrae,
quasi lutum platearum comminui eos.
44 Tu mi liberi dalle contese del popolo;
mi poni a capo di nazioni;
un popolo non conosciuto mi serve.
44 Salvasti me a contradictionibus populi mei,
constituisti me in caput gentium.
Populus, quem ignorabam, servit mihi,
45 I figli degli stranieri mi onorano
appena sentono, mi obbediscono.
45 filii alieni blandiuntur mihi,
auditu auris oboediunt mihi.
46 I figli degli stranieri vengono meno,
lasciano con spavento i loro nascondigli.
46 Filii alieni defluunt
et contremiscunt ex arcibus suis.
47 Viva il Signore! Sia benedetta la mia rupe!
Sia esaltato il Dio della mia salvezza!
47 Vivit Dominus, et benedicta petra mea,
et exaltetur Deus, petra salutis meae.
48 Dio fa vendetta per me
e mi sottomette i popoli.
48 Deus, qui das vindictas mihi
et deicis populos sub me.
49 Tu mi liberi dai miei nemici,
mi innalzi sopra i miei avversari,
mi liberi dall'uomo violento.
49 Qui educis me ab inimicis meis
et ab insurgentibus in me elevas me;
a viro iniquo liberas me.
50 Perciò ti loderò, Signore,
fra i popoli canterò inni al tuo nome.
50 Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus,
et nomini tuo cantabo:
51 Egli concede una grande vittoria al suo re,
la grazia al suo consacrato,
a Davide e ai suoi discendenti per sempre".
51 Magnificat salutes regis sui
et facit misericordiam christo suo David
et semini eius in sempiternum ”.