Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Secondo libro di Samuele 22


font
BIBBIA CEI 1974LXX
1 Davide rivolse al Signore le parole di questo canto, quando il Signore lo liberò dalla mano di tutti i suoi nemici, specialmente dalla mano di Saul.1 και ελαλησεν δαυιδ τω κυριω τους λογους της ωδης ταυτης εν η ημερα εξειλατο αυτον κυριος εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος σαουλ
2 Egli disse:

"Il Signore è la mia roccia,
la mia fortezza, il mio liberatore,
2 και ειπεν κυριε πετρα μου και οχυρωμα μου και εξαιρουμενος με εμοι
3 il mio Dio, la mia rupe in cui mi rifugio,
il mio scudo, la mia salvezza, il mio riparo!
Sei la mia roccaforte che mi salva:
tu mi salvi dalla violenza.
3 ο θεος μου φυλαξ εσται μου πεποιθως εσομαι επ' αυτω υπερασπιστης μου και κερας σωτηριας μου αντιλημπτωρ μου και καταφυγη μου σωτηριας μου εξ αδικου σωσεις με
4 Invoco il Signore, degno di ogni lode,
e sono liberato dai miei nemici.
4 αινετον επικαλεσομαι κυριον και εκ των εχθρων μου σωθησομαι
5 Mi circondavano i flutti della morte,
mi atterrivano torrenti esiziali.
5 οτι περιεσχον με συντριμμοι θανατου χειμαρροι ανομιας εθαμβησαν με
6 Mi avviluppavano le funi degli inferi;
mi stavano davanti i lacci della morte.
6 ωδινες θανατου εκυκλωσαν με προεφθασαν με σκληροτητες θανατου
7 Nell'angoscia ho invocato il Signore,
ho gridato al mio Dio,
Egli ha ascoltato dal suo tempio la mia voce;
il mio grido è giunto ai suoi orecchi.
7 εν τω θλιβεσθαι με επικαλεσομαι κυριον και προς τον θεον μου βοησομαι και επακουσεται εκ ναου αυτου φωνης μου και η κραυγη μου εν τοις ωσιν αυτου
8 Si scosse la terra e sobbalzò;
tremarono le fondamenta del cielo;
si scossero, perché egli si era irritato.
8 και εταραχθη και εσεισθη η γη και τα θεμελια του ουρανου συνεταραχθησαν και εσπαραχθησαν οτι εθυμωθη κυριος αυτοις
9 Fumo salì dalle sue narici;
dalla sua bocca uscì un fuoco divoratore;
carboni accesi partirono da lui.
9 ανεβη καπνος εν τη οργη αυτου και πυρ εκ στοματος αυτου κατεδεται ανθρακες εξεκαυθησαν απ' αυτου
10 Egli piegò i cieli e discese;
una nube oscura era sotto i suoi piedi.
10 και εκλινεν ουρανους και κατεβη και γνοφος υποκατω των ποδων αυτου
11 Cavalcò un cherubino e volò;
si librò sulle ali del vento.
11 και επεκαθισεν επι χερουβιν και επετασθη και ωφθη επι πτερυγων ανεμου
12 Si avvolse di tenebra tutto intorno;
acque scure e dense nubi erano la sua tenda.
12 και εθετο σκοτος αποκρυφην αυτου κυκλω αυτου η σκηνη αυτου σκοτος υδατων επαχυνεν εν νεφελαις αερος
13 Per lo splendore che lo precedeva
arsero carboni infuocati.
13 απο του φεγγους εναντιον αυτου εξεκαυθησαν ανθρακες πυρος
14 Il Signore tuonò nei cieli,
l'Altissimo emise la sua voce.
14 εβροντησεν εξ ουρανου κυριος και ο υψιστος εδωκεν φωνην αυτου
15 Scagliò frecce e li disperse;
vibrò folgori e li mise in fuga.
15 και απεστειλεν βελη και εσκορπισεν αυτους αστραπην και εξεστησεν αυτους
16 Apparvero le profondità marine;
si scoprirono le basi del mondo,
come effetto della tua minaccia, Signore,
del soffio violento della tua ira.
16 και ωφθησαν αφεσεις θαλασσης και απεκαλυφθη θεμελια της οικουμενης εν τη επιτιμησει κυριου απο πνοης πνευματος θυμου αυτου
17 Dall'alto stese la mano e mi prese;
mi fece uscire dalle grandi acque.
17 απεστειλεν εξ υψους και ελαβεν με ειλκυσεν με εξ υδατων πολλων
18 Mi liberò dai miei robusti avversari,
dai miei nemici più forti di me.
18 ερρυσατο με εξ εχθρων μου ισχυος εκ των μισουντων με οτι εκραταιωθησαν υπερ εμε
19 Mi affrontarono nel giorno della mia rovina,
ma il Signore fu il mio sostegno.
19 προεφθασαν με εν ημερα θλιψεως μου και εγενετο κυριος επιστηριγμα μου
20 Egli mi trasse al largo;
mi liberò, perché oggetto della sua benevolenza.
20 και εξηγαγεν με εις πλατυσμον και εξειλατο με οτι ευδοκησεν εν εμοι
21 Il Signore mi ricompensò secondo la mia giustizia,
mi trattò secondo la purità delle mie mani.
21 και ανταπεδωκεν μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν μοι
22 Perché mi sono mantenuto nelle vie del Signore,
non sono stato empio, lontano dal mio Dio,
22 οτι εφυλαξα οδους κυριου και ουκ ησεβησα απο του θεου μου
23 perché tutti i suoi decreti mi sono dinanzi
e non ho allontanato da me le sue leggi.
23 οτι παντα τα κριματα αυτου κατεναντιον μου και τα δικαιωματα αυτου ουκ απεστην απ' αυτων
24 Sono stato irreprensibile nei suoi riguardi;
mi sono guardato dall'iniquità.
24 και εσομαι αμωμος αυτω και προφυλαξομαι απο της ανομιας μου
25 Il Signore mi trattò secondo la mia giustizia,
secondo la purità delle mie mani alla sua presenza.
25 και αποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ενωπιον των οφθαλμων αυτου
26 Con il pio ti mostri pio,
con il prode ti mostri integro;
26 μετα οσιου οσιωθηση και μετα ανδρος τελειου τελειωθηση
27 con il puro ti mostri puro,
con il tortuoso ti mostri astuto.
27 και μετα εκλεκτου εκλεκτος εση και μετα στρεβλου στρεβλωθηση
28 Tu salvi la gente umile,
mentre abbassi gli occhi dei superbi.
28 και τον λαον τον πτωχον σωσεις και οφθαλμους επι μετεωρων ταπεινωσεις
29 Sì, tu sei la mia lucerna, Signore;
il Signore illumina la mia tenebra.
29 οτι συ ο λυχνος μου κυριε και κυριος εκλαμψει μοι το σκοτος μου
30 Sì, con te io posso affrontare una schiera,
con il mio Dio posso slanciarmi sulle mura.
30 οτι εν σοι δραμουμαι μονοζωνος και εν τω θεω μου υπερβησομαι τειχος
31 La via di Dio è perfetta;
la parola del Signore è integra;
egli è scudo per quanti si rifugiano in lui.
31 ο ισχυρος αμωμος η οδος αυτου το ρημα κυριου κραταιον πεπυρωμενον υπερασπιστης εστιν πασιν τοις πεποιθοσιν επ' αυτω
32 C'è forse un dio come il Signore;
una rupe fuori del nostro Dio?
32 τις ισχυρος πλην κυριου και τις κτιστης εσται πλην του θεου ημων
33 Dio mi cinge di forza,
rende sicura la mia via.
33 ο ισχυρος ο κραταιων με δυναμει και εξετιναξεν αμωμον την οδον μου
34 Ha reso simili i miei piedi a quelli delle cerve;
mi ha fatto stare sulle alture.
34 τιθεις τους ποδας μου ως ελαφων και επι τα υψη ιστων με
35 Ha addestrato la mia mano alla guerra;
ha posto un arco di bronzo nelle mie braccia.
35 διδασκων χειρας μου εις πολεμον και καταξας τοξον χαλκουν εν βραχιονι μου
36 Mi hai dato lo scudo della tua salvezza,
la tua sollecitudine mi fa crescere.
36 και εδωκας μοι υπερασπισμον σωτηριας μου και η υπακοη σου επληθυνεν με
37 Fai largo davanti ai miei passi;
le mie gambe non vacillano.
37 εις πλατυσμον εις τα διαβηματα μου υποκατω μου και ουκ εσαλευθησαν τα σκελη μου
38 Inseguo e raggiungo i miei nemici,
non desisto finché non siano distrutti.
38 διωξω εχθρους μου και αφανιω αυτους και ουκ αναστρεψω εως συντελεσω αυτους
39 Li colpisco ed essi non possono resistere;
cadono sotto i miei piedi.
39 και θλασω αυτους και ουκ αναστησονται και πεσουνται υπο τους ποδας μου
40 Mi cingi di forza per la battaglia;
hai fatto piegare sotto di me i miei avversari.
40 και ενισχυσεις με δυναμει εις πολεμον καμψεις τους επανιστανομενους μοι υποκατω μου
41 Mi mostri i nemici di spalle,
così io distruggo quelli che mi odiano.
41 και τους εχθρους μου εδωκας μοι νωτον τους μισουντας με και εθανατωσας αυτους
42 Gridano, ma nessuno li salva,
verso il Signore, che a loro non risponde.
42 βοησονται και ουκ εστιν βοηθος προς κυριον και ουχ υπηκουσεν αυτων
43 Li disperdo come polvere della terra,
li calpesto come fango delle piazze.
43 και ελεανα αυτους ως χουν γης ως πηλον εξοδων ελεπτυνα αυτους
44 Tu mi liberi dalle contese del popolo;
mi poni a capo di nazioni;
un popolo non conosciuto mi serve.
44 και ρυση με εκ μαχης λαων φυλαξεις με εις κεφαλην εθνων λαος ον ουκ εγνων εδουλευσαν μοι
45 I figli degli stranieri mi onorano
appena sentono, mi obbediscono.
45 υιοι αλλοτριοι εψευσαντο μοι εις ακοην ωτιου ηκουσαν μου
46 I figli degli stranieri vengono meno,
lasciano con spavento i loro nascondigli.
46 υιοι αλλοτριοι απορριφησονται και σφαλουσιν εκ των συγκλεισμων αυτων
47 Viva il Signore! Sia benedetta la mia rupe!
Sia esaltato il Dio della mia salvezza!
47 ζη κυριος και ευλογητος ο φυλαξ μου και υψωθησεται ο θεος μου ο φυλαξ της σωτηριας μου
48 Dio fa vendetta per me
e mi sottomette i popoli.
48 ισχυρος κυριος ο διδους εκδικησεις εμοι παιδευων λαους υποκατω μου
49 Tu mi liberi dai miei nemici,
mi innalzi sopra i miei avversari,
mi liberi dall'uomo violento.
49 και εξαγων με εξ εχθρων μου και εκ των επεγειρομενων μοι υψωσεις με εξ ανδρος αδικηματων ρυση με
50 Perciò ti loderò, Signore,
fra i popoli canterò inni al tuo nome.
50 δια τουτο εξομολογησομαι σοι κυριε εν τοις εθνεσιν και εν τω ονοματι σου ψαλω
51 Egli concede una grande vittoria al suo re,
la grazia al suo consacrato,
a Davide e ai suoi discendenti per sempre".
51 μεγαλυνων σωτηριας βασιλεως αυτου και ποιων ελεος τω χριστω αυτου τω δαυιδ και τω σπερματι αυτου εως αιωνος