Livre de Job 5

JERUSALEM	LXX
1 Appelle maintenant! Est-ce qu'on te répondra? Auquel des saints t'adresseras-tu?	1 επικαλεσαι δε ει τις σοι υπακουσεται η ει τινα αγγελων αγιων οψη
2 En vérité, le dépit tue l'insensé et l'emportement fait mourir le sot.	2 και γαρ αφρονα αναιρει οργη πεπλανημενον δε θανατοι ζηλος
3 J'ai vu ceci, moi: l'un d'eux prenait racine, quand sa demeure fut soudain maudite.	3 εγω δε εωρακα αφρονας ριζαν βαλλοντας αλλ' ευθεως εβρωθη αυτων η διαιτα
4 Ses fils sont privés de tout appui, accablés à la Porte sans défenseur;	4 πορρω γενοιντο οι υιοι αυτων απο σωτηριας κολαβρισθειησαν δε επι θυραις ησσονων και ουκ εσται ο εξαιρουμενος
5 leur moisson nourrit des affamés, car Dieu la leur ôte de la bouche, et des hommes altérés convoitentleurs biens.	5 α γαρ εκεινοι συνηγαγον δικαιοι εδονται αυτοι δε εκ κακων ουκ εξαιρετοι εσονται εκσιφωνισθειη αυτων η ισχυς
6 Non, la misère ne sourd pas de terre, la peine ne germe pas du sol.	6 ου γαρ μη εξελθη εκ της γης κοπος ουδε εξ ορεων αναβλαστησει πονος
7 C'est l'homme qui engendre la peine comme le vol des aigles recherche l'altitude.	7 αλλα ανθρωπος γενναται κοπω νεοσσοι δε γυπος τα υψηλα πετονται
8 Pour moi, j'aurais recours à Dieu, à lui j'exposerais ma cause.	8 ου μην δε αλλα εγω δεηθησομαι κυριου κυριον δε τον παντων δεσποτην επικαλεσομαι
9 Il est l'auteur d'oeuvres grandioses et insondables, de merveilles qu'on ne peut compter.	9 τον ποιουντα μεγαλα και ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος
10 Il répand la pluie sur la terre, envoie les eaux sur les campagnes.	10 τον διδοντα υετον επι την γην αποστελλοντα υδωρ επι την υπ' ουρανον
11 S'il veut relever les humiliés, pousser les affligés au comble du bonheur,	11 τον ποιουντα ταπεινους εις υψος και απολωλοτας εξεγειροντα
12 il déjoue les desseins des astucieux, incapables de mener à bien leurs intrigues.	12 διαλλασσοντα βουλας πανουργων και ου μη ποιησουσιν αι χειρες αυτων αληθες
13 Il prend les sages au piège de leurs astuces, rend stupides les conseillers retors.	13 ο καταλαμβανων σοφους εν τη φρονησει βουλην δε πολυπλοκων εξεστησεν
14 En plein jour ils se heurtent aux ténèbres, ils tâtonnent à midi comme dans la nuit.	14 ημερας συναντησεται αυτοις σκοτος το δε μεσημβρινον ψηλαφησαισαν ισα νυκτι
15 Il arrache de leur gueule l'homme ruiné et le pauvre des mains du puissant.	15 απολοιντο δε εν πολεμω αδυνατος δε εξελθοι εκ χειρος δυναστου
16 Alors le faible renaît à l'espoir et l'injustice doit fermer la bouche.	16 ειη δε αδυνατω ελπις αδικου δε στομα εμφραχθειη
17 Oui, heureux l'homme que Dieu corrige! Aussi, ne méprise pas la leçon de Shaddaï.	17 μακαριος δε ανθρωπος ον ηλεγξεν ο κυριος νουθετημα δε παντοκρατορος μη απαναινου
18 Lui, qui blesse, puis panse la plaie, qui meurtrit, puis guérit de sa main,	18 αυτος γαρ αλγειν ποιει και παλιν αποκαθιστησιν επαισεν και αι χειρες αυτου ιασαντο
19 six fois de l'angoisse il te délivrera, et une septième le mal t'épargnera.	19 εξακις εξ αναγκων σε εξελειται εν δε τω εβδομω ου μη αψηται σου κακον
20 Dans une famine, il te sauvera de la mort; à la guerre, des atteintes de l'épée.	20 εν λιμω ρυσεται σε εκ θανατου εν πολεμω δε εκ χειρος σιδηρου λυσει σε
21 Tu seras à l'abri du fouet de la langue, sans crainte à l'approche du pillard.	21 απο μαστιγος γλωσσης σε κρυψει και ου μη φοβηθης απο κακων ερχομενων
22 Tu riras de la sécheresse et du gel et tu ne craindras pas les bêtes de la terre.	22 αδικων και ανομων καταγελαση απο δε θηριων αγριων ου μη φοβηθης
23 Tu auras un pacte avec les pierres des champs, les bêtes sauvages seront en paix avec toi.	23 θηρες γαρ αγριοι ειρηνευσουσιν σοι
24 Tu trouveras ta tente prospère, ton bercail au complet quand tu le visiteras.	24 ειτα γνωση οτι ειρηνευσει σου ο οικος η δε διαιτα της σκηνης σου ου μη αμαρτη
25 Tu verras ta postérité s'accroître, tes rejetons pousser comme l'herbe des champs.	25 γνωση δε οτι πολυ το σπερμα σου τα δε τεκνα σου εσται ωσπερ το παμβοτανον του αγρου
26 Tu entreras dans la tombe bien mûr, comme on entasse la meule en son temps.	26 ελευση δε εν ταφω ωσπερ σιτος ωριμος κατα καιρον θεριζομενος η ωσπερ θιμωνια αλωνος καθ' ωραν συγκομισθεισα
27 Tout cela, nous l'avons observé: c'est la vérité! A toi d'écouter et d'en faire ton profit.	27 ιδου ταυτα ουτως εξιχνιασαμεν ταυτα εστιν α ακηκοαμεν συ δε γνωθι σεαυτω ει τι επραξας