Livre de Job 33

JERUSALEM	LXX
1 Mais veuille, Job, écouter mes dires, tends l'oreille à toutes mes paroles.	1 ου μην δε αλλα ακουσον ιωβ τα ρηματα μου και λαλιαν ενωτιζου μου
2 Voici que j'ouvre la bouche et ma langue articule des mots sur mon palais.	2 ιδου γαρ ηνοιξα το στομα μου και ελαλησεν η γλωσσα μου
3 Mon coeur délivrera des paroles de science, mes lèvres s'exprimeront avec sincérité.	3 καθαρα μου η καρδια ρημασιν συνεσις δε χειλεων μου καθαρα νοησει
4 C'est l'esprit de Dieu qui m'a fait, le souffle de Shaddaï qui m'anima.	4 πνευμα θειον το ποιησαν με πνοη δε παντοκρατορος η διδασκουσα με
5 Si tu le peux, réponds-moi! Tiens-toi prêt devant moi, prend position!	5 εαν δυνη δος μοι αποκρισιν προς ταυτα υπομεινον στηθι κατ' εμε και εγω κατα σε
6 Vois, je suis ton égal, non un dieu, comme toi, d'argile je suis pétri.	6 εκ πηλου διηρτισαι συ ως και εγω εκ του αυτου διηρτισμεθα
7 Aussi ma terreur ne t'effraiera point, ma main ne pèsera pas sur toi.	7 ουχ ο φοβος μου σε στροβησει ουδε η χειρ μου βαρεια εσται επι σοι
8 Comment as-tu pu dire à mes oreilles car -- j'ai entendu le son de tes paroles:	8 πλην ειπας εν ωσιν μου φωνην ρηματων σου ακηκοα
9 "Je suis pur, sans transgression; je suis intact, sans faute.	9 διοτι λεγεις καθαρος ειμι ουχ αμαρτων αμεμπτος δε ειμι ου γαρ ηνομησα
10 Mais il invente des prétextes contre moi et il me considère comme son ennemi.	10 μεμψιν δε κατ' εμου ευρεν ηγηται δε με ωσπερ υπεναντιον
11 Il met mes pieds dans les ceps et surveille tous mes sentiers?"	11 εθετο δε εν ξυλω τον ποδα μου εφυλαξεν δε μου πασας τας οδους
12 Or, en cela, je t'en réponds, tu as eu tort, car Dieu dépasse l'homme.	12 πως γαρ λεγεις δικαιος ειμι και ουκ επακηκοεν μου αιωνιος γαρ εστιν ο επανω βροτων
13 Pourquoi lui chercher querelle parce qu'il ne te répond pas mot pour mot?	13 λεγεις δε δια τι της δικης μου ουκ επακηκοεν παν ρημα
14 Dieu parle d'une façon et puis d'une autre, sans qu'on prête attention.	14 εν γαρ τω απαξ λαλησαι ο κυριος εν δε τω δευτερω ενυπνιον
15 Par des songes, par des visions nocturnes, quand une torpeur s'abat sur les humains et qu'ils sontendormis sur leur couche,	15 η εν μελετη νυκτερινη ως οταν επιπιπτη δεινος φοβος επ' ανθρωπους επι νυσταγματων επι κοιτης
16 alors il parle à leurs oreilles, il les épouvante par des apparitions,	16 τοτε ανακαλυπτει νουν ανθρωπων εν ειδεσιν φοβου τοιουτοις αυτους εξεφοβησεν
17 pour détourner l'homme de ses oeuvres et mettre fin à son orgueil.	17 αποστρεψαι ανθρωπον εξ αδικιας το δε σωμα αυτου απο πτωματος ερρυσατο
18 Il préserve ainsi son âme de la fosse, sa vie du passage par le Canal.	18 εφεισατο δε της ψυχης αυτου απο θανατου και μη πεσειν αυτον εν πολεμω
19 Il le corrige aussi sur son grabat par la souffrance, quand ses os tremblent sans arrêt,	19 παλιν δε ηλεγξεν αυτον εν μαλακια επι κοιτης και πληθος οστων αυτου εναρκησεν
20 quand sa vie prend en dégoût la nourriture et son appétit les friandises;	20 παν δε βρωτον σιτου ου μη δυνηται προσδεξασθαι και η ψυχη αυτου βρωσιν επιθυμησει
21 quand sa chair se consume à vue d'oeil et que se dénudent les os qui étaient cachés;	21 εως αν σαπωσιν αυτου αι σαρκες και αποδειξη τα οστα αυτου κενα
22 quand son âme approche de la fosse et sa vie du séjour des morts.	22 ηγγισεν δε εις θανατον η ψυχη αυτου η δε ζωη αυτου εν αδη
23 Alors s'il se trouve près de lui un Ange, un Médiateur pris entre mille, qui rappelle à l'homme sondevoir,	23 εαν ωσιν χιλιοι αγγελοι θανατηφοροι εις αυτων ου μη τρωση αυτον εαν νοηση τη καρδια επιστραφηναι επι κυριον αναγγειλη δε ανθρωπω την εαυτου μεμψιν την δε ανοιαν αυτου δειξη
24 le prenne en pitié et déclare: "Exempte-le de descendre dans la fosse: j'ai trouvé la rançon pour savie",	24 ανθεξεται του μη πεσειν αυτον εις θανατον ανανεωσει δε αυτου το σωμα ωσπερ αλοιφην επι τοιχου τα δε οστα αυτου εμπλησει μυελου
25 sa chair retrouve une fraîcheur juvénile, il revient aux jours de son adolescence.	25 απαλυνει δε αυτου τας σαρκας ωσπερ νηπιου αποκαταστησει δε αυτον ανδρωθεντα εν ανθρωποις
26 Il prie Dieu qui lui rend sa faveur, il vient le voir dans l'allégresse. Il annonce à autrui sa justification	26 ευξαμενος δε προς κυριον και δεκτα αυτω εσται εισελευσεται δε προσωπω καθαρω συν εξηγορια αποδωσει δε ανθρωποις δικαιοσυνην
27 et fait entendre devant les hommes ce cantique: "J'avais péché et perverti le droit: Dieu ne m'a pastraité selon ma faute.	27 ειτα τοτε απομεμψεται ανθρωπος αυτος εαυτω λεγων οια συνετελουν και ουκ αξια ητασεν με ων ημαρτον
28 Il a exempté mon âme de passer par la fosse et fait jouir ma vie de la lumière."	28 σωσον ψυχην μου του μη ελθειν εις διαφθοραν και η ζωη μου φως οψεται
29 Voilà tout ce que fait Dieu, deux fois, trois fois pour l'homme,	29 ιδου παντα ταυτα εργαται ο ισχυρος οδους τρεις μετα ανδρος
30 afin d'arracher son âme à la fosse et de faire briller sur lui la lumière des vivants.	30 αλλ' ερρυσατο την ψυχην μου εκ θανατου ινα η ζωη μου εν φωτι αινη αυτον
31 Sois attentif, Job, écoute-moi bien: tais-toi, j'ai encore à parler.	31 ενωτιζου ιωβ και ακουε μου κωφευσον και εγω ειμι λαλησω
32 Si tu as quelque chose à dire, réplique-moi, parle, car je veux te donner raison.	32 ει εισιν λογοι αποκριθητι μοι λαλησον θελω γαρ δικαιωθηναι σε
33 Sinon, écoute-moi: fais silence, et je t'enseignerai la sagesse.	33 ει μη συ ακουσον μου κωφευσον και διδαξω σε σοφιαν