Job 16

BIBLIA	GREEK BIBLE
1 Job tomó la palabra y dijo:	1 Τοτε ο Ιωβ απεκριθη και ειπε?
2 ¡He oído muchas cosas como ésas! ¡Consoladores funestos sois todos vosotros!	2 Πολλα τοιαυτα ηκουσα? αθλιοι παρηγορηται εισθε παντες.
3 «¿No acabarán esas palabras de aire?» O: «¿qué es lo que te pica para responder?»	3 Εχουσι τελος αι ματαιολογιαι; η τι σε ενθαρρυνει εις το να αποκρινησαι;
4 También yo podría hablar como vosotros, si estuvierais en mi lugar; contra vosotros ordenaría discursos, meneando por vosotros mi cabeza;	4 Και εγω εδυναμην να λαλησω καθως σεις? εαν η ψυχη σας ητο εις τον τοπον της ψυχης μου, ηδυναμην να επισωρευσω λογους εναντιον σας, και να κινησω εναντιον σας την κεφαλην μου.
5 os confortaría con mi boca, y no dejaría de mover los labios.	5 Ηθελον σας ενισχυσει με το στομα μου, και η κινησις των χειλεων μου ηθελε σας ανακουφισει.
6 Mas si hablo, no cede mi dolor, y si callo, ¿acaso me perdona?	6 Αν λαλω, ο πονος μου δεν ανακουφιζεται? και αν σιωπω, ποια ελαττωσις γινεται εις εμε;
7 Ahora me tiene ya extenuado; tú has llenado de horror a toda la reunión	7 Αλλα τωρα με υπερεβαρυνεν? ηρημωσας πασαν την συνοδιαν μου.
8 que me acorrala; mi calumniador se ha hecho mi testigo, se alza contra mí, a la cara me acusa;	8 Και αι ρυτιδες με τας οποιας με εσημειωσας, ειναι μαρτυρια? και η ισχνοτης μου ανισταμενη εις εμε, μαρτυρει επι του προσωπου μου.
9 su furia me desgarra y me persigue, rechinando sus dientes contra mí. Mis adversarios aguzan sobre mí sus ojos,	9 Με διασπαραττει ο εχθρος μου εν τω θυμω αυτου και με μισει? τριζει τους οδοντας αυτου εναντιον μου? οξυνει τους οφθαλμους αυτου επ' εμε.
10 abren su boca contra mí. Ultrajándome hieren mis mejillas, a una se amotinan contra mí.	10 Ανοιγουσι το στομα αυτων κατ' εμου? με τυπτουσι κατα της σιαγονος υβριστικως? συνηχθησαν ομου επ' εμε.
11 A injustos Dios me entrega, me arroja en manos de malvados.	11 Ο Θεος με παρεδωκεν εις τον αδικον, και με ερριψεν εις χειρας ασεβων.
12 Estaba yo tranquilo cuando él me golpeó, me agarró por la nuca para despedazarme. Me ha hecho blanco suyo:	12 Ημην εν ησυχια, και με κατεσπαραξε? και πιασας με απο του τραχηλου, με κατεσυντριψε, και με εθεσε σκοπον αυτου.
13 me cerca con sus tiros, traspasa mis entrañas sin piedad y derrama por tierra mi hiel.	13 Οι τοξοται αυτου με περιεκυκλωσαν? διαπερα τα νεφρα μου, και δεν φειδεται? εκχεει την χολην μου επι την γην.
14 Abre en mí brecha sobre brecha, irrumpe contra mí como un guerrero.	14 Με συντριβει με πληγην επι πληγην? εδραμεν επ' εμε ως γιγας.
15 Yo he cosido un sayal sobre mi piel, he hundido mi frente en el polvo.	15 Σακκον ερραψα επι το δερμα μου, και εμολυνα το κερας μου με χωμα.
16 Mi rostro ha enrojecido por el llanto, la sombra mis párpados recubre.	16 Το προσωπον μου κατεκαη υπο του κλαυθμου, και σκια θανατου ειναι επι των βλεφαρων μου?
17 Y eso que no hay en mis manos violencia, y mi oración es pura.	17 ενω αδικια δεν υπαρχει εν ταις χερσι μου, και η προσευχη μου ειναι καθαρα.
18 ¡Tierra, no cubras tú mi sangre, y no quede en secreto mi clamor!	18 Ω γη, μη σκεπασης το αιμα μου, και ας μη υπαρχη τοπος δια την κραυγην μου,
19 Ahora todavía está en los cielos mi testigo, allá en lo alto está mi defensor,	19 και τωρα, ιδου, ο μαρτυς μου ειναι εν τω ουρανω, και η μαρτυρια μου εν τοις υψιστοις.
20 que interpreta ante Dios mis pensamientos; ante él fluyen mis ojos:	20 Οι φιλοι μου ειναι οι εμπαιζοντες με? ο οφθαλμος μου σταλαζει δακρυα προς τον Θεον.
21 ¡Oh, si él juzgara entre un hombre y Dios, como entre un mortal y otro mortal!	21 Να ητο δυνατον να διαδικαζηται τις προς τον Θεον, ως ανθρωπος προς τον πλησιον αυτου.
22 Pues mis años futuros son contados, y voy a emprender el camino sin retorno.	22 Διοτι ηλθον τα ηριθμημενα ετη? και θελω υπαγει την οδον, οποθεν δεν θελω επιστρεψει.