Scrutatio

Giovedi, 2 maggio 2024 - Sant´ Atanasio ( Letture di oggi)

Job 16


font
BIBLIAVULGATA
1 Job tomó la palabra y dijo:1 Respondens autem Job, dixit :
2 ¡He oído muchas cosas como ésas! ¡Consoladores funestos sois todos vosotros!2 Audivi frequenter talia :
consolatores onerosi omnes vos estis.
3 «¿No acabarán esas palabras de aire?» O: «¿qué es lo que te pica para responder?»3 Numquid habebunt finem verba ventosa ?
aut aliquid tibi molestum est, si loquaris ?
4 También yo podría hablar como vosotros, si estuvierais en mi lugar; contra vosotros ordenaría discursos, meneando por vosotros mi cabeza;4 Poteram et ego similia vestri loqui,
atque utinam esset anima vestra pro anima mea :
5 os confortaría con mi boca, y no dejaría de mover los labios.5 consolarer et ego vos sermonibus,
et moverem caput meum super vos ;
6 Mas si hablo, no cede mi dolor, y si callo, ¿acaso me perdona?6 roborarem vos ore meo,
et moverem labia mea, quasi parcens vobis.
7 Ahora me tiene ya extenuado; tú has llenado de horror a toda la reunión7 Sed quid agam ? Si locutus fuero, non quiescet dolor meus,
et si tacuero, non recedet a me.
8 que me acorrala; mi calumniador se ha hecho mi testigo, se alza contra mí, a la cara me acusa;8 Nunc autem oppressit me dolor meus,
et in nihilum redacti sunt omnes artus mei.
9 su furia me desgarra y me persigue, rechinando sus dientes contra mí. Mis adversarios aguzan sobre mí sus ojos,9 Rugæ meæ testimonium dicunt contra me,
et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam, contradicens mihi.
10 abren su boca contra mí. Ultrajándome hieren mis mejillas, a una se amotinan contra mí.10 Collegit furorem suum in me,
et comminans mihi, infremuit contra me dentibus suis :
hostis meus terribilibus oculis me intuitus est.
11 A injustos Dios me entrega, me arroja en manos de malvados.11 Aperuerunt super me ora sua,
et exprobrantes percusserunt maxillam meam :
satiati sunt pœnis meis.
12 Estaba yo tranquilo cuando él me golpeó, me agarró por la nuca para despedazarme. Me ha hecho blanco suyo:12 Conclusit me Deus apud iniquum,
et manibus impiorum me tradidit.
13 me cerca con sus tiros, traspasa mis entrañas sin piedad y derrama por tierra mi hiel.13 Ego ille quondam opulentus, repente contritus sum :
tenuit cervicem meam, confregit me,
et posuit me sibi quasi in signum.
14 Abre en mí brecha sobre brecha, irrumpe contra mí como un guerrero.14 Circumdedit me lanceis suis ;
convulneravit lumbos meos :
non pepercit, et effudit in terra viscera mea.
15 Yo he cosido un sayal sobre mi piel, he hundido mi frente en el polvo.15 Concidit me vulnere super vulnus :
irruit in me quasi gigas.
16 Mi rostro ha enrojecido por el llanto, la sombra mis párpados recubre.16 Saccum consui super cutem meam,
et operui cinere carnem meam.
17 Y eso que no hay en mis manos violencia, y mi oración es pura.17 Facies mea intumuit a fletu,
et palpebræ meæ caligaverunt.
18 ¡Tierra, no cubras tú mi sangre, y no quede en secreto mi clamor!18 Hæc passus sum absque iniquitate manus meæ,
cum haberem mundas ad Deum preces.
19 Ahora todavía está en los cielos mi testigo, allá en lo alto está mi defensor,19 Terra, ne operias sanguinem meum,
neque inveniat in te locum latendi clamor meus :
20 que interpreta ante Dios mis pensamientos; ante él fluyen mis ojos:20 ecce enim in cælo testis meus,
et conscius meus in excelsis.
21 ¡Oh, si él juzgara entre un hombre y Dios, como entre un mortal y otro mortal!21 Verbosi amici mei :
ad Deum stillat oculus meus :
22 Pues mis años futuros son contados, y voy a emprender el camino sin retorno.22 atque utinam sic judicaretur vir cum Deo,
quomodo judicatur filius hominis cum collega suo.
23 Ecce enim breves anni transeunt,
et semitam per quam non revertar ambulo.