Scrutatio

Domenica, 5 maggio 2024 - Beato Nunzio Sulprizio ( Letture di oggi)

Lamentações 3


font
SAGRADA BIBLIALXX
1 Eu sou o homem que conheceu a dor, sob a vara de seu furor.1 εγω ανηρ ο βλεπων πτωχειαν εν ραβδω θυμου αυτου επ' εμε
2 Conduziu-me e me fez caminhar nas trevas e não na claridade.2 παρελαβεν με και απηγαγεν εις σκοτος και ου φως
3 Ele não cessa de voltar a mão todos os dias contra mim.3 πλην εν εμοι επεστρεψεν χειρα αυτου ολην την ημεραν
4 Consumiu minha carne e minha pele, partiu meus ossos.4 επαλαιωσεν σαρκας μου και δερμα μου οστεα μου συνετριψεν
5 Em torno de mim acumulou veneno e dor.5 ανωκοδομησεν κατ' εμου και εκυκλωσεν κεφαλην μου και εμοχθησεν
6 Fez-me morar nas trevas como os mortos do tempo antigo.6 εν σκοτεινοις εκαθισεν με ως νεκρους αιωνος
7 Cercou-me com muralhas sem saída, carregou-me de pesados grilhões.7 ανωκοδομησεν κατ' εμου και ουκ εξελευσομαι εβαρυνεν χαλκον μου
8 Não obstante meus gritos e apelos sufocou a minha prece!8 και γε κεκραξομαι και βοησω απεφραξεν προσευχην μου
9 Fechou-me a vereda com pedras e obstruiu o meu caminho.9 ανωκοδομησεν οδους μου ενεφραξεν τριβους μου εταραξεν
10 Foi ele para mim qual urso de emboscada, qual leão traiçoeiro.10 αρκος ενεδρευουσα αυτος μοι λεων εν κρυφαιοις
11 Desviou-me para me dilacerar, deixando-me no abandono.11 κατεδιωξεν αφεστηκοτα και κατεπαυσεν με εθετο με ηφανισμενην
12 Retesou o arco e me tomou para alvo de suas setas.12 ενετεινεν τοξον αυτου και εστηλωσεν με ως σκοπον εις βελος
13 Cravou em meus rins as flechas de sua aljava.13 εισηγαγεν τοις νεφροις μου ιους φαρετρας αυτου
14 Tornei-me escárnio do meu povo, objeto constante de suas canções.14 εγενηθην γελως παντι λαω μου ψαλμος αυτων ολην την ημεραν
15 Saturou-me de amarguras, saciou-me de absinto.15 εχορτασεν με πικριας εμεθυσεν με χολης
16 Quebrou-me os dentes com cascalhos, mergulhou-me em cinzas.16 και εξεβαλεν ψηφω οδοντας μου εψωμισεν με σποδον
17 A paz foi roubada de minha alma, nem sei mais o que é felicidade.17 και απωσατο εξ ειρηνης ψυχην μου επελαθομην αγαθα
18 E eu penso: perdi minha força e minha esperança no Senhor.18 και ειπα απωλετο νεικος μου και η ελπις μου απο κυριου
19 A lembrança de meus tormentos e minhas misérias é para mim absinto e veneno.19 εμνησθην απο πτωχειας μου και εκ διωγμου μου πικριας και χολης μου
20 A pensar nisso sem cessar, minha alma desfalece dentro de mim.20 μνησθησεται και καταδολεσχησει επ' εμε η ψυχη μου
21 Eis, porém, o que vou tomar a peito para recuperar a esperança.21 ταυτην ταξω εις την καρδιαν μου δια τουτο υπομενω
22 É graças ao Senhor que não fomos aniquilados, porque não se esgotou sua piedade.22 -
23 Cada manhã ele se manifesta e grande é sua fidelidade.23 -
24 Disse-me a alma: o Senhor é minha partilha, e assim nele confio.24 -
25 O Senhor é bom para quem nele confia, para a alma que o procura.25 αγαθος κυριος τοις υπομενουσιν αυτον ψυχη η ζητησει αυτον αγαθον
26 Bom é esperar em silêncio o socorro do Senhor.26 και υπομενει και ησυχασει εις το σωτηριον κυριου
27 É bom para o homem carregar seu jugo na mocidade.27 αγαθον ανδρι οταν αρη ζυγον εν νεοτητι αυτου
28 Permaneça só e em silêncio, quando Deus lho determinar!28 καθησεται κατα μονας και σιωπησεται οτι ηρεν εφ' εαυτω
29 Leve sua boca ao pó; haverá, talvez, esperança?29 -
30 Estenda a face a quem o fere, e se farte de opróbrios!30 δωσει τω παιοντι αυτον σιαγονα χορτασθησεται ονειδισμων
31 Porque o Senhor não repele para sempre.31 οτι ουκ εις τον αιωνα απωσεται κυριος
32 Após haver afligido, ele tem piedade, porque é grande sua misericórdia.32 οτι ο ταπεινωσας οικτιρησει κατα το πληθος του ελεους αυτου
33 Não lhe alegra o coração humilhar e afligir os homens.33 οτι ουκ απεκριθη απο καρδιας αυτου και εταπεινωσεν υιους ανδρος
34 Calcar aos pés todos os cativos da terra;34 του ταπεινωσαι υπο τους ποδας αυτου παντας δεσμιους γης
35 violar o direito de um homem à face do Altíssimo;35 του εκκλιναι κρισιν ανδρος κατεναντι προσωπου υψιστου
36 lesar os direitos de outros... Não vê tudo isso o Senhor?36 καταδικασαι ανθρωπον εν τω κρινεσθαι αυτον κυριος ουκ ειπεν
37 De quem se executa a ordem, sem que Deus a ordene?37 τις ουτως ειπεν και εγενηθη κυριος ουκ ενετειλατο
38 Não é da boca do Altíssimo que procedem males e bens?38 εκ στοματος υψιστου ουκ εξελευσεται τα κακα και το αγαθον
39 De que pode o homem em vida queixar-se? Que cada um se queixe de seus pecados.39 τι γογγυσει ανθρωπος ζων ανηρ περι της αμαρτιας αυτου
40 Examinemos, escrutemos o nosso proceder, e voltemos para o Senhor.40 εξηρευνηθη η οδος ημων και ητασθη και επιστρεψωμεν εως κυριου
41 Elevemos os corações, tanto quanto as mãos, para Deus lá nos céus.41 αναλαβωμεν καρδιας ημων επι χειρων προς υψηλον εν ουρανω
42 Pecamos, recalcitramos, e não nos perdoastes.42 ημαρτησαμεν ησεβησαμεν και ουχ ιλασθης
43 Cobristes-vos de cólera para nos perseguir. Matastes sem piedade.43 επεσκεπασας εν θυμω και απεδιωξας ημας απεκτεινας ουκ εφεισω
44 Numa nuvem vos envolvestes para impedir que a prece a atravessasse.44 επεσκεπασας νεφελην σεαυτω εινεκεν προσευχης
45 E de nós fizestes raspas, refugo das nações.45 καμμυσαι με και απωσθηναι εθηκας ημας εν μεσω των λαων
46 Contra nós abrem a boca todos os nossos inimigos.46 διηνοιξαν εφ' ημας το στομα αυτων παντες οι εχθροι ημων
47 Fosso e terror - é o nosso quinhão, com ruínas e desolação.47 φοβος και θυμος εγενηθη ημιν επαρσις και συντριβη
48 Rios de lágrimas correm-me dos olhos, por causa da ruína da filha de meu povo.48 αφεσεις υδατων καταξει ο οφθαλμος μου επι το συντριμμα της θυγατρος του λαου μου
49 Não cessam meus olhos de chorar, porque não cessa {a desgraça},49 ο οφθαλμος μου κατεποθη και ου σιγησομαι του μη ειναι εκνηψιν
50 até que do alto dos céus o Senhor desça seu olhar.50 εως ου διακυψη και ιδη κυριος εξ ουρανου
51 Minha alma se amargura, ao ver todas as filhas da minha cidade.51 ο οφθαλμος μου επιφυλλιει επι την ψυχην μου παρα πασας θυγατερας πολεως
52 Caçaram-me como a um pardal os que, sem razão, me odeiam.52 θηρευοντες εθηρευσαν με ως στρουθιον οι εχθροι μου δωρεαν
53 Quiseram precipitar-me no fosso rolando uma pedra sobre mim.53 εθανατωσαν εν λακκω ζωην μου και επεθηκαν λιθον επ' εμοι
54 Acima de mim subiam as águas: Estou perdido!, exclamei.54 υπερεχυθη υδωρ επι κεφαλην μου ειπα απωσμαι
55 Invoquei, Senhor, o vosso nome do profundo fosso.55 επεκαλεσαμην το ονομα σου κυριε εκ λακκου κατωτατου
56 Ouvistes-me gritar: Não aparteis do meu chamado o vosso ouvido.56 φωνην μου ηκουσας μη κρυψης τα ωτα σου εις την δεησιν μου
57 E vós viestes no dia em que vos invoquei e dissestes: Não tenhas medo!57 εις την βοηθειαν μου ηγγισας εν η σε ημερα επεκαλεσαμην ειπας μοι μη φοβου
58 Defendestes, Senhor, a minha causa, e minha vida resgatastes.58 εδικασας κυριε τας δικας της ψυχης μου ελυτρωσω την ζωην μου
59 Vistes, Senhor, o mal que me fizeram: fazei-me justiça.59 ειδες κυριε τας ταραχας μου εκρινας την κρισιν μου
60 Vós vedes seus projetos vingativos e suas tramas contra mim.60 ειδες πασαν την εκδικησιν αυτων εις παντας διαλογισμους αυτων εν εμοι
61 Senhor, ouvistes suas injúrias e todos os seus conluios contra mim;61 ηκουσας τον ονειδισμον αυτων παντας τους διαλογισμους αυτων κατ' εμου
62 As palavras de meus inimigos e o que sem cessar estão tramando contra mim.62 χειλη επανιστανομενων μοι και μελετας αυτων κατ' εμου ολην την ημεραν
63 Observai-os: sentados ou de pé, fazem de mim objeto de suas canções.63 καθεδραν αυτων και αναστασιν αυτων επιβλεψον επι τους οφθαλμους αυτων
64 Dai-lhes, Senhor, a paga, o que merece o seu proceder.64 αποδωσεις αυτοις ανταποδομα κυριε κατα τα εργα των χειρων αυτων
65 Cegai-lhes o coração; feri-os com a vossa maldição;65 αποδωσεις αυτοις υπερασπισμον καρδιας μοχθον σου αυτοις
66 persegui-os com vossa cólera, e exterminai-os do nosso universo, Senhor!66 καταδιωξεις εν οργη και εξαναλωσεις αυτους υποκατω του ουρανου κυριε