Matthæum 22

¹ Et respondens Jesus, dixit iterum in parabolis eis, dicens :

² Simile factum est regnum cælorum homini regi, qui fecit nuptias filio suo.

³ Et misit servos suos vocare invitatos ad nuptias, et nolebant venire.

⁴ Iterum misit alios servos, dicens : Dicite invitatis : Ecce prandium meum paravi, tauri mei et altilia occisa sunt, et omnia parata : venite ad nuptias.

⁵ Illi autem neglexerunt : et abierunt, alius in villam suam, alius vero ad negotiationem suam :

⁶ reliqui vero tenuerunt servos ejus, et contumeliis affectos occiderunt.

⁷ Rex autem cum audisset, iratus est : et missis exercitibus suis, perdidit homicidas illos, et civitatem illorum succendit.

⁸ Tunc ait servis suis : Nuptiæ quidem paratæ sunt, sed qui invitati erant, non fuerunt digni :

⁹ ite ergo ad exitus viarum, et quoscumque inveneritis, vocate ad nuptias.

¹⁰ Et egressi servi ejus in vias, congregaverunt omnes quos invenerunt, malos et bonos : et impletæ sunt nuptiæ discumbentium.

¹¹ Intravit autem rex ut videret discumbentes, et vidit ibi hominem non vestitum veste nuptiali.

¹² Et ait illi : Amice, quomodo huc intrasti non habens vestem nuptialem ? At ille obmutuit.

¹³ Tunc dicit rex ministris : Ligatis manibus et pedibus ejus, mittite eum in tenebras exteriores : ibi erit fletus et stridor dentium.

¹⁴ Multi enim sunt vocati, pauci vero electi.

¹⁵ Tunc abeuntes pharisæi, consilium inierunt ut caperent eum in sermone.

¹⁶ Et mittunt ei discipulos suos cum Herodianis, dicentes : Magister, scimus quia verax es, et viam Dei in veritate doces, et non est tibi cura de aliquo : non enim respicis personam hominum :

¹⁷ dic ergo nobis quid tibi videtur, licet censum dare Cæsari, an non ?

¹⁸ Cognita autem Jesus nequitia eorum, ait : Quid me tentatis, hypocritæ ?

¹⁹ ostendite mihi numisma census. At illi obtulerunt ei denarium.

²⁰ Et ait illis Jesus : Cujus est imago hæc, et superscriptio ?

²¹ Dicunt ei : Cæsaris. Tunc ait illis : Reddite ergo quæ sunt Cæsaris, Cæsari : et quæ sunt Dei, Deo.

²² Et audientes mirati sunt, et relicto eo abierunt.

²³ In illo die accesserunt ad eum sadducæi, qui dicunt non esse resurrectionem : et interrogaverunt eum,

²⁴ dicentes : Magister, Moyses dixit : Si quis mortuus fuerit non habens filium, ut ducat frater ejus uxorem illius, et suscitet semen fratri suo.

²⁵ Erant autem apud nos septem fratres : et primus, uxore ducta, defunctus est : et non habens semen, reliquit uxorem suam fratri suo.

²⁶ Similiter secundus, et tertius usque ad septimum.

²⁷ Novissime autem omnium et mulier defuncta est.

²⁸ In resurrectione ergo cujus erit de septem uxor ? omnes enim habuerunt eam.

²⁹ Respondens autem Jesus, ait illis : Erratis nescientes Scripturas, neque virtutem Dei.

³⁰ In resurrectione enim neque nubent, neque nubentur : sed erunt sicut angeli Dei in cælo.

³¹ De resurrectione autem mortuorum non legistis quod dictum est a Deo dicente vobis :

³² Ego sum Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob ? Non est Deus mortuorum, sed viventium.

³³ Et audientes turbæ, mirabantur in doctrina ejus.

³⁴ Pharisæi autem audientes quod silentium imposuisset sadducæis, convenerunt in unum :

³⁵ et interrogavit eum unus ex eis legis doctor, tentans eum :

³⁶ Magister, quod est mandatum magnum in lege ?

³⁷ Ait illi Jesus : Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et in tota anima tua, et in tota mente tua.

³⁸ Hoc est maximum, et primum mandatum.

³⁹ Secundum autem simile est huic : Diliges proximum tuum, sicut teipsum.

⁴⁰ In his duobus mandatis universa lex pendet, et prophetæ.

⁴¹ Congregatis autem pharisæis, interrogavit eos Jesus,

⁴² dicens : Quid vobis videtur de Christo ? cujus filius est ? Dicunt ei : David.

⁴³ Ait illis : Quomodo ergo David in spiritu vocat eum Dominum, dicens :

⁴⁴ Dixit Dominus Domino meo : Sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum ?

⁴⁵ Si ergo David vocat eum Dominum, quomodo filius ejus est ?

⁴⁶ Et nemo poterat ei respondere verbum : neque ausus fuit quisquam ex illa die eum amplius interrogare.