Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Matthæum 22


font
VULGATABIBBIA CEI 2008
1 Et respondens Jesus, dixit iterum in parabolis eis, dicens :1 Gesù riprese a parlare loro con parabole e disse:
2 Simile factum est regnum cælorum homini regi, qui fecit nuptias filio suo.2 «Il regno dei cieli è simile a un re, che fece una festa di nozze per suo figlio.
3 Et misit servos suos vocare invitatos ad nuptias, et nolebant venire.3 Egli mandò i suoi servi a chiamare gli invitati alle nozze, ma questi non volevano venire.
4 Iterum misit alios servos, dicens : Dicite invitatis : Ecce prandium meum paravi, tauri mei et altilia occisa sunt, et omnia parata : venite ad nuptias.4 Mandò di nuovo altri servi con quest’ordine: “Dite agli invitati: Ecco, ho preparato il mio pranzo; i miei buoi e gli animali ingrassati sono già uccisi e tutto è pronto; venite alle nozze!”.
5 Illi autem neglexerunt : et abierunt, alius in villam suam, alius vero ad negotiationem suam :5 Ma quelli non se ne curarono e andarono chi al proprio campo, chi ai propri affari;
6 reliqui vero tenuerunt servos ejus, et contumeliis affectos occiderunt.6 altri poi presero i suoi servi, li insultarono e li uccisero.
7 Rex autem cum audisset, iratus est : et missis exercitibus suis, perdidit homicidas illos, et civitatem illorum succendit.7 Allora il re si indignò: mandò le sue truppe, fece uccidere quegli assassini e diede alle fiamme la loro città.
8 Tunc ait servis suis : Nuptiæ quidem paratæ sunt, sed qui invitati erant, non fuerunt digni :8 Poi disse ai suoi servi: “La festa di nozze è pronta, ma gli invitati non erano degni;
9 ite ergo ad exitus viarum, et quoscumque inveneritis, vocate ad nuptias.9 andate ora ai crocicchi delle strade e tutti quelli che troverete, chiamateli alle nozze”.
10 Et egressi servi ejus in vias, congregaverunt omnes quos invenerunt, malos et bonos : et impletæ sunt nuptiæ discumbentium.10 Usciti per le strade, quei servi radunarono tutti quelli che trovarono, cattivi e buoni, e la sala delle nozze si riempì di commensali.
11 Intravit autem rex ut videret discumbentes, et vidit ibi hominem non vestitum veste nuptiali.11 Il re entrò per vedere i commensali e lì scorse un uomo che non indossava l’abito nuziale.
12 Et ait illi : Amice, quomodo huc intrasti non habens vestem nuptialem ? At ille obmutuit.12 Gli disse: “Amico, come mai sei entrato qui senza l’abito nuziale?”. Quello ammutolì.
13 Tunc dicit rex ministris : Ligatis manibus et pedibus ejus, mittite eum in tenebras exteriores : ibi erit fletus et stridor dentium.13 Allora il re ordinò ai servi: “Legatelo mani e piedi e gettatelo fuori nelle tenebre; là sarà pianto e stridore di denti”.
14 Multi enim sunt vocati, pauci vero electi.
14 Perché molti sono chiamati, ma pochi eletti».
15 Tunc abeuntes pharisæi, consilium inierunt ut caperent eum in sermone.15 Allora i farisei se ne andarono e tennero consiglio per vedere come coglierlo in fallo nei suoi discorsi.
16 Et mittunt ei discipulos suos cum Herodianis, dicentes : Magister, scimus quia verax es, et viam Dei in veritate doces, et non est tibi cura de aliquo : non enim respicis personam hominum :16 Mandarono dunque da lui i propri discepoli, con gli erodiani, a dirgli: «Maestro, sappiamo che sei veritiero e insegni la via di Dio secondo verità. Tu non hai soggezione di alcuno, perché non guardi in faccia a nessuno.
17 dic ergo nobis quid tibi videtur, licet censum dare Cæsari, an non ?17 Dunque, di’ a noi il tuo parere: è lecito, o no, pagare il tributo a Cesare?».
18 Cognita autem Jesus nequitia eorum, ait : Quid me tentatis, hypocritæ ?18 Ma Gesù, conoscendo la loro malizia, rispose: «Ipocriti, perché volete mettermi alla prova?
19 ostendite mihi numisma census. At illi obtulerunt ei denarium.19 Mostratemi la moneta del tributo». Ed essi gli presentarono un denaro.
20 Et ait illis Jesus : Cujus est imago hæc, et superscriptio ?20 Egli domandò loro: «Questa immagine e l’iscrizione, di chi sono?».
21 Dicunt ei : Cæsaris. Tunc ait illis : Reddite ergo quæ sunt Cæsaris, Cæsari : et quæ sunt Dei, Deo.21 Gli risposero: «Di Cesare». Allora disse loro: «Rendete dunque a Cesare quello che è di Cesare e a Dio quello che è di Dio».
22 Et audientes mirati sunt, et relicto eo abierunt.
22 A queste parole rimasero meravigliati, lo lasciarono e se ne andarono.
23 In illo die accesserunt ad eum sadducæi, qui dicunt non esse resurrectionem : et interrogaverunt eum,23 In quello stesso giorno vennero da lui alcuni sadducei – i quali dicono che non c’è risurrezione – e lo interrogarono:
24 dicentes : Magister, Moyses dixit : Si quis mortuus fuerit non habens filium, ut ducat frater ejus uxorem illius, et suscitet semen fratri suo.24 «Maestro, Mosè disse: Se uno muore senza figli, suo fratello ne sposerà la moglie e darà una discendenza al proprio fratello.
25 Erant autem apud nos septem fratres : et primus, uxore ducta, defunctus est : et non habens semen, reliquit uxorem suam fratri suo.25 Ora, c’erano tra noi sette fratelli; il primo, appena sposato, morì e, non avendo discendenza, lasciò la moglie a suo fratello.
26 Similiter secundus, et tertius usque ad septimum.26 Così anche il secondo, e il terzo, fino al settimo.
27 Novissime autem omnium et mulier defuncta est.27 Alla fine, dopo tutti, morì la donna.
28 In resurrectione ergo cujus erit de septem uxor ? omnes enim habuerunt eam.28 Alla risurrezione, dunque, di quale dei sette lei sarà moglie? Poiché tutti l’hanno avuta in moglie».
29 Respondens autem Jesus, ait illis : Erratis nescientes Scripturas, neque virtutem Dei.29 E Gesù rispose loro: «Vi ingannate, perché non conoscete le Scritture e neppure la potenza di Dio.
30 In resurrectione enim neque nubent, neque nubentur : sed erunt sicut angeli Dei in cælo.30 Alla risurrezione infatti non si prende né moglie né marito, ma si è come angeli nel cielo.
31 De resurrectione autem mortuorum non legistis quod dictum est a Deo dicente vobis :31 Quanto poi alla risurrezione dei morti, non avete letto quello che vi è stato detto da Dio:
32 Ego sum Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob ? Non est Deus mortuorum, sed viventium.32 Io sono il Dio di Abramo, il Dio di Isacco e il Dio di Giacobbe? Non è il Dio dei morti, ma dei viventi!».
33 Et audientes turbæ, mirabantur in doctrina ejus.
33 La folla, udendo ciò, era stupita dal suo insegnamento.
34 Pharisæi autem audientes quod silentium imposuisset sadducæis, convenerunt in unum :34 Allora i farisei, avendo udito che egli aveva chiuso la bocca ai sadducei, si riunirono insieme
35 et interrogavit eum unus ex eis legis doctor, tentans eum :35 e uno di loro, un dottore della Legge, lo interrogò per metterlo alla prova:
36 Magister, quod est mandatum magnum in lege ?36 «Maestro, nella Legge, qual è il grande comandamento?».
37 Ait illi Jesus : Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et in tota anima tua, et in tota mente tua.37 Gli rispose: «Amerai il Signore tuo Dio con tutto il tuo cuore, con tutta la tua anima e con tutta la tua mente.
38 Hoc est maximum, et primum mandatum.38 Questo è il grande e primo comandamento.
39 Secundum autem simile est huic : Diliges proximum tuum, sicut teipsum.39 Il secondo poi è simile a quello: Amerai il tuo prossimo come te stesso.
40 In his duobus mandatis universa lex pendet, et prophetæ.
40 Da questi due comandamenti dipendono tutta la Legge e i Profeti».
41 Congregatis autem pharisæis, interrogavit eos Jesus,41 Mentre i farisei erano riuniti insieme, Gesù chiese loro:
42 dicens : Quid vobis videtur de Christo ? cujus filius est ? Dicunt ei : David.42 «Che cosa pensate del Cristo? Di chi è figlio?». Gli risposero: «Di Davide».
43 Ait illis : Quomodo ergo David in spiritu vocat eum Dominum, dicens :43 Disse loro: «Come mai allora Davide, mosso dallo Spirito, lo chiama Signore, dicendo:
44 Dixit Dominus Domino meo : Sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum ?44 Disse il Signore al mio Signore:
Siedi alla mia destra
finché io ponga i tuoi nemici
sotto i tuoi piedi?
45 Si ergo David vocat eum Dominum, quomodo filius ejus est ?45 Se dunque Davide lo chiama Signore, come può essere suo figlio?».
46 Et nemo poterat ei respondere verbum : neque ausus fuit quisquam ex illa die eum amplius interrogare.46 Nessuno era in grado di rispondergli e, da quel giorno, nessuno osò più interrogarlo.