Proverbia 12

VULGATA	LXX
1 Qui diligit disciplinam diligit scientiam ; qui autem odit increpationes insipiens est.	1 ο αγαπων παιδειαν αγαπα αισθησιν ο δε μισων ελεγχους αφρων
2 Qui bonus est hauriet gratiam a Domino ; qui autem confidit in cogitationibus suis impie agit.	2 κρεισσων ο ευρων χαριν παρα κυριω ανηρ δε παρανομος παρασιωπηθησεται
3 Non roborabitur homo ex impietate, et radix justorum non commovebitur.	3 ου κατορθωσει ανθρωπος εξ ανομου αι δε ριζαι των δικαιων ουκ εξαρθησονται
4 Mulier diligens corona est viro suo ; et putredo in ossibus ejus, quæ confusione res dignas gerit.	4 γυνη ανδρεια στεφανος τω ανδρι αυτης ωσπερ δε εν ξυλω σκωληξ ουτως ανδρα απολλυσιν γυνη κακοποιος
5 Cogitationes justorum judicia, et consilia impiorum fraudulenta.	5 λογισμοι δικαιων κριματα κυβερνωσιν δε ασεβεις δολους
6 Verba impiorum insidiantur sanguini ; os justorum liberabit eos.	6 λογοι ασεβων δολιοι στομα δε ορθων ρυσεται αυτους
7 Verte impios, et non erunt ; domus autem justorum permanebit.	7 ου εαν στραφη ασεβης αφανιζεται οικοι δε δικαιων παραμενουσιν
8 Doctrina sua noscetur vir ; qui autem vanus et excors est patebit contemptui.	8 στομα συνετου εγκωμιαζεται υπο ανδρος νωθροκαρδιος δε μυκτηριζεται
9 Melior est pauper et sufficiens sibi quam gloriosus et indigens pane.	9 κρεισσων ανηρ εν ατιμια δουλευων εαυτω η τιμην εαυτω περιτιθεις και προσδεομενος αρτου
10 Novit justus jumentorum suorum animas ; viscera autem impiorum crudelia.	10 δικαιος οικτιρει ψυχας κτηνων αυτου τα δε σπλαγχνα των ασεβων ανελεημονα
11 Qui operatur terram suam satiabitur panibus ; qui autem sectatur otium stultissimus est. Qui suavis est in vini demorationibus, in suis munitionibus relinquit contumeliam.	11 ο εργαζομενος την εαυτου γην εμπλησθησεται αρτων οι δε διωκοντες ματαια ενδεεις φρενων [11α] ος εστιν ηδυς εν οινων διατριβαις εν τοις εαυτου οχυρωμασιν καταλειψει ατιμιαν
12 Desiderium impii munimentum est pessimorum ; radix autem justorum proficiet.	12 επιθυμιαι ασεβων κακαι αι δε ριζαι των ευσεβων εν οχυρωμασιν
13 Propter peccata labiorum ruina proximat malo ; effugiet autem justus de angustia.	13 δι' αμαρτιαν χειλεων εμπιπτει εις παγιδας αμαρτωλος εκφευγει δε εξ αυτων δικαιος [13α] ο βλεπων λεια ελεηθησεται ο δε συναντων εν πυλαις εκθλιψει ψυχας
14 De fructu oris sui unusquisque replebitur bonis, et juxta opera manuum suarum retribuetur ei.	14 απο καρπων στοματος ψυχη ανδρος πλησθησεται αγαθων ανταποδομα δε χειλεων αυτου δοθησεται αυτω
15 Via stulti recta in oculis ejus ; qui autem sapiens est audit consilia.	15 οδοι αφρονων ορθαι ενωπιον αυτων εισακουει δε συμβουλιας σοφος
16 Fatuus statim indicat iram suam ; qui autem dissimulat injuriam callidus est.	16 αφρων αυθημερον εξαγγελλει οργην αυτου κρυπτει δε την εαυτου ατιμιαν πανουργος
17 Qui quod novit loquitur, index justitiæ est ; qui autem mentitur, testis est fraudulentus.	17 επιδεικνυμενην πιστιν απαγγελλει δικαιος ο δε μαρτυς των αδικων δολιος
18 Est qui promittit, et quasi gladio pungitur conscientiæ : lingua autem sapientium sanitas est.	18 εισιν οι λεγοντες τιτρωσκουσιν μαχαιρα γλωσσαι δε σοφων ιωνται
19 Labium veritatis firmum erit in perpetuum ; qui autem testis est repentinus, concinnat linguam mendacii.	19 χειλη αληθινα κατορθοι μαρτυριαν μαρτυς δε ταχυς γλωσσαν εχει αδικον
20 Dolus in corde cogitantium mala ; qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium.	20 δολος εν καρδια τεκταινομενου κακα οι δε βουλομενοι ειρηνην ευφρανθησονται
21 Non contristabit justum quidquid ei acciderit : impii autem replebuntur malo.	21 ουκ αρεσει τω δικαιω ουδεν αδικον οι δε ασεβεις πλησθησονται κακων
22 Abominatio est Domino labia mendacia ; qui autem fideliter agunt placent ei.	22 βδελυγμα κυριω χειλη ψευδη ο δε ποιων πιστεις δεκτος παρ' αυτω
23 Homo versatus celat scientiam, et cor insipientium provocat stultitiam.	23 ανηρ συνετος θρονος αισθησεως καρδια δε αφρονων συναντησεται αραις
24 Manus fortium dominabitur ; quæ autem remissa est, tributis serviet.	24 χειρ εκλεκτων κρατησει ευχερως δολιοι δε εσονται εις προνομην
25 Mœror in corde viri humiliabit illum, et sermone bono lætificabitur.	25 φοβερος λογος καρδιαν ταρασσει ανδρος δικαιου αγγελια δε αγαθη ευφραινει αυτον
26 Qui negligit damnum propter amicum, justus est ; iter autem impiorum decipiet eos.	26 επιγνωμων δικαιος εαυτου φιλος εσται αι δε γνωμαι των ασεβων ανεπιεικεις αμαρτανοντας καταδιωξεται κακα η δε οδος των ασεβων πλανησει αυτους
27 Non inveniet fraudulentus lucrum, et substantia hominis erit auri pretium.	27 ουκ επιτευξεται δολιος θηρας κτημα δε τιμιον ανηρ καθαρος
28 In semita justitiæ vita ; iter autem devium ducit ad mortem.	28 εν οδοις δικαιοσυνης ζωη οδοι δε μνησικακων εις θανατον