Proverbia 12

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Qui diligit disciplinam diligit scientiam ; qui autem odit increpationes insipiens est.	1 Οστις αγαπα παιδειαν, αγαπα γνωσιν? αλλ' οστις μισει ελεγχον, ειναι αφρων.
2 Qui bonus est hauriet gratiam a Domino ; qui autem confidit in cogitationibus suis impie agit.	2 Ο καλος ευρισκει χαριν παρα Κυριου? τον δε μηχανευομενον κακα θελει καταδικασει.
3 Non roborabitur homo ex impietate, et radix justorum non commovebitur.	3 Δεν θελει στερεωθη ανθρωπος δια της ανομιας? η ριζα δε των δικαιων θελει μενει ασαλευτος.
4 Mulier diligens corona est viro suo ; et putredo in ossibus ejus, quæ confusione res dignas gerit.	4 Η εναρετος γυνη ειναι στεφανος εις τον ανδρα αυτης? η δε προξενουσα αισχυνην ειναι ως σαπρια εις τα οστα αυτου.
5 Cogitationes justorum judicia, et consilia impiorum fraudulenta.	5 Οι λογισμοι των δικαιων ειναι ευθυτης? αι δε βουλαι των ασεβων δολος.
6 Verba impiorum insidiantur sanguini ; os justorum liberabit eos.	6 Οι λογοι των ασεβων ενεδρευουσιν αιμα? το δε στομα των ευθεων θελει ελευθερωσει αυτους.
7 Verte impios, et non erunt ; domus autem justorum permanebit.	7 Οι ασεβεις καταστρεφονται και δεν υπαρχουσιν? ο οικος δε των δικαιων θελει διαμενει.
8 Doctrina sua noscetur vir ; qui autem vanus et excors est patebit contemptui.	8 Ο ανθρωπος εγκωμιαζεται κατα την συνεσιν αυτου? ο δε διεστραμμενος την καρδιαν θελει εισθαι εις καταφρονησιν.
9 Melior est pauper et sufficiens sibi quam gloriosus et indigens pane.	9 Καλητερος ο ανθρωπος ο μη τιμωμενος και επαρκων εις εαυτον, παρα ο κενοδοξων και στερουμενος αρτου.
10 Novit justus jumentorum suorum animas ; viscera autem impiorum crudelia.	10 Ο δικαιος επιμελειται την ζωην του κτηνους αυτου? τα δε σπλαγχνα των ασεβων ειναι ανελεημονα.
11 Qui operatur terram suam satiabitur panibus ; qui autem sectatur otium stultissimus est. Qui suavis est in vini demorationibus, in suis munitionibus relinquit contumeliam.	11 Ο εργαζομενος την γην αυτου θελει χορτασθη αρτον? ο δε ακολουθων τους ματαιοφρονας ειναι ενδεης φρενων.
12 Desiderium impii munimentum est pessimorum ; radix autem justorum proficiet.	12 Ο ασεβης ζητει την υπερασπισιν των κακων? αλλ' η ριζα του δικαιου αναδιδει.
13 Propter peccata labiorum ruina proximat malo ; effugiet autem justus de angustia.	13 Δι' αμαρτιαν χειλεων παγιδευεται ο ασεβης? ο δε δικαιος εξερχεται εκ στενοχωριας.
14 De fructu oris sui unusquisque replebitur bonis, et juxta opera manuum suarum retribuetur ei.	14 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει εμπλησθη αγαθων? και η αμοιβη των χειρων του ανθρωπου θελει επιστρεψει εις αυτον.
15 Via stulti recta in oculis ejus ; qui autem sapiens est audit consilia.	15 Η οδος του αφρονος ειναι ορθη εις τους οφθαλμους αυτου? ο δε ακουων συμβουλας ειναι σοφος.
16 Fatuus statim indicat iram suam ; qui autem dissimulat injuriam callidus est.	16 Ο αφρων φανερονει ευθυς την οργην αυτου? ο δε φρονιμος σκεπαζει το ονειδος αυτου.
17 Qui quod novit loquitur, index justitiæ est ; qui autem mentitur, testis est fraudulentus.	17 Ο λαλων αληθειαν αναγγελλει το δικαιον? ο δε ψευδομαρτυς δολον.
18 Est qui promittit, et quasi gladio pungitur conscientiæ : lingua autem sapientium sanitas est.	18 Ο φλυαρος ειναι ως τραυματα μαχαιρας? η δε γλωσσα των σοφων, ιασις.
19 Labium veritatis firmum erit in perpetuum ; qui autem testis est repentinus, concinnat linguam mendacii.	19 Τα χειλη της αληθειας θελουσιν εισθαι σταθερα διαπαντος? η δε ψευδης γλωσσα μονον στιγμιαια.
20 Dolus in corde cogitantium mala ; qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium.	20 Δολος ειναι εν τη καρδια των μηχανευομενων κακα? ευφροσυνη δε εις τους βουλευομενους ειρηνην.
21 Non contristabit justum quidquid ei acciderit : impii autem replebuntur malo.	21 Ουδεμια βλαβη θελει συμβη εις τον δικαιον? οι δε ασεβεις θελουσιν εμπλησθη κακων.
22 Abominatio est Domino labia mendacia ; qui autem fideliter agunt placent ei.	22 Ψευδη χειλη βδελυγμα εις τον Κυριον? οι δε ποιουντες αληθειαν ειναι δεκτοι εις αυτον.
23 Homo versatus celat scientiam, et cor insipientium provocat stultitiam.	23 Ο φρονιμος ανθρωπος καλυπτει γνωσιν? η δε καρδια των αφρονων διακηρυττει μωριαν.
24 Manus fortium dominabitur ; quæ autem remissa est, tributis serviet.	24 Η χειρ των επιμελων θελει εξουσιαζει? οι δε οκνηροι θελουσιν εισθαι υποτελεις.
25 Mœror in corde viri humiliabit illum, et sermone bono lætificabitur.	25 Η λυπη εν τη καρδια του ανθρωπου ταπεινονει αυτην? ο δε καλος λογος ευφραινει αυτην.
26 Qui negligit damnum propter amicum, justus est ; iter autem impiorum decipiet eos.	26 Ο δικαιος υπερεχει του πλησιον αυτου? η δε οδος των ασεβων πλανα αυτους.
27 Non inveniet fraudulentus lucrum, et substantia hominis erit auri pretium.	27 Ο οκνηρος δεν επιτυγχανει του θηραματος αυτου? τα δε υπαρχοντα του επιμελους ανθρωπου ειναι πολυτιμα.
28 In semita justitiæ vita ; iter autem devium ducit ad mortem.	28 Εν τη οδω της δικαιοσυνης ειναι ζωη? και η πορεια της οδου αυτης δεν φερει εις θανατον.