Deuteronomio 22

¹ Non videbis bovem fratris tui aut ovem errantem et praeteribis, sed reduces fratri tuo;

² si autem non est prope frater tuus nec nosti eum, duces in domum tuam, et erunt apud te quamdiu quaerat ea frater tuus et recipiat.

³ Similiter facies de asino et de vestimento et de omni re fratris tui, quae perierit: si inveneris eam, ne subtrahas te.

⁴ Si videris asinum fratris tui aut bovem cecidisse in via, non subtrahes te, sed sublevabis cum eo.

⁵ Non induetur mulier veste virili, nec vir utetur veste feminea: abominabilis enim apud Dominum Deum tuum est omnis, qui facit haec.

⁶ Si ambulans per viam, in arbore vel in terra nidum avis inveneris et matrem pullis vel ovis desuper incubantem, non sumes eam de filiis,

⁷ sed abire patieris matrem tenens filios, ut bene sit tibi, et longo vivas tempore.

⁸ Cum aedificaveris domum novam, facies murum tecto tuo per circuitum, ne adducas sanguinem super domum tuam et sis reus, labente aliquo in praeceps ruente.

⁹ Non seres vineam tuam altero semine, ne et sementis, quam sevisti, et quae nascuntur ex vinea, pariter sanctificentur.

¹⁰ Non arabis in bove simul et asino.

¹¹ Non indueris vestimento, quod ex lana linoque contextum est.

¹² Funiculos facies per quattuor angulos pallii tui, quo operieris.

¹³ Si duxerit vir uxorem et intraverit ad eam et postea odio habuerit eam

¹⁴ imputaveritque ei obiciens ei nomen pessimum et dixerit: “Uxorem hanc accepi et ingressus ad eam non inveni virginem”,

¹⁵ tollent pater et mater eius et ferent secum signa virginitatis eius ad seniores urbis, qui in porta sunt,

¹⁶ et dicet pater: “Filiam meam dedi huic uxorem, quam, quia odit,

¹⁷ imponit ei nomen pessimum, ut dicat: Non inveni filiam tuam virginem; et ecce haec sunt signa virginitatis filiae meae”. Expandent vestimentum coram se nioribus civitatis.

¹⁸ Apprehendentque senes urbis illius virum et verberabunt illum

¹⁹ condemnantes insuper centum siclis argenti, quos dabunt patri puellae, quoniam diffamavit nomen pessimum super virginem Israel; habebitque eam uxorem et non poterit dimittere eam omnibus diebus vitae suae.

²⁰ Quod si verum est, quod obicit, et non est in puella inventa virginitas,

²¹ educent eam ad fores domus patris sui, et lapidibus obruent viri civitatis eius, et morietur, quoniam fecit nefas in Israel, ut fornicaretur in domo patris sui; et auferes malum de medio tui.

²² Si inventus fuerit vir dormiens cum uxore alterius, uterque morietur, id est adulter et adultera; et auferes malum de Israel.

²³ Si puellam virginem desponsatam viro invenerit aliquis in civitate et concubuerit cum illa,

²⁴ educetis utrumque ad portam civitatis illius et lapidibus obruetis, et morientur: puella quia non clamavit, cum esset in civitate, vir quia humiliavit uxorem proximi sui; et auferes malum de medio tui.

²⁵ Sin autem in agro reppererit vir puellam, quae desponsata est, et apprehendens concubuerit cum illa, ipse morietur solus;

²⁶ puella nihil patietur nec est rea mortis, quoniam sicut vir consurgit contra fratrem suum et occidit eum, ita et puella perpessa est:

²⁷ sola erat in agro, clamavit puella desponsata, et nullus affuit, qui liberaret eam.

²⁸ Si invenerit vir puellam virginem, quae non habet sponsum, et apprehendens concubuerit cum ea, et res ad iudicium venerit,

²⁹ dabit, qui dormivit cum ea, patri puellae quinquaginta siclos argenti et habebit eam uxorem, quia humiliavit illam: non poterit dimittere eam cunctis diebus vitae suae.