1 His itaque transactis, factus est sermo Domini ad Abram per visionem dicens: “Noli timere, Abram! Ego protector tuus sum, et merces tua magna erit nimis”. | 1 Dopo queste cose, il Signore parlò ad Abramo in visione e gli disset «Non temere, Abramo, io sono il tuo protettore e la tua ricompensa oltremodo grande ». |
2 Dixitque Abram: “Domine Deus, quid dabis mihi? Ego vadam absque liberis, et heres domus meae erit Damascenus Eliezer ”. | 2 E Abramo disse: «Signore Dio, che mi darai tu? Io me ne andrò senza figli, e questo Eliezer di Damasco è il figlio del procuratore della mia casa ». |
3 Addiditque Abram: “En mihi non dedisti semen, et ecce vernaculus meus heres meus erit”. | 3 Poi Abramo soggiunse: « Tu non m'hai dato figli; ed ecco, un servo di casa mia sarà mio erede ». |
4 Sed ecce sermo Domini factus est ad eum: “Non erit hic heres tuus, sed qui egredietur de visceribus tuis, ipsum habebis heredem ”. | 4 E subito il Signore gli rivolse la parola e disse: «Non lui sarà tuo erede, ma colui che uscirà dal tuo seno sarà tuo erede ». |
5 Eduxitque eum foras et ait illi: “Suspice caelum et numera stellas, si potes”. Et dixit ei: “Sic erit semen tuum”. | 5 Poi lo condusse all'aperto, e gli disse: «Mira il cielo e conta le stelle, se ti riesce ». E soggiunse: « Così sarà la tua discendenza ». |
6 Credidit Domino, et reputatum est ei ad iustitiam.
| 6 Abramo credette a Dio e gli fu imputato a giustizia. |
7 Dixitque ad eum: “Ego Dominus, qui eduxi te de Ur Chaldaeorum, ut darem tibi terram istam, et possideres eam”. | 7 E il Signore gli disse: « Io sono il Signore che ti trassi da Ur dei Caldei, per darti il possesso di questo paese ». |
8 Et ille ait: “Domine Deus, unde scire possum quod possessurus sim eam?”.
| 8 E Abramo rispose: « Signore Dio, da che potrò conoscere che ne avrò il possesso? » |
9 Respondens Dominus: “Sume, inquit, mihi vitulam triennem et capram trimam et arietem annorum trium, turturem quoque et columbam”. | 9 E il Signore rispose: « Prendimi una giovenca di tre anni, una capra di tre anni, un ariete di tre anni, una tortora e una colomba ». |
10 Qui tollens universa haec divisit ea per medium et utrasque partes contra se altrinsecus posuit; aves autem non divisit. | 10 E Abramo prese tutti questi animali, e dopo averli divisi pel mezzo, pose le due parti l'una dirimpetto all'altra, ma non divise gli uccelli. |
11 Descenderuntque volucres super cadavera, et abigebat eas Abram.
| 11 Ma degli uccelli rapaci calavano sulle bestie morte, e Abramo li scacciava. |
12 Cumque sol occumberet, sopor irruit super Abram, et ecce horror magnus et tenebrosus invasit eum. | 12 Or sul tramontar del sole Abramo fu preso da un profondo sonno, e grande e tenebroso spavento lo invase. |
13 Dictumque est ad eum: “Scito praenoscens quod peregrinum futurum sit semen tuum in terra non sua, et subicient eos servituti et affligent quadringentis annis. | 13 Allora gli fu detto: Sappi fin da ora che la tua stirpe dimorerà come straniera in una terra non sua, sarà posta in schiavitù, e afflitta per quattrocento anni. |
14 Verumtamen et gentem, cui servituri sunt, ego iudicabo, et post haec egredientur cum magna substantia. | 14 Ma io farò giustizia della nazione a cui avran servito e ne partiran con grandi ricchezze. |
15 Tu autem ibis ad patres tuos in pace, sepultus in senectute bona. | 15 Ma tu andrai in pace ai tuoi padri e sarai sepolto dopo una prospera vecchiezza. |
16 Generatione autem quarta revertentur huc; necdum enim completae sunt iniquitates Amorraeorum usque ad praesens tempus”.
| 16 Ed essi torneranno qua alla quarta generazione, perchè l'iniquità degli Amorrei non è giunta ancora al colmo ». |
17 Cum ergo occubuisset sol, facta est caligo tenebrosa, et apparuit clibanus fumans et lampas ignis transiens inter divisiones illas.
| 17 Tramontato che fu il sole, si fece una caligine tenebrosa, e apparve un fuoco fumante e una lingua di fuoco che passala per mezzo agli animali divisi, |
18 In illo die pepigit Dominus cum Abram foedus dicens: “Semini tuo dabo terram hanc a fluvio Aegypti usque ad magnum fluvium Euphraten, | 18 In pien giorno il Signore fece alleanza con Abramo, dicendo: « Io darò alla tua progenie questa terra, dal fiume d'Egitto fino al gran fiume Eufrate, |
19 Cinaeos et Cenezaeos, Cedmonaeos | 19 i Cinei, i Jenezei, i Cedmonei, |
20 et Hetthaeos et Pherezaeos, Raphaim quoque | 20 gli Etei, i Ferezei, ed anche i Refaim, |
21 et Amorraeos et Chananaeos et Gergesaeos et Iebusaeos”.
| 21 gli Amorrei, i Caìanei, i Gergesei, i Gebusei ». |