Seconda lettera ai Corinzi (מכתב שני לקורינתים) 9

MODERN HEBREW BIBLE	SMITH VAN DYKE
1 וירד באניה ויעבר ויבא אל עירו	1 فدخل السفينة واجتاز وجاء الى مدينته.
2 והנה הם מביאים אליו איש נכה אברים והוא משכב על המטה ויהי כראות ישוע את אמונתם ויאמר אל נכה האברים חזק בני נסלחו לך חטאתיך	2 واذا مفلوج يقدمونه اليه مطروحا على فراش. فلما رأى يسوع ايمانهم قال للمفلوج ثق يا بني. مغفورة لك خطاياك.
3 והנה אנשים מן הסופרים אמרו בלבבם מגדף הוא	3 واذا قوم من الكتبة قد قالوا في انفسهم هذا يجدّف.
4 וירא ישוע את מחשבתם ויאמר למה תחשבו רעה בלבבכם	4 فعلم يسوع افكارهم فقال لماذا تفكرون بالشر في قلوبكم.
5 כי מה הנקל האמר נסלחו לך חטאתיך אם אמר קום התהלך	5 ايما ايسر ان يقال مغفورة لك خطاياك. ام ان يقال قم وامش.
6 אך למען תדעון כי בן האדם יש לו השלטן בארץ לסלח חטאים ויאמר אל נכה האברים קום שא את מטתך ולך לך אל ביתך	6 ولكن لكي تعلموا ان لابن الانسان سلطانا على الارض ان يغفر الخطايا. حينئذ قال للمفلوج. قم احمل فراشك واذهب الى بيتك.
7 ויקם וילך לביתו	7 فقام ومضى الى بيته.
8 והמון העם כראותם זאת השתוממו וישבחו את האלהים אשר נתן שלטן כזה לבני אדם	8 فلما رأى الجموع تعجبوا ومجدوا الله الذي اعطى الناس سلطانا مثل هذا
9 ויהי בעבר ישוע משם וירא איש ישב בבית המכס ושמו מתי ויאמר אליו לכה אחרי ויקם וילך אחריך	9 وفيما يسوع مجتاز من هناك رأى انسانا جالسا عند مكان الجباية اسمه متى. فقال له اتبعني. فقام وتبعه.
10 ויהי בהסבו בביתו והנה מוכסים וחטאים רבים באו ויסבו עם ישוע ותלמידיו	10 وبينما هو متكئ في البيت اذا عشارون وخطاة كثيرون قد جاءوا واتكأوا مع يسوع وتلاميذه.
11 ויראו הפרושים ויאמרו אל תלמידיו מדוע עם המוכסים והחטאים אכל רבכם	11 فلما نظر الفريسيون قالوا لتلاميذه لماذا ياكل معلمكم مع العشارين والخطاة.
12 וישמע זאת ישוע ויאמר אליהם החזקים אינם צריכים לרפא כי אם החולים	12 فلما سمع يسوع قال لهم لا يحتاج الاصحاء الى طبيب بل المرضى.
13 ואתם צאו ולמדו מה הוא חסד חפצתי ולא זבח כי לא באתי לקרא את הצדיקים כי אם את החטאים לתשובה	13 فاذهبوا وتعلّموا ما هو. اني اريد رحمة لا ذبيحة. لاني لم آت لادعو ابرارا بل خطاة الى التوبة
14 ויגשו אליו תלמידי יוחנן ויאמרו מדוע אנחנו והפרושים צמים הרבה ותלמידיך אינם צמים	14 حينئذ اتى اليه تلاميذ يوحنا قائلين لماذا نصوم نحن والفريسيون كثيرا واما تلاميذك فلا يصومون.
15 ויאמר אליהם ישוע איך יוכלו בני החפה להתאבל בעוד החתן עמהם הנה ימים באים ולקח מאתם החתן ואז יצומו	15 فقال لهم يسوع هل يستطيع بنو العرس ان ينوحوا ما دام العريس معهم. ولكن ستأتي ايام حين يرفع العريس عنهم فحينئذ يصومون.
16 אין משים מטלית חדשה על שמלה בלה כי תנתק מלאתו מן השמלה ותרע הקריעה	16 ليس احد يجعل رقعة من قطعة جديدة على ثوب عتيق. لان الملء ياخذ من الثوب فيصير الخرق اردأ.
17 ואין נותנים יין חדש בנאדות בלים פן יבקעו הנאדות והיין ישפך והנאדות יאבדו אבל נותנים את היין החדש בנאדות חדשים ושניהם יחדו ישמרו	17 ولا يجعلون خمرا جديدة في زقاق عتيقة. لئلا تنشقّ الزقاق فالخمر تنصب والزقاق تتلف. بل يجعلون خمرا جديدة في زقاق جديدة فتحفظ جميعا
18 ויהי הוא מדבר אליהם את אלה והנה אחד השרים בא וישתחו לו ויאמר עתה זה מתה בתי בא נא ושים את ידך עליה ותחיה	18 وفيما هو يكلمهم بهذا اذا رئيس قد جاء فسجد له قائلا ان ابنتي الآن ماتت. لكن تعال وضع يدك عليها فتحيا.
19 ויקם ישוע וילך אחריו הוא ותלמידיו	19 فقام يسوع وتبعه هو وتلاميذه.
20 והנה אשה זבת דם שתים עשרה שנה נגשה מאחריו ותגע בציצת בגדו	20 واذا امرأة نازفة دم منذ اثنتي عشرة سنة قد جاءت من ورائه ومسّت هدب ثوبه.
21 כי אמרה בלבה אך אם אגע בבגדו אושע	21 لانها قالت في نفسها ان مسست ثوبه فقط شفيت.
22 ויפן ישוע וירא אותה ויאמר חזקי בתי אמונתך הושיעה לך ותושע האשה מן השעה ההיא	22 فالتفت يسوع وابصرها فقال ثقي يا ابنة. ايمانك قد شفاك فشفيت المرأة من تلك الساعة.
23 ויבא ישוע אל בית השר וירא את המחללים בחלילים ואת העם ההומה ויאמר	23 ولما جاء يسوع الى بيت الرئيس ونظر المزمرين والجمع يضجون
24 סורו מפה כי לא מתה הילדה אך ישנה היא וישחקו לו	24 قال لهم تنحوا. فان الصبية لم تمت لكنها نائمة. فضحكوا عليه.
25 ויהי אחרי גרש העם ויבא הביתה ויאחז בידה ותקם הנערה	25 فلما اخرج الجمع دخل وامسك بيدها. فقامت الصبية.
26 ותצא השמועה הזאת בכל הארץ ההיא	26 فخرج ذلك الخبر الى تلك الارض كلها
27 ויעבר ישוע משם וילכו אחריו שני אנשים עורים והמה צעקעם ואמרים חננו בן דוד	27 وفيما يسوع مجتاز من هناك تبعه اعميان يصرخان ويقولان ارحمنا يا ابن داود.
28 וכבואו הביתה נגשו אליו העורים ויאמר אליהם ישוע המאמינים אתם כי יש לאל ידי לעשות זאת ויאמרו אליו כן אדנינו	28 ولما جاء الى البيت تقدم اليه الاعميان. فقال لهما يسوع أتؤمنان اني اقدر ان افعل هذا. قالا له نعم يا سيد.
29 ויגע בעיניהם ויאמר יעשה לכם כאמונתכם	29 حينئذ لمس اعينهما قائلا بحسب ايمانكما ليكن لكما.
30 ותפקחנה עיניהם ויגער בם ישוע ויאמר ראו פן יודע לאיש	30 فانفتحت اعينهما. فانتهرهما يسوع قائلا انظرا لا يعلم احد.
31 והמה בצאתם השמיעו את שמעו בכל הארץ ההיא	31 ولكنهما خرجا واشاعاه في تلك الارض كلها
32 המה יצאו והנה הביאו אליו איש אלם אחוז שד	32 وفيما هما خارجان اذا انسان اخرس مجنون قدموه اليه.
33 וכאשר גרש השד וידבר האלם ויתמה המון האנשים ויאמרו מעולם לא נראתה כזאת בישראל	33 فلما اخرج الشيطان تكلم الاخرس. فتعجب الجموع قائلين لم يظهر قط مثل هذا في اسرائيل.
34 והפרושים אמרו על ידי שר השדים מגרש הוא את השדים	34 اما الفريسيون فقالوا برئيس الشياطين يخرج الشياطين
35 ויסב ישוע בכל הערים והכפרים וילמד בבתי כנסיותיהם ויבשר בשורת המלכות וירפא כל מחלה וכל מדוה בעם	35 وكان يسوع يطوف المدن كلها والقرى يعلّم في مجامعها. ويكرز ببشارة الملكوت. ويشفي كل مرض وكل ضعف في الشعب.
36 ובראותו את ההמנים נכמרו רחמיו עליהם כי הם מתעלפים ונדחים כצאן אשר אין להם רעה	36 ولما رأى الجموع تحنن عليهم اذ كانوا منزعجين ومنطرحين كغنم لا راعي لها.
37 אז ידבר לתלמדידיו ויאמר רב הקציר והפעלים מעטים	37 حينئذ قال لتلاميذه الحصاد كثير ولكن الفعلة قليلون.
38 לכן התחננו אל בעל הקציר לשלח פעלים לקצירו	38 فاطلبوا من رب الحصاد ان يرسل فعلة الى حصاده