Seconda lettera ai Corinzi (מכתב שני לקורינתים) 10

MODERN HEBREW BIBLE	SMITH VAN DYKE
1 ויקרא אליו את שנים עשר תלמידיו ויתן להם שלטן על רוחות הטמאה לגרשם ולרפוא כל חלי וכל מדוה	1 ثم دعا تلاميذه الاثني عشر واعطاهم سلطانا على ارواح نجسة حتى يخرجوها ويشفوا كل مرض وكل ضعف.
2 ואלה שמות שנים עשר השליחים הראשון שמעון הנקרא פטרוס ואנדרי אחיו יעקב בן זבדי ויוחנן אחיו	2 واما اسماء الاثني عشر رسولا فهي هذه. الاول سمعان الذي يقال له بطرس واندراوس اخوه. يعقوب بن زبدي ويوحنا اخوه.
3 פילפוס ובר תלמי תומא ומתי המוכס יעקב בן חלפי ולבי המכנה תדי	3 فيلبس وبرثولماوس. توما ومتى العشار. يعقوب بن حلفى ولباوس الملقب تداوس.
4 שמעון הקני ויהודה איש קריות אשר גם מסר אתו	4 سمعان القانوي ويهوذا الاسخريوطي الذي اسلمه
5 את שנים העשר האלה שלח ישוע ויצו אתם לאמר אל דרך הגוים אל תלכו ואל עיר השמרונים אל תבאו	5 هؤلاء الاثنا عشر ارسلهم يسوع واوصاهم قائلا. الى طريق امم لا تمضوا والى مدينة للسامريين لا تدخلوا.
6 כי אם לכו אל הצאן האבדות לבית ישראל	6 بل اذهبوا بالحري الى خراف بيت اسرائيل الضالة.
7 ובלכתכם קראו לאמר למכות השמים קרבה לבוא	7 وفيما انتم ذاهبون اكرزوا قائلين انه قد اقترب ملكوت السموات.
8 רפאו את החולים טהרו את המצרעים הקימו את המתים ואת השדים גרשו חנם לקחתם חנם תתנו	8 اشفوا مرضى. طهروا برصا. اقيموا موتى. اخرجوا شياطين. مجانا اخذتم مجانا اعطوا.
9 לא תקחו זהב ולא כסף ולא נחשת בחגוריכם	9 لا تقتنوا ذهبا ولا فضة ولا نحاسا في مناطقكم.
10 ולא תרמיל לדרך ולא שתי כתנות ולא נעלים ולא מטה כי שוה הפעל די מחיתו	10 ولا مزودا للطريق ولا ثوبين ولا احذية ولا عصا. لان الفاعل مستحق طعامه
11 וכל עיר וכפר אשר תבאו שמה דרשו מי הוא הראוי לזה בתוכה ושם שבו עד כי תצאו	11 واية مدينة او قرية دخلتموها فافحصوا من فيها مستحق. واقيموا هناك حتى تخرجوا.
12 ובבואכם אל הבית שאלו לו לשלום	12 وحين تدخلون البيت سلموا عليه.
13 והיה אם ראוי הבית יבוא עליו שלומכם ואם איננו ראוי שלומכם אליכם ישוב	13 فان كان البيت مستحقا فليات سلامكم عليه. ولكن ان لم يكن مستحقا فليرجع سلامكم اليكم.
14 וכל אשר לא יקבל אתכם ולא ישמע לדבריכם צאו לכם מן הבית ההוא ומן העיר ההיא ונערו את עפר רגליכם	14 ومن لا يقبلكم ولا يسمع كلامكم فاخرجوا خارجا من ذلك البيت او من تلك المدينة وانفضوا غبار ارجلكم.
15 אמן אמר אני לכם כי יקל לארץ סדום ועמרה ביום הדין מן העיר ההיא	15 الحق اقول لكم ستكون لارض سدوم وعمورة يوم الدين حالة اكثر احتمالا مما لتلك المدينة
16 הנני שלח אתכם ככבשים בין הזאבים לכן היו ערומים כנחשים ותמימים כיונים	16 ها انا ارسلكم كغنم في وسط ذئاب. فكونوا حكماء كالحيّات وبسطاء كالحمام.
17 והשמרו לכם מבני האדם כי ימסרו אתכם לסנהדריות ויכו אתכם בשוטים בבתי כנסיותיהם	17 ولكن احذروا من الناس. لانهم سيسلمونكم الى مجالس وفي مجامعهم يجلدونكم.
18 ולפני משלים ומלכים תובאו למעני לעדות להם ולגוים	18 وتساقون امام ولاة وملوك من اجلي شهادة لهم وللامم.
19 וכי ימסרו אתכם אל תדאגו איך ומה תדברו כי ינתן לכם בשעה ההיא את אשר תדברו	19 فمتى اسلموكم فلا تهتموا كيف او بما تتكلمون. لانكم تعطون في تلك الساعة ما تتكلمون به.
20 כי לא אתם הם המדברים כי רוח אביכם הוא המדבר בפיכם	20 لان لستم انتم المتكلمين بل روح ابيكم الذي يتكلم فيكم.
21 והיה אח ימסר את אחיו למות ואב ימסר את בנו וקמו בנים באבותם וימיתו אותם	21 وسيسلم الاخ اخاه الى الموت والاب ولده. ويقوم الاولاد على والديهم ويقتلونهم.
22 והייתם שנואים לכל אדם למען שמי והמחכה עד עת קץ הוא יושע	22 وتكونون مبغضين من الجميع من اجل اسمي. ولكن الذي يصبر الى المنتهى فهذا يخلص.
23 ואם ירדפו אתכם בעיר אחת נוסו לעיר אחרת כי אמן אמר אני לכם לא תכלו לעבר ערי ישראל עד כי יבוא בן האדם	23 ومتى طردوكم في هذه المدينة فاهربوا الى الاخرى. فاني الحق اقول لكم لا تكملون مدن اسرائيل حتى يأتي ابن الانسان
24 אין תלמיד עלה על רבו ועבד על אדניו	24 ليس التلميذ افضل من المعلم ولا العبد افضل من سيده.
25 דיו לתלמיד להיות כרבו ולעבד להיות כאדניו אם לבעל הבית קראו בעל זבוב אף לאנשי ביתו	25 يكفي التلميذ ان يكون كمعلمه والعبد كسيده. ان كانوا قد لقبوا رب البيت بعلزبول فكم بالحري اهل بيته.
26 על כן לא תיראום כי אין דבר מכסה אשר לא יגלה ואין נעלם אשר לא יודע	26 فلا تخافوهم. لان ليس مكتوم لن يستعلن ولا خفي لن يعرف.
27 את אשר אני אמר לכם בחשך דברו באור ואשר ילחש לאזניכם השמיעו על הגגות	27 الذي اقوله لكم في الظلمة قولوه في النور. والذي تسمعونه في الاذن نادوا به على السطوح.
28 ואל תיראי מן ההרגים את הגוף ואת הנפש לא יוכלו להרג אך תיראו את אשר יוכל לאבד גם את הנפש גם את הגוף בגיהנם	28 ولا تخافوا من الذين يقتلون الجسد ولكن النفس لا يقدرون ان يقتلوها. بل خافوا بالحري من الذي يقدر ان يهلك النفس والجسد كليهما في جهنم.
29 הלא תמכרנה שתי צפרים באסר ואחת מהנה לא תפול ארצה מבלעדי אביכם	29 أليس عصفوران يباعان بفلس. وواحد منهما لا يسقط على الارض بدون ابيكم.
30 ואתם גם שערות ראשכם נמנות כלן	30 واما انتم فحتى شعور رؤوسكم جميعها محصاة.
31 לכן אל תיראו הנכם יקרים מצפרים רבות	31 فلا تخافوا. انتم افضل من عصافير كثيرة.
32 הן כל אשר יודה בי לפני האדם אודה בו גם אני לפני אבי שבשמים	32 فكل من يعترف بي قدام الناس اعترف انا ايضا به قدام ابي الذي في السموات.
33 ואשר יכחש בי לפני האדם אכחש בו גם אני לפני אבי שבשמים	33 ولكن من ينكرني قدام الناس انكره انا ايضا قدام ابي الذي في السموات
34 אל תחשבו כי באתי להטיל שלום בארץ לא באתי להטיל שלום כי אם חרב	34 لا تظنوا اني جئت لألقي سلاما على الارض. ما جئت لألقي سلاما بل سيفا.
35 כי באתי להפריד איש מאביו ובת מאמה וכלה מחמותה	35 فاني جئت لأفرّق الانسان ضد ابيه والابنة ضد امها والكنة ضد حماتها.
36 ואיבי איש אנשי ביתו	36 واعداء الانسان اهل بيته.
37 האהב את אביו ואת אמו יותר ממני איננו כדי לי והאהב את בנו ובתו יותר ממני איננו כדי לי	37 من احب ابا او اما اكثر مني فلا يستحقني. ومن احب ابنا او ابنة اكثر مني فلا يستحقني.
38 ואשר לא יקח את צלבו והלך אחרי איננו כדי לי	38 ومن لا ياخذ صليبه ويتبعني فلا يستحقني.
39 המצא את נפשו יאבדנה והמאבד את נפשו למעני הוא ימצאנה	39 من وجد حياته يضيعها. ومن اضاع حياته من اجلي يجدها.
40 המקבל אתכם אותי הוא מקבל והמקבל אותי הוא מקבל את אשר שלחני	40 من يقبلكم يقبلني ومن يقبلني يقبل الذي ارسلني.
41 המקבל נביא לשם נביא שכר נביא יקח והמקבל צדיק לשם צדיק שכר צדיק יקח	41 من يقبل نبيا باسم نبي فأجر نبي ياخذ. ومن يقبل بارا باسم بار فأجر بار ياخذ.
42 והמשקה את אחד הקטנים האלה רק כוס מים קרים לשם תלמיד אמן אמר אני לכם כי לא יאבד שכרו	42 ومن سقى احد هؤلاء الصغار كاس ماء بارد فقط باسم تلميذ فالحق اقول لكم انه لا يضيع اجره