Tobia 14

BIBBIA MARTINI	GREEK BIBLE
1 Così finì Tobia di parlare: ed egli dopo aver ricuperata la vista visse quarantadue anni, e vidde i figliuoli de suoi nipoti,	1 και επαυσατο εξομολογουμενος τωβιτ
2 È compiuta che ebbel' età di cento due anni fu orrevolmente sepolto in Ninive.	2 και ην ετων πεντηκοντα οκτω οτε απωλεσεν τας οψεις και μετα ετη οκτω ανεβλεψεν και εποιει ελεημοσυνας και προσεθετο φοβεισθαι κυριον τον θεον και εξομολογεισθαι αυτω
3 Imperocchè di cinquantasei anni perdè il lume degli occhi, e lo ricuperò di sessanta.	3 μεγαλως δε εγηρασεν και εκαλεσεν τον υιον αυτου και τους υιους αυτου και ειπεν αυτω τεκνον λαβε τους υιους σου ιδου γεγηρακα και προς το αποτρεχειν εκ του ζην ειμι
4 E il rimanente della sua vita la passò in allegrezza, e con grande avanzamento nel timor di Dio andosene in pace.	4 απελθε εις την μηδιαν τεκνον οτι πεπεισμαι οσα ελαλησεν ιωνας ο προφητης περι νινευη οτι καταστραφησεται εν δε τη μηδια εσται ειρηνη μαλλον εως καιρου και οτι οι αδελφοι ημων εν τη γη σκορπισθησονται απο της αγαθης γης και ιεροσολυμα εσται ερημος και ο οικος του θεου εν αυτη κατακαησεται και ερημος εσται μεχρι χρονου
5 E al punto di sua morte chiamò a se il figliuolo Tobia, e sette giovanetti figliuoli di lui suoi nipoti, e disse loro:	5 και παλιν ελεησει αυτους ο θεος και επιστρεψει αυτους εις την γην και οικοδομησουσιν τον οικον ουχ οιος ο προτερος εως πληρωθωσιν καιροι του αιωνος και μετα ταυτα επιστρεψουσιν εκ των αιχμαλωσιων και οικοδομησουσιν ιερουσαλημ εντιμως και ο οικος του θεου εν αυτη οικοδομηθησεται εις πασας τας γενεας του αιωνος οικοδομη ενδοξω καθως ελαλησαν περι αυτης οι προφηται
6 Ell'è imminente la rovina di Ninive, imperochè non cade per terra la parola del Signore: e i nostri fratelli, che sono dispersi fuor della terra d'Israele, vi torneranno.	6 και παντα τα εθνη επιστρεψουσιν αληθινως φοβεισθαι κυριον τον θεον και κατορυξουσιν τα ειδωλα αυτων και ευλογησουσιν παντα τα εθνη τον κυριον
7 E tutto il paese deserto sarà ripopolato, e la casa di Dio, che fu ivi data alle fiamme, farà ristorata di nuovo, e torneranno colà tutti quelli, che temon Dio.	7 και ο λαος αυτου εξομολογησεται τω θεω και υψωσει κυριος τον λαον αυτου και χαρησονται παντες οι αγαπωντες κυριον τον θεον εν αληθεια και δικαιοσυνη ποιουντες ελεος τοις αδελφοις ημων
8 E le genti abbandoneranno gl'idoli loro, e verranno a Gerusalemme, e ivi abiteramno.	8 και νυν τεκνον απελθε απο νινευη οτι παντως εσται α ελαλησεν ο προφητης ιωνας
9 E tutti i re della terra saranno ivi in letizia, adorando il re d'Israele.	9 συ δε τηρησον τον νομον και τα προσταγματα και γινου φιλελεημων και δικαιος ινα σοι καλως η και θαψον με καλως και την μητερα σου μετ' εμου και μηκετι αυλισθητε εις νινευη
10 Ascoltate, adunque, figliuoli miei, il padre vostro: servite di cuor verace il Signore, e studiatevi di fare quello, che piace a lui.	10 τεκνον ιδε τι εποιησεν αμαν αχιαχαρω τω θρεψαντι αυτον ως εκ του φωτος ηγαγεν αυτον εις το σκοτος και οσα ανταπεδωκεν αυτω και αχιαχαρος μεν εσωθη εκεινω δε το ανταποδομα απεδοθη και αυτος κατεβη εις το σκοτος μανασσης εποιησεν ελεημοσυνην και εσωθη εκ παγιδος θανατου ης επηξεν αυτω αμαν δε ενεπεσεν εις την παγιδα και απωλετο
11 E raccomandate a vostri figliuoli, che facciano opere di giustizia, e limosine; che si ricordino di Dio, e in ogni tempo lo benedicano con cuor verace, e con tutto il loro potere.	11 και νυν παιδια ιδετε τι ελεημοσυνη ποιει και τι δικαιοσυνη ρυεται και ταυτα αυτου λεγοντος εξελιπεν αυτου η ψυχη επι της κλινης ην δε ετων εκατον πεντηκοντα οκτω και εθαψεν αυτον ενδοξως
12 Adesso poi, figliuoli miei, ascoltate me, e non vogliate restarvi quà; ma quando che avvenga, che abbiate accanto a me seppellita nello stesso sepolcro la madre vostra, quel giorno stesso movetevi per partirvi di quà.	12 και οτε απεθανεν αννα εθαψεν αυτην μετα του πατρος αυτου απηλθεν δε τωβιας μετα της γυναικος αυτου και των υιων αυτου εις εκβατανα προς ραγουηλ τον πενθερον αυτου
13 Perocchè io veggo, che la sua iniquità la condurrà al suo termine.	13 και εγηρασεν εντιμως και εθαψεν τους πενθερους αυτου ενδοξως και εκληρονομησεν την ουσιαν αυτων και τωβιτ του πατρος αυτου
14 Or morta che fu sua, madre, Tobia si partì da Ninive colla sua moglie, e co' figliuoli, e coi figliuoli de' figliuoli, e tornò a casa de' suoi suoceri.	14 και απεθανεν ετων εκατον εικοσι επτα εν εκβατανοις της μηδιας
15 E li trovò sani, e salvi in prospera vecchiezza, ed ebbe cura di essi, ed egli fu, che chiuse i loro occhi, ed egli raccolse tutta l'eredità della casa di Raguele, e vide i figliuoli de' suoi figliuoli sino alla, quinta generazione.	15 και ηκουσεν πριν η αποθανειν αυτον την απωλειαν νινευη ην ηχμαλωτισεν ναβουχοδονοσορ και ασυηρος εχαρη προ του αποθανειν επι νινευη .
16 E compiuti novantanove anni nel timore del Signore, lo seppellirono con gaudio.
17 Or tutta la fua parentela, e tutti i suoi discendenti perseverarono nel ben vivere, e nelle operazioni sante, talmente che furon cari sì a Dio, e sì agli uomini, e a tutti gli abitanti del paese.