1 Perisca Samaria, perchè ha esacerbato il suo Dio. Periscano sotto la spada, i loro bambini siano sfracellati, le loro donne gravide sventrate. | 1 αφανισθησεται σαμαρεια οτι αντεστη προς τον θεον αυτης εν ρομφαια πεσουνται αυτοι και τα υποτιτθια αυτων εδαφισθησονται και αι εν γαστρι εχουσαι αυτων διαρραγησονται |
2 Ritorna, o Israele, al Signore Dio tuo, perchè sei andato in rovina per le tue iniquità. | 2 επιστραφητι ισραηλ προς κυριον τον θεον σου διοτι ησθενησας εν ταις αδικιαις σου |
3 Prendete con voi le parole, e volgetevi al Signore, e ditegli: « Togli ogni iniquità, accetta questo bene, e noi ti offriremo (invece dei vitelli) (gli omaggi) delle nostre labbra. | 3 λαβετε μεθ' εαυτων λογους και επιστραφητε προς κυριον τον θεον υμων ειπατε αυτω οπως μη λαβητε αδικιαν και λαβητε αγαθα και ανταποδωσομεν καρπον χειλεων ημων |
4 Assur non ci potrà salvare: noi non monteremo più sui cavalli, e non diremo più: « Voi siete nostri dèi, opera delle nostre mani », perchè tu avrai compassione dell'orfano che a te s'abbandona. | 4 ασσουρ ου μη σωση ημας εφ' ιππον ουκ αναβησομεθα ουκετι μη ειπωμεν θεοι ημων τοις εργοις των χειρων ημων ο εν σοι ελεησει ορφανον |
5 Io sanerò le loro piaghe, io li amerò con tutto il cuore, perchè s'è allontanato da loro il mio sdegno, | 5 ιασομαι τας κατοικιας αυτων αγαπησω αυτους ομολογως οτι απεστρεψεν η οργη μου απ' αυτων |
6 io sarò come rugiada per Israele, egli germoglierà come giglio e getterà le sue radici come (una pianta) del Libano. | 6 εσομαι ως δροσος τω ισραηλ ανθησει ως κρινον και βαλει τας ριζας αυτου ως ο λιβανος |
7 Si spanderanno i suoi rami, la sua bellezza sarà come quella dell'olivo, e il suo profumo come quello del Libano. | 7 πορευσονται οι κλαδοι αυτου και εσται ως ελαια κατακαρπος και η οσφρασια αυτου ως λιβανου |
8 Ritorneranno a sedere sotto la sua ombra, vivranno di frumento, germoglieranno come vigna, il loro nome sarà come il vino del Libano. | 8 επιστρεψουσιν και καθιουνται υπο την σκεπην αυτου ζησονται και μεθυσθησονται σιτω και εξανθησει ως αμπελος το μνημοσυνον αυτου ως οινος λιβανου |
9 Efraim (dirà): « Che ho ormai da fare cogli idoli? » Io l'esaudirò, io lo farò andare in alto come verdeggiante abete, da me verranno i tuoi frutti. | 9 τω εφραιμ τι αυτω ετι και ειδωλοις εγω εταπεινωσα αυτον και εγω κατισχυσω αυτον εγω ως αρκευθος πυκαζουσα εξ εμου ο καρπος σου ευρηται |
10 Chi è sapiente da comprendere queste cose? Chi è intelligente da saperle? Ecco: le vie del Signore son diritte, i giusti vi cammineranno, ma i prevaricatori vi cadranno. | 10 τις σοφος και συνησει ταυτα η συνετος και επιγνωσεται αυτα διοτι ευθειαι αι οδοι του κυριου και δικαιοι πορευσονται εν αυταις οι δε ασεβεις ασθενησουσιν εν αυταις . |