Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Naum 2


font
BIBBIA CEI 2008VULGATA
1 Ecco sui monti i passi d’un messaggero
che annuncia la pace!
Celebra le tue feste, Giuda, sciogli i tuoi voti,
poiché il malvagio non passerà più su di te:
egli è del tutto annientato.
1 Ascendit qui dispergat coram te,
qui custodiat obsidionem :
contemplare viam, conforta lumbos,
robora virtutem valde.
2 Contro di te avanza un distruttore.
«Monta la guardia alla fortezza,
sorveglia le vie, cingi i tuoi fianchi,
raccogli tutte le forze».
2 Quia reddidit Dominus superbiam Jacob,
sicut superbiam Israël ;
quia vastatores dissipaverunt eos,
et propagines eorum corruperunt.
3 Infatti il Signore restaura il vanto di Giacobbe,
rinnova il vanto d’Israele,
anche se i briganti li hanno depredati
e saccheggiano i loro tralci.
3 Clypeus fortium ejus ignitus,
viri exercitus in coccineis ;
igneæ habenæ currus in die præparationis ejus,
et agitatores consopiti sunt.
4 Lo scudo dei suoi prodi rosseggia,
i guerrieri sono vestiti di scarlatto,
come fuoco scintillano i carri di ferro
pronti all’attacco,
si brandiscono le lance.
4 In itineribus conturbati sunt ;
quadrigæ collisæ sunt in plateis :
aspectus eorum quasi lampades,
quasi fulgura discurrentia.
5 Per le vie avanzano i carri,
scorrazzano per le piazze,
il loro aspetto è come di fiamma,
guizzano come saette.
5 Recordabitur fortium suorum ;
ruent in itineribus suis :
velociter ascendent muros ejus,
et præparabitur umbraculum.
6 Si fa l’appello dei più coraggiosi,
che accorrendo si urtano:
essi si slanciano verso le mura,
la copertura di scudi è formata.
6 Portæ fluviorum apertæ sunt,
et templum ad solum dirutum.
7 Le porte dei fiumi si aprono,
la reggia trema tutta.
7 Et miles captivus abductus est,
et ancillæ ejus minabantur gementes ut columbæ,
murmurantes in cordibus suis.
8 La Signora è condotta in esilio,
le sue ancelle gemono
con voce come di colombe,
percuotendosi il petto.
8 Et Ninive quasi piscina aquarum aquæ ejus ;
ipsi vero fugerunt. State, state !
et non est qui revertatur.
9 Ninive è sempre stata come una vasca piena d’acqua,
ma ora le acque sfuggono.
«Fermatevi! Fermatevi!», ma nessuno si volta.
9 Diripite argentum, diripite aurum :
et non est finis divitiarum ex omnibus vasis desiderabilibus.
10 «Saccheggiate l’argento, saccheggiate l’oro».
Ci sono tesori infiniti, ammassi d’oggetti preziosi!
10 Dissipata est, et scissa, et dilacerata ;
et cor tabescens, et dissolutio geniculorum,
et defectio in cunctis renibus,
et facies omnium eorum sicut nigredo ollæ.
11 Devastazione, spoliazione, desolazione;
cuori scoraggiati, ginocchia vacillanti,
brividi ai fianchi,
su tutti i volti il pallore.
11 Ubi est habitaculum leonum,
et pascua catulorum leonum,
ad quam ivit leo ut ingrederetur illuc catulus leonis,
et non est qui exterreat ?
12 Dov’è la tana dei leoni,
il luogo dove venivano nutriti i leoncelli?
Là si rifugiavano il leone, la leonessa e i leoncelli
e nessuno li disturbava.
12 Leo cepit sufficienter catulis suis,
et necavit leænis suis,
et implevit præda speluncas suas,
et cubile suum rapina.
13 Il leone sbranava per i suoi piccoli,
azzannava per le sue leonesse;
riempiva i suoi covi di preda, le sue tane di rapina.
13 Ecce ego ad te, dicit Dominus exercituum,
et succendam usque ad fumum quadrigas tuas,
et leunculos tuos comedet gladius,
et exterminabo de terra prædam tuam,
et non audietur ultra vox nuntiorum tuorum.
14 «Eccomi a te
– oracolo del Signore degli eserciti –:
manderò in fumo la tua moltitudine
e la spada divorerà i tuoi leoncelli.
Distruggerò dalla terra le tue prede,
non si udrà più la voce dei tuoi messaggeri».