Livre des Psaumes 89

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Poème. D'Etân l'indigène.	1 Μασχιλ του Εθαν του Εζραιτου.>> Τα ελεη του Κυριου εις τον αιωνα θελω ψαλλει? δια του στοματος μου θελω αναγγελλει την αληθειαν σου εις γενεαν και γενεαν.
2 L'amour de Yahvé à jamais je le chante, d'âge en âge ma parole annonce ta vérité.	2 Διοτι ειπα, το ελεος σου θελει θεμελιωθη εις τον αιωνα? εν τοις ουρανοις θελεις στερεωσει την αληθειαν σου.
3 Car tu as dit: l'amour est bâti à jamais, les cieux, tu fondes en eux ta vérité.	3 Εκαμα διαθηκην μετα του εκλεκτου μου? ωμοσα προς Δαβιδ τον δουλον μου?
4 "J'ai fait une alliance avec mon élu, j'ai juré à David mon serviteur:	4 Διαπαντος θελω στερεωσει το σπερμα σου, και θελω οικοδομησει τον θρονον σου εις γενεαν και γενεαν. Διαψαλμα.
5 A tout jamais j'ai fondé ta lignée, je te bâtis d'âge en âge un trône."	5 Και οι ουρανοι θελουσιν υμνει τα θαυμασια σου, Κυριε? και η αληθεια σου θελει εξυμνεισθαι εν τη συναξει των αγιων.
6 Les cieux rendent grâce pour ta merveille, Yahvé, pour ta vérité, dans l'assemblée des saints.	6 Διοτι τις εν τω ουρανω δυναται να εξισωθη με τον Κυριον; Τις μεταξυ των υιων των δυνατων δυναται να ομοιωθη με τον Κυριον;
7 Qui donc en les nues se compare à Yahvé, s'égale à Yahvé parmi les fils des dieux?	7 Ο Θεος ειναι φοβερος σφοδρα εν τη βουλη των αγιων και σεβαστος εν πασι τοις κυκλω αυτου.
8 Dieu redoutable au conseil des saints, grand et terrible à tout son entourage,	8 Κυριε Θεε των δυναμεων, τις ομοιος σου; δυνατος εισαι, Κυριε, και η αληθεια σου ειναι κυκλω σου.
9 Yahvé, Dieu Sabaot, qui est comme toi? Yahvé puissant, que ta vérité entoure!	9 Συ δεσποζεις την επαρσιν της θαλασσης? οταν σηκονωνται τα κυματα αυτης, συ ταπεινονεις αυτα.
10 C'est toi qui maîtrises l'orgueil de la mer, quand ses flots se soulèvent, c'est toi qui les apaises;	10 Συ συνετριψας την Ρααβ ως τραυματιαν? δια του βραχιονος της δυναμεως σου διεσκορπισας τους εχθρους σου.
11 c'est toi qui fendis Rahab comme un cadavre, dispersas tes adversaires par ton bras de puissance.	11 Σου ειναι οι ουρανοι και σου η γη την οικουμενην και το πληρωμα αυτης, συ εθεμελιωσας αυτα.
12 A toi le ciel, à toi aussi la terre, le monde et son contenu, c'est toi qui les fondas;	12 Τον βορραν και τον νοτον, συ εκτισας αυτους? Θαβωρ και Αερμων εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι.
13 le nord et le midi, c'est toi qui les créas, le Tabor et l'Hermon à ton nom crient de joie.	13 Εχεις ισχυρον τον βραχιονα? κραταια ειναι η χειρ σου? υψηλη η δεξια σου.
14 A toi ce bras et sa prouesse, puissante est ta main, sublime est ta droite;	14 Η δικαιοσυνη και η κρισις ειναι η βασις του θρονου σου? το ελεος και η αληθεια θελουσι προπορευεσθαι εμπροσθεν του προσωπου σου.
15 Justice et Droit sont l'appui de ton trône, Amour et Vérité marchent devant ta face.	15 Μακαριος ο λαος ο γινωσκων αλαλαγμον? θελουσι περιπατει, Κυριε, εν τω φωτι του προσωπου σου.
16 Heureux le peuple qui sait l'acclamation! Yahvé, à la clarté de ta face ils iront;	16 Εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι ολην την ημεραν? και εις την δικαιοσυνην σου θελουσιν υψωθη.
17 en ton nom ils jubilent tout le jour, en ta justice ils s'exaltent.	17 Διοτι συ εισαι το καυχημα της δυναμεως αυτων? και δια της ευμενειας σου θελει υψωθη το κερας ημων.
18 L'éclat de leur puissance, c'est toi, dans ta faveur tu exaltes notre vigueur;	18 Διοτι ο Κυριος ειναι η ασπις ημων? και ο Αγιος του Ισραηλ ο βασιλευς ημων.
19 car à Yahvé est notre bouclier; à lui, Saint d'Israël, est notre roi.	19 Ελαλησας τοτε δι' οραματος προς τον οσιον σου και ειπας? εθεσα βοηθειαν επι τον δυνατον? υψωσα εκλεκτον εκ του λαου?
20 Jadis, en vision, tu as parlé et tu as dit à tes amis: "J'ai prêté assistance à un preux, j'ai exalté uncadet de mon peuple.	20 Ευρηκα Δαβιδ τον δουλον μου? με το ελαιον το αγιον μου εχρισα αυτον?
21 J'ai trouvé David mon serviteur, je l'ai oint de mon huile sainte;	21 η χειρ μου θελει στερεονει αυτον? και ο βραχιων μου θελει ενδυναμονει αυτον.
22 pour lui ma main sera ferme, mon bras aussi le rendra fort.	22 δεν θελει υπερισχυσει εχθρος κατ' αυτου? ουδε υιος ανομιας θελει ταλαιπωρησει αυτον.
23 L'adversaire ne pourra le tromper, le pervers ne pourra l'accabler;	23 Και θελω κατακοψει απ' εμπροσθεν αυτου τους εχθρους αυτου? και τους μισουντας αυτον θελω κατατροπωσει.
24 j'écraserai devant lui ses agresseurs, ses ennemis, je les frapperai.	24 Η δε αληθεια μου και το ελεος μου θελουσιν εισθαι μετ' αυτου? και εν τω ονοματι μου θελει υψωθη το κερας αυτου.
25 Ma vérité et mon amour avec lui, par mon nom s'exaltera sa vigueur;	25 Και θελω θεσει την χειρα αυτου επι την θαλασσαν, και επι τους ποταμους την δεξιαν αυτου.
26 j'établirai sa main sur la mer et sur les fleuves sa droite.	26 Αυτος θελει κραξει προς εμε, Πατηρ μου εισαι, Θεος μου και πετρα της σωτηριας μου.
27 Il m'appellera: Toi, mon père, mon Dieu et le rocher de mon salut!	27 Εγω βεβαιως θελω καμει αυτον πρωτοτοκον μου, Υψιστον επι τους βασιλεις της γης.
28 si bien que j'en ferai l'aîné, le très-haut sur les rois de la terre.	28 Διαπαντος θελω φυλαττει εις αυτον το ελεος μου, και η διαθηκη μου θελει εισθαι στερεα μετ' αυτου.
29 A jamais je lui garde mon amour, mon alliance est pour lui véridique;	29 Και θελω καμει να διαμενη το σπερμα αυτου εις τον αιωνα, και ο θρονος αυτου ως αι ημεραι του ουρανου.
30 j'ai pour toujours établi sa lignée, et son trône comme les jours des cieux.	30 Εαν εγκαταλιπωσιν οι υιοι αυτου τον νομον μου και εις τας κρισεις μου δεν περιπατησωσιν?
31 Si ses fils abandonnent ma loi, ne marchent pas selon mes jugements,	31 Εαν παραβωσι τα διαταγματα μου και δεν φυλαξωσι τας εντολας μου?
32 s'ils profanent mes préceptes et ne gardent pas mes commandements,	32 Τοτε θελω επισκεφθη με ραβδον τας παραβασεις αυτων και με πληγας τας παρανομιας αυτων.
33 je visiterai avec des verges leur péché, avec des coups leur méfait,	33 Το ελεος μου ομως δεν θελω αφαιρεσει απ' αυτου, ουδε θελω ψευσθη κατα της αληθειας μου.
34 mais sans retirer de lui mon amour, sans faillir dans ma vérité.	34 Δεν θελω παραβη την διαθηκην μου, ουδε θελω αθετησει ο, τι εξηλθεν εκ των χειλεων μου.
35 Point ne profanerai mon alliance, ne dédirai le souffle de mes lèvres;	35 Απαξ ωμοσα εις την αγιοτητα μου, οτι δεν θελω ψευσθη προς τον Δαβιδ.
36 une fois j'ai juré par ma sainteté: mentir à David, jamais!	36 Το σπερμα αυτου θελει διαμενει εις τον αιωνα και ο θρονος αυτου ως ο ηλιος, ενωπιον μου?
37 Sa lignée à jamais sera, et son trône comme le soleil devant moi,	37 Ως η σεληνη θελει στερεωθη εις τον αιωνα και μαρτυς πιστος εν τω ουρανω. Διαψαλμα.
38 comme est fondée la lune à jamais, témoin véridique dans la nue."	38 Αλλα συ απεβαλες και εβδελυχθης, ωργισθης κατα του χριστου σου?
39 Mais toi, tu as rejeté et répudié, tu t'es emporté contre ton oint;	39 ηκυρωσας την διαθηκην του δουλου σου? εβεβηλωσας το διαδημα αυτου εως της γης.
40 tu as renié l'alliance de ton serviteur, tu as profané jusqu'à terre son diadème.	40 Κατεβαλες παντας τους φραγμους αυτου? ηφανισας τα οχυρωματα αυτου?
41 Tu as fait brèche à toutes ses clôtures, tu as mis en ruines ses lieux forts;	41 διαρπαζουσιν αυτον παντες οι διαβαινοντες την οδον? κατεσταθη ονειδος εις τους γειτονας αυτου.
42 tous les passants du chemin l'ont pillé, ses voisins en ont fait une insulte.	42 Υψωσας την δεξιαν των εναντιων αυτου? ευφρανας παντας τους εχθρους αυτου?
43 Tu as donné la haute main à ses agresseurs, tu as mis en joie tous ses adversaires;	43 ημβλυνας μαλιστα το κοπτερον της ρομφαιας αυτου και δεν εστερεωσας αυτον εν τη μαχη?
44 tu as brisé son épée contre le roc, tu ne l'as pas épaulé dans le combat.	44 Επαυσας την δοξαν αυτου και τον θρονον αυτου ερριψας κατα γης.
45 Tu as ôté son sceptre de splendeur, renversé son trône jusqu'à terre;	45 Ωλιγοστευσας τας ημερας της νεοτητος αυτου? ενεδυσας αυτον με αισχυνην. Διαψαλμα.
46 tu as écourté les jours de sa jeunesse, étalé sur lui la honte.	46 Εως ποτε, Κυριε; θελεις κρυπτεσθαι διαπαντος; θελει καιεσθαι ως πυρ η οργη σου;
47 Jusques à quand, Yahvé, seras-tu caché? Jusqu'à la fin? Brûlera-t-elle comme un feu, ta colère?	47 Μνησθητι ποσον βραχυς ειναι ο καιρος μου, εν τινι ματαιοτητι εποιησας παντας τους υιους των ανθρωπων.
48 Souviens-toi de moi: quelle est ma durée? Pour quel néant as-tu créé les fils d'Adam?	48 Τις ανθρωπος θελει ζησει και δεν θελει ιδει θανατον; τις θελει λυτρωσει την ψυχην αυτου εκ της χειρος του αδου; Διαψαλμα.
49 Qui donc vivra sans voir la mort, soustraira son âme à la griffe du shéol?	49 Που ειναι τα ελεη σου τα αρχαια, Κυριε, τα οποια ωμοσας προς τον Δαβιδ εν τη αληθεια σου;
50 Où sont les prémices de ton amour, Seigneur? Tu as juré à David sur ta vérité.	50 Μνησθητι, Κυριε, του ονειδισμου των δουλων σου, τον οποιον φερω εν τω κολπω μου υπο τοσουτων πολυαριθμων λαων?
51 Souviens-toi, Seigneur, de l'insulte à ton serviteur: je reçois en mon sein tous les traits despeuples;	51 με τον οποιον ωνειδισαν οι εχθροι σου, Κυριε? με τον οποιον ωνειδισαν τα ιχνη του χριστου σου.
52 ainsi tes adversaires, Yahvé, ont insulté, ainsi insulté les traces de ton oint!	52 Ευλογητος Κυριος εις τον αιωνα. Αμην, και αμην.
53 Béni soit Yahvé à jamais! Amen! Amen!