Livre de Job 35

JERUSALEM	LXX
1 Elihu reprit son discours et dit:	1 υπολαβων δε ελιους λεγει
2 Crois-tu assurer ton droit, affirmer ta justice devant Dieu,	2 τι τουτο ηγησω εν κρισει συ τις ει οτι ειπας δικαιος ειμι εναντι κυριου
3 d'oser lui dire: "Que t'importe à toi, ou quel avantage pour moi, si j'ai péché ou non?"	3 η ερεις τι ποιησω αμαρτων
4 Eh bien! moi, je te répondrai, et à tes amis en même temps.	4 εγω σοι δωσω αποκρισιν και τοις τρισιν φιλοις σου
5 Considère les cieux et regarde, vois comme les nuages sont plus élevés que toi!	5 αναβλεψον εις τον ουρανον και ιδε καταμαθε δε νεφη ως υψηλα απο σου
6 Si tu pèches, en quoi l'atteins-tu? Si tu multiplies tes offenses, lui fais-tu quelque mal?	6 ει ημαρτες τι πραξεις ει δε και πολλα ηνομησας τι δυνασαι ποιησαι
7 Si tu es juste, que lui donnes-tu, ou que reçoit-il de ta main?	7 επει δε ουν δικαιος ει τι δωσεις αυτω η τι εκ χειρος σου λημψεται
8 Ce sont tes semblables qu'affecte ta méchanceté, des mortels que concerne ta justice.	8 ανδρι τω ομοιω σου η ασεβεια σου και υιω ανθρωπου η δικαιοσυνη σου
9 Ils gémissent sous le poids de l'oppression, ils crient au secours sous la tyrannie des grands,	9 απο πληθους συκοφαντουμενοι κεκραξονται βοησονται απο βραχιονος πολλων
10 mais nul ne pense à dire: "Où est Dieu, mon auteur, lui qui fait éclater dans la nuit les chantsd'allégresse,	10 και ουκ ειπεν που εστιν ο θεος ο ποιησας με ο κατατασσων φυλακας νυκτερινας
11 qui nous rend plus avisés que les bêtes sauvages, plus sages que les oiseaux du ciel?"	11 ο διοριζων με απο τετραποδων γης απο δε πετεινων ουρανου
12 Alors on crie, sans qu'il réponde, sous le coup de l'orgueil des méchants.	12 εκει κεκραξονται και ου μη εισακουση και απο υβρεως πονηρων
13 Assurément Dieu n'écoute pas la vanité, Shaddaï n'y prête pas attention.	13 ατοπα γαρ ου βουλεται ο κυριος ιδειν αυτος γαρ ο παντοκρατωρ ορατης εστιν
14 Et encore moins quand tu dis: "Je ne le vois pas, mon procès est ouvert devant lui et je l'attends."	14 των συντελουντων τα ανομα και σωσει με κριθητι δε εναντιον αυτου ει δυνασαι αινεσαι αυτον ως εστιν
15 Ou bien: "Sa colère ne châtie pas, et il semble ignorer la révolte de l'homme."	15 και νυν οτι ουκ εστιν επισκεπτομενος οργην αυτου και ουκ εγνω παραπτωματι σφοδρα
16 Job, alors, ouvre la bouche pour parler dans le vide, par ignorance, il multiplie les mots.	16 και ιωβ ματαιως ανοιγει το στομα αυτου εν αγνωσια ρηματα βαρυνει